Sorry maar al m’n alarmbellen gaan af bij deze mijt. Krijg echt de kriebels.
En daarin begon ik nu vast te lopen. Niet alleen doordat ik steeds meer moeite kreeg de juiste klanten aan te trekken, maar ook in mijn sociale leven. Zo vertelde een vriendin me, een paar dagen voordat ik naar Frankrijk ging, dat mensen haar vertellen dat ze me hard vinden overkomen. En toen… afgelopen weekend… vielen de puzzelstukjes ineens op z’n plek. Doordat ik mezelf heb afgezet tegen vrouwelijke energie, heb ik mezelf ook afgezet tegen mijn EIGEN vrouwelijke energie. Ik ben in mijn ratio gaan zitten en mijn mannelijke energie is leidend geworden. Hiermee ben ik ver gekomen en heb ik bereikt wat ik tot nu toe heb bereikt. Maar als ik door wil groeien, moet er iets veranderen. Dan ga ik het niet meer redden met mannelijke energie alleen. Yin en yang zijn niet voor niets een duo. En bovendien: ik bén een vrouw. En een echt meisje-meisje zelfs. In vrouwelijke energie zit mijn kracht. Alleen wist ik niet meer hoe er toegang toe te krijgen.
Doordat mannelijke en vrouwelijke energie bij mij uit balans zijn geraakt, ben ik ook de balans tussen leiderschap en kwetsbaarheid in mijn bedrijf verloren. Beiden zijn essentieel om succesvol high-end programma’s te verkopen: leiderschap is nodig, omdat dat mensen vertrouwen geeft. Kwetsbaarheid is nodig, omdat mensen zo met je kunnen verbinden. En aan kwetsbaarheid bleek het te ontbreken. Ik dácht dat ik me vaak genoeg kwetsbaar opstelde. Maar realiseerde me afgelopen weekend dat een persoonlijk verhaal delen nog niet betekent dat ik kwetsbaar ben. Dat ik mijn gevoel, intuïtie en empathie laat spreken. Ook een persoonlijk verhaal kun je rationeel vertellen. Maar met ratio alleen, maak ik nog geen echte verbinding met mensen. En hoe hoger de prijs die ik vraag, hoe meer verbinding nodig is voor een klant om ‘ja’ te kunnen zeggen.
En dit alles omdat ze alleen door haar vader is opgevoed, dus met mannelijke energie. Ok.