Oh wat vind ik het toch chill dat ik geen kind meer wil haha. Heb zo vaak dat ik iets hoor over baby’s, zwangere mensen, melancholie naar een newborn en dan ben ik ZO blij dat dat allemaal achter me ligt. Kan echt wel elke dag van dat gevoel genieten
Mijn menstruatie was 3 dagen te laat en hoewel ik eigenlijk niet zwanger kon zijn, was ik toch wel heel erg blij dat het doorkwam. Al twee dagen heel blij dat ik ongesteld ben haha.
Zou wel willen dat ik iets verder in de toekomst kon kijken zodat we het echt zeker weten en mijn man zich kan laten steriliseren.
Mijn man twijfelt nog over een tweede, en mijn schoonouders proberen hem dan te overtuigen om een tweede te willen met zulke stomme redenen ‘dan leert hij delen, dan heeft hij een vriendje, dan dit en dat en zus en zo’ en ik denk ‘die baby gaat prima leren delen en vriendjes hebben van school, daar maak ik me echt geen zorgen om’.
Maar dit is dus elk telefoongesprek, laat mijn man nog lekker een tijdje twijfelen en mij met hem praten als hij er klaar voor is.
Ja dat ook inderdaad.
En ze zeiden ook ‘vind je het dan niet leuk dat je een broertje en zusje hebt?’. Terwijl mijn man die eerste drie maanden gewoon zo ongelooflijk zwaar vond dat hij niet weet of hij dat nog een keer wil doen. Dat is nog geen half jaar geleden, dus laat hem lekker. Heeft niks met zijn eigen gevoelens rondom zijn siblings te maken.
@Calypso lekker snel inderdaad. Ik heb wel altijd geweten dat ik meer kinderen wilde en na de zware bevalling zei ik ook binnen een paar minuten dat ik er nog één wilde :’) maar daar heeft verder niemand mee te bemoeien.
Ik vind ook echt niet dat je een tweede kind moet willen als gezelschap voor de eerste.
hoe oud is jouw kindje?
ah leuk! Hier kindje van 1,5 en merk dat veel mensen die tegelijk met ons een kindje kregen, nu openstaan voor een tweede. Dan ga ik er zelf ook ineens nadenken merk ik, heel irritant van mijzelf.
Ik heb meerdere kinderen maar lees dit topic af en toe wel eens. Geen idee waarom. Maar wou hier toch eens op reageren. Ik zet het in een spoiler omdat het positief is ivm meerdere kinderen.
In het begin is dit zeker zo. Veel gemakkelijker met 1 kind. Maar eens ze ouder worden valt dit wel weg. Ik heb toen mijn 2de geboren was heel vaak gedacht “nu is alles terug moeilijker” maar dit heb ik nu niet meer. Dus als je twijfelen voor dit argument dan wil ik eventjes meegeven dat reizen, tijd voor jezelf etc zeker terug komt.
Dit herken ik heel goed. Ik heb steeds wel meer het gevoel dat ik niet meer kinderen wil, maar soms slaan de twijfels toch weer toe. Zeker als ik hoor dat iemand anders weer zwanger is van een tweede.
En wat het bij mij ook lastiger maakt is dat mijn vriend heel graag nog een tweede kind zou willen.
Ik vind de herkenning hier heel erg fijn. Wat ik stiekem fijn vind, is dat ik in m’n omgeving zie dat ouders met twee jonge kinderen die dicht op elkaar zitten het heel zwaar hebben. En ouders waarvan het oudste kind al wat ouder is, het een stuk relaxter hebben.
Dus dat geeft me een soort rust om de tijd te nemen over zo’n grote beslissing.
Hmm ik ervaar dit wel anders. Ik heb 3 kinderen, en ik weet echt zeker wanneer wij 1 kind hadden gehad, ik echt veel meer tijd voor mezelf had gehad.
En tuurlijk komt dat ooit wel weer maar met meerdere kinderen kan dat wel echt veel langer duren dan wanneer je 1 kind hebt.
Ook oppas regelen om zelf een avondje weg te gaan vind ik echt anders wanneer je 1 kind hebt, dan wanneer je 3 kinderen hebt.
Mijn oudste 2 kinderen zitten ook op school, maar omdat de jongste nog een baby is is de tijd voor mijzelf echt wel minimaal.
