Lijkt er eerder op dat je dan gewoon niet gelukkig bent in je baan. Dat kan het werken heel zwaar maken. Maar daar ligt dan het probleem.
Altijd wel een goed idee om niet te oordelen of een mening te hebben over andermans psychische gesteldheid
Zou allemaal kunnen kloppen wat jullie zeggen. ‘Wil te veel, hij had van tevoren kunnen weten dat dit voor problemen ging zorgen etc.’ Maar: de situatie is op dit nu eenmaal zo. Waar heeft iedereen dan het meest aan? Hem dwingen zich verder de vernieling in te werken met reëele kans op langdurige uitval nadien? Omdat ie niet zo stom had moeten zijn? Of kijken hoe hij zo goed mogelijk overeind kan blijven en z.s.m. ook weer op een gezonde manier aan het werk kan?
En nogmaals we kennen de situatie niet precies en weten niet welke afspraken er zijn gemaakt.
God wat is het leven toch heerlijk simpel hè?
Ging er vooral om dat het heel bijzonder (en fijn en een voorbeeld) is hoe zijn werkgever ermee omgaat.
Nee dat zeg ik helemaal niet?
Ik zie dat het gesprek hier zowel over burn-outs als overspannenheid gaat, dat zijn echt twee verschillende dingen.
My God sommige comments weer hier.
Ignorance is bliss.
Je voelt je duidelijk zeer aangesproken door mijn bericht. Dat is niet mijn bedoeling hoor.
Ik heb gelukkig nog nooit een burn out gehad dus geen idee hoe dat is.
Zelf meld ik me echt alleen ziek als ik er totaal vanaf lig. Vooral omdat ik weet dat als ik er niet ben, collega’s van alles over moeten nemen. Daarom vond ik dit een vreemde situatie, maar dat zal aan mij liggen. Of misschien hield die collega op social media de schone schijn op zoals zovelen doen.
Verder heb je het over oordelende mensen zoals ik. Ach ja wat moet ik daarop zeggen. Je hebt een punt, maar volgens mij zit dit forum daar vol mee. Als niemand hier een oordeel over een ander zou hebben dan zou het hier een saaie boel zijn.
Waar te beginnen
Lijkt mij niet dat insta een graadmeter is van hoe iemand zich wel of niet voelt.
Rillingen.
Oke
Blonde kinderen zijn lelijk
Ik snap niet dat je er nóg een schepje bovenop doet met sneren over je eigen werkethos terwijl de reacties op je vorige post duidelijk maakten dat je een verkeerde afslag hebt genomen. Je hoeft het niet te begrijpen, maar oordeel er dan ook niet over.
Het probleem met een burnout is ook dat je er compleet afligt, en werk dat vaak enorm versterkt als je te snel weer begint.
Als je het zelf niet hebt meegemaakt kan je beter luisteren dan oordelen, het is behoorlijk validistisch wat je hier zegt.
Echt wees blij dat je nog nooit een burn out hebt gehad want die krijg je niet voor de lol. Jaren geleden liep ik zelf op mijn tandvlees (een heftige relatiebreuk met lange nasleep, onverwachtse verbouwing, een ouder die een progressieve ziekte bleek te hebben en toen ik alles een beetje op orde leek te hebben stortte ik in) ik ben nog nooit zo’n blij geweest met mijn leidinggevende die mij belde met de mededeling dat ze mij ziek had gemeld dat ik voorlopig van haar alleen maar mocht rusten en leuke dingen doen. Ik was namelijk zo eigenwijs dat ik maar door bleef werken waardoor ik mezelf voorbij liep. Dankzij deze leidinggevende is het niet uit de hand gelopen en daar ben ik haar nog altijd dankbaar voor en ik wil niet weten waar ik was beland zonder haar telefoontje.
Nou ja, als iemand niet meer kan werken vanwege een burn-out, maar wel een hele bruiloft kan plannen (wat in het algemeen een grote stress veroorzakende gebeurtenis in een mensenleven is) of zes weken door Azië gaat reizen (wat een collega van mij deed), snap ik best dat je als collega even denkt: hmm . Dat is toch niet heel vreemd?
Alwin is op z’n insta helemaal verbaasd over kroketten in blik.
Dat is ragout, knuppel!!
Wow wat een ontzettend fijne actie van je leidinggevende! Fijn dat ze voor jou is opgekomen toen je dat zelf niet kon
Edit: ok leest best sarcastisch zie ik nu, niet zo bedoeld, meen het oprecht haha