Samenvatting
Ik zie het zelf anders. Ik vind het normaal om gesprekken te hebben over je wel of niet bestaande kinderwens/wel en niet hebben van kinderen en daar mag je van mij best gechargeerd over zijn. Ik zie die uiten niet als bewijsdrang. Je uit gewoon wat je denkt. Net als andersom: je mag als moeder ook allemaal uitspraken doen over het moederschap. Je mag ook stereotypen aanhalen over moeders om je heen. Dat doen we de hele tijd.
Wat hier steeds gebeurt is dat (in mijn ogen toch vaak een bepaalde groep moeders) die opmerkingen héél persoonlijk opnemen. Waardoor al die opmerkingen als een soort aanval op de moeders worden gelezen. Ik ontken niet dat hier wel eens overdreven gepraat wordt over ouderschap of babyâs, is dat leuk om te lezen? Vast niet. Maar ik vraag me wel echt af waarom je dat als âhaatâ of als âsfeerverziendâ zou zien. Er wordt hier zoveel over groepen (bepaalde beroepen bijv) geschreven. Lees eroverheen?