Daarnaast gaan de oudste ook naar zwemles, muziekles, sportclub etc en dit is ook veel drukker dan wanneer je 1 kind hoeft weg te brengen ipv 2 of meer,
En natuurlijk komt dat allemaal ooit wel weer maar ik snap echt heel goed dat je het bij 1 kind houdt als je graag wat tijd voor jezelf over wilt houden en wat meer vrijheden wilt.
Edit: ik zie dat ik nu vrij negatief klink haha want ik vind 3 kinderen heel erg leuk, maar tijd voor mijzelf of gewoon ‘even niks’ is echt 0.
Ohja dat is natuurlijk bij iedereen anders en je hebt nog een baby dus logisch. Ik heb geen baby meer en mijn jongste is bijna 3.
Ik begin nu terug meer tijd te krijgen voor mezelf. De kindjes kunnen zich bezig houden en spelen soms samen ( ook vaak ruzie hoor ). Ik kan ook met hun naar een speeltuin gaan en babbelen met andere ouders of naar een koffiebar gaan met de kindjes ( met een kinderhoek ). Ik had dit zelf nooit kunnen denken hoor, als ze klein waren heb ik vaak gedacht dat het me nooit zou lukken.
Dit dus. Ik heb dan 5 jaar tussen de 2 zitten, maar hen nu al zenuwen voor de komst van de baby. Ook hoe het later gaat. Als ik zie wat S allemaal extra doet naast school. Wat ook aangeraden wordt: judo en voetbal. Hij wil ook nog een extra taal bijleren. Zowel m’n partner als in hebben hier al eigenlijk moeite mee en dat wordt alleen maar zwaarder. (Klinkt negatief maar ook leuk, maar snap wel waarom mensen bij 1 kindje houden)
Oja, dat geruzie dat genoemd wordt is ook iets waar ik bij een tweede tegenop zou zien. Dat gezanik de hele dag dat iemand iets afpakt enzo haha. Er is maar 1 iemand die iets afpakt in ons huis, en dat is mama.
De meeste argumenten die ik hier lees gaat over de eerste jaren en weer tegenop zien ivm slapeloze nachten enzo. Dat is nu natuurlijk wel zo ! Is zwaar, en je bent al moe van je eerste.
Maar ik vind dat de tijd zoveel sneller gaat en die dingen gaan allemaal terug voorbij. Dus als je hiervoor twijfelt dan zou ik ( heb dit ook gedaan ) dit eventjes proberen vergeten. Want het is ook weer gewoon een fase, een hele zware dat wel. En dat van hobbies enzo herken ik niet echt want mijn kinderen willen helemaal geen hobbies .
Omdat die eerste jaren maar een heel kort stuk is van het leven samen met je kind. Dus als je echt graag meerdere kinderen wilt dan VIND IK PERSOONLIJK dat dat niet doorslaggevend mag zijn.
Maar dit topic gaat over bij 1 kind blijven dus ik wil hier ook niet verder over uitwijken. Ik snap overigens evengoed dat je maar ik kind wilt.
Het lijkt een beetje of je mensen hier probeert te overtuigen om toch voor een tweede te gaan. Lijkt me niet helemaal de juiste plaats hier. 1 kind is ook prima (of nul, of 3, of 5 )
Nee je hebt gelijk, zo lijkt het maar dat is het zeker niet ! En natuurlijk is 1 kind prima.
Ik had mijn eerste berichtje in een spoiler gezet maar daarna niet meer bij nagedacht. Ik wou gewoon eventjes de ouders die twijfelen mijn mening laten horen maar idd mss niet het juiste topic voor.
Nee prima hoor om mee te posten leuk als er een beetje discussie ontstaat!
Ik heb 1 kind en ik houd het heel hoogst waarschijnlijk ook bij 1 kind omdat ik de eerste jaren gewoon heel erg zwaar vindt en dat niet meer opnieuw zou willen, ook al is het een fase die blijkbaar overgaat. Ik leef in het hier en nu, en in dit nu ben ik zielsgelukkig met mijn ene kind en de relatieve vrijheid die ik nog heb voor mijn hobby’s en passies die perfect combineren met 1 kind. Misschien verandert dat uiteindelijk nog en komt er wel een tweede bij ons ooit maar ik snap niet zo goed waarom de norm lijkt dat je maar moet accepteren dat er een hoop jaren zijn waarin je amper slaap hebt, geen tijd voor jezelf noem het maar op. Ik reageer nu op jou maar bedoel het ruimer want zie hier juist in dit topic waar het om het bij 1 kind houden draait allerlei het is maar een fase argumenten langs komