Maar zorg verlenen kost nou eenmaal ontzettend veel geld?? Ook al is het kut en vraagt niemand erom om ziek te worden, maar het zal toch betaald moeten worden. Dan mogen we in Nederland toch echt blij zijn dat we niet zomaar failliet kunnen gaan van een gebroken been.
Huh dit vind ik wel echt een rare vergelijking 
Ik vind dat we inderdaad niks te zeuren hebben om ons zorgsysteem. En niet omdat ze het in andere landen slechter hebben dan ons. Maar omdat we echt geluk hebben dat als we iets krijgen waarvan de behandeling heel veel geld kost, we percentueel maar een schijntje hoeven te betalen.
Betekend niet dat je niet mag balen van een hoge rekening voor een ziekte die je niet wilt hebben. Want iedereen geeft zân zuurverdiende centen natuurlijk aan leukere dingen uit.
Ik vind het wel ernstig dat er in Nederland tegenwoordig zorgmijders zijn vanwege de kosten. Het eigen risico mag van mij ook echt worden afgeschaft. Van ziek zijn word je alleen maar armer.
Het gaat hier steeds over een eigen risico dat max 385 is, maar is dat juist niet minimaal?
Het is niet slim als je sowieso al weinig geld hebt, maar je kunt je eigen risico in Nederland toch ook veel hoger instellen zodat je minder premie hoeft te betalen?
En als je dan zorg nodig hebt, moet je toch veel meer dan 385 euro zelf betalen?
Gewoon een praktische vraag hoor, omdat ik me afvraag hoe dat precies zit.
Ja inderdaad! Dus stel dat iemand dat gedaan heeft, dan is de drempel om de zorg te regelen die je nodig hebt nog veel hoger want dan moet je dus wel 885 euro zelf betalen in plaats van 385 euro.
Als je dit écht vindt zou ik me eens gaan verdiepen in de hoeveelheid zorgmijdende personen in Nederland. De hoeveelheid mensen die nu de klok luiden om de ggz, de hoeveelheid veel voorkomenden problematiek die niet vergoed wordt. Ja we zijn geen Amerika, het is hier relatief gezien geweldig, maar er gaat gezien de hoeveelheid geld die we in ons zorgsysteem gooien veel te veel mis. En daarnaast: mensen doen altijd alsof je de zorg krijgt: maar we betalen hem ook gewoon zelf he. Het is geen cadeautje dat de staat ons geeft waar we o zo dankbaar voor moeten zijn. Ik denk echt: als je de Nederlandse zorg ophemelt is er nog nooit iets voorgekomen waardoor me met een opgetrokken wenkbrauw naar de zorg kijkt (specifiek als het gaat om ggz, maar die discussie is een paar weken terug ook al gevoerd, dus niet het herhalen waard).
Daarnaast: je kan niet in een anders portemonnee kijken. Sanne had bijvoorbeeld tot voor kort een baan waar ze erg blij mee is en die raakte ze kwijt buiten haar eigen schuld. Ik weet niet wat ze nu doet, maar als ze bijvoorbeeld op bijstandsniveau moet leven kan ik me voorstellen dat je gewoon geen 30 per maand over houdt, terwijl je wel je iphone en appartement uit betere tijden hebt. En het is nou niet zo dat je om de lasten te drukken even je appartement in Rotterdam uit gaat voor iets goedkopers: want dan komen we in nog zoân sector die door idiote beleidskeuzes niet goed functioneert.
Ben inmiddels al 1,5 jaar in therapie en heb ook nog nooit eigen risico moeten betalen en heb gewoon een basisverzekering.
Hoe kan je twee keer volledig je eigen risico moeten betalen? Of zat er dan dus een jaar tussen of net in december en januari bijvoorbeeld?
Ik dacht dat ik de enige was. Misschien komt de rekening nog, maar alles is al gedeclareerd.
Heb 1 keer mijn eigen risico volledig moeten betalen toen ik bij een zelfstandige psycholoog zat en dat was toen wel even schrikken. Maar ja, dat was dus een zelfstandige.
Ja precies dat laatste. Ik ken bijv. iemand die nooit wat had en daarom haar eigen risico maar op maximaal had gezet. Op 1 januari moest ze opgehaald worden met de ambulance. Iedereen moet natuurlijk een eigen afweging maken maar dat geld achter de hand houden lijkt me wel slim.
Sorry maar ik ben het niet met je eens. Ja ons zorgsysteem is tot op zekere hoogte goed: als je gezond bent en misschien iets een keer krijgt wat een duidelijke begin en eind heeft maar voor heel veel chronisch zieken is ons zorgsysteem niet prima. Mijn pa heeft een progressieve ziekte dus naast de jaarlijkse premie is hij sowieso het volledig eigen risico kwijt. Daarnaast moet hij maandelijkse ook nog een eigen bijdrage betalen voor zijn medicatie omdat niet alles wordt vergoed, de therapieën die hij nodig heeft zijn ook niet volledig te verzekeren want hij is uitgesloten van de verzekeringen die dit vergoeden vanwege zijn ziekte. En zodra hij hulpmiddelen nodig heeft zoals een rolstoel betalen we ook daar weer eigen bijdrage voor. Nu snap ik dat bovenstaande plaatje niet geldt voor mensen met psychische problemen maar ik snap wel dat alle bijkomende kosten een drempel vormen voor heel veel mensen om hulp te zoeken.
En vergeet niet dat de buitenkant niet alles zegt over iemands portemonnee. Ik weet nog heel goed dat mensen het niet geloofden wij een jaar onder bijstandsniveau leefden want we hadden een koophuis en we hadden ook huisdieren. Mensen vergaten voor het gemak dat we beiden hadden aangeschaft in betere tijden en dat je dit niet direct weg doet zodra het financieel moeilijk wordt.
En niet alleen in vergelijking met andere landen, uiteindelijk betalen we maar een schijntje van de werkelijke kosten van een behandeling. De zorg is nu eenmaal duur. Ziek zijn is nu eenmaal duur, hoe kut ook.
Dat is het ook maar het is wel wat er gebeurd. Veel mensen weten dit niet en ontdekken dit bijvoorbeeld pas wanneer ze een tandartsverzekering willen afsluiten en dan ontdekken dat dit niet zomaar kan.
Bij mij kwam dit allemaal pas nadat de therapie was afgesloten.
In januari kun je je verzekering nog aanpassen toch? Vriendin van mij had haar eigen risico voor het eerst verhoogd en lag toen op 2 januari met malaria op de IC, maar toen kon ze dâr verzekering nog terug aanpassen
Nou ja niet iedereen kan die verantwoordelijkheid goed aan. Zeker als je weinig geld hebt om van te leven is dat moeilijk en het is ook bewezen dat je dan soms âdommeâ keuzes maakt omdat je minder in staat bent op de lange termijn te denken dus ik vind het nogal lullig om dat âoenigâ te noemen.
Als je geld bij elkaar moet schrapen om van te leven is het verleidelijk je eigen risico omhoog te gooien zodat je premie daalt, ook al is dat voor sommige mensen een ontzettend slechte keuze.
*Ik lees sommige reacties hier en dan denk ik âAls je je nooit zorgen hebt hoeven maken om zorgkosten snap in dat je er zo over denkt maar dan heb je wel een privilege dat veel mensen (ik vind het betrekkelijk veel voor het âgoed geregelde Nederlandâ) niet hebben.â
Dit dus.
Hoe je meermaals het eigen risico betaald
Huisarts verwijst je door. Intake 1 in het najaar, 10 weken wachttijd + intake duurt twee maanden. Conclusie: je lijdt niet genoeg, we verwijzen je door. Intake 2 richting de zomer, terug naar eerstelijn, we concluderen samen na enkele gesprekken dat het niet helpt en dat ik eigenlijk bij de zorg van intake 1 hoor.
Ik heb toen dus verdere doorverwijzing geweigerd, deels om te kosten (het had zo een derde jaar eigen risico kunnen worden), deels omdat ik er geen vertrouwen in had en al zeker 10 maanden verder was en me alleen maar rukker ging voelen. Twee jaar later heb ik in een periode dat ik vrij was, mijn spaargeld in een particulier iets gestoken dat het fysieke deel van de klachten heeft geholpen. Zes jaar later klop ik met klachten aan bij de huisarts, doorverwijzing naar psycholoog en uiteindelijk word ik nu âbehandeldâ voor hetgeen waar ik toen al mee aanklopte. Cirkeltje is rond: dit is eigen risico 3.
Eindstand heb ik dus drie keer eigen risico betaald om passende zorg te krijgen en over de duizend euro betaald. Ik kan het goed missen, dus vind het niet heel erg, maar heb alle begrip voor mensen die aarzelen. Het is nu tien jaar nadat ik voor het eerst bij de huisarts zat en zei; het lukt me niet. En dan zie ik mezelf nog als licht geval he: ik krijg nu zorg, voel dat het werkt en mijn leven stond niet stil en heeft zich mega leuk ontwikkeld. Ik ken iemand die zoân zelfde pad bewandeld heeft, bij wie dat allemaal is ingestort. Die al jaren eigen risico betaalt om van het kastje naar de muur te gaan en ondertussen zichtbaar lijdt.
Even iets anders. Aranka heeft een artikel over corona waarin ze affiliate links heeft naar antibacteriële gel en dergelijke.
Vind dat soort dingen jammer, vind haar een toffe Blogger en zakelijk gezien vind ik het slim (volgens mij is ze ook gewoon met SEO waardoor ze met zoân artikel best wel wat kan verdienen) maar vind het toch wat onsympatiek en paniek zaaien.
Eigen risico was niet op, maar zal denk ik dan liggen aan mijn aanvullende verzekering. Of zoals ik al zei dan moet de grote schrik nog komen.
Ik heb ook nooit gezegd dat de ggz goedkoop is (heb ik het ĂŒberhaupt niet over gehad), maar alleen dat er hulp KAN zijn dat goedkoper is. Zo zat ik het eerste jaar bij een maatschappelijk werker via de huisarts. Die had een paar gesprekken met me en kon daarna met de huisarts in overleg gaan over eventuele behandelaren die het beste bij mij paste. Geen idee of dat bij elke huisarts is, maar het is het vragen waard
Ik heb mij er altijd over verbaasd dat veel studenten, die financieel niet kapitaal krachtig zijn, nog steeds voor een hoog eigen risico gaan en/of geen tandarts rekening hebben. Vooral toen een vriend van mij dat vroeger deed want die verzekering koste toch weer een paar biertjes per maand. En dan een maand later opeens ontzettende pijn en de oelewapper moet vervolgens bij zijn ouders en vrienden aankloppen om de ingreep te kunnen betalen. En een jaar later toch weer alles bij het oude laten. 
Ik vind het wel raar dat ik dan bepaalde science-based therapie niet vergoed krijg maar bepaalde alternatieve geneeswijzen (gedeeltelijk) wel. Als ik die zou willen hebben. Dat zou andersom moeten zijn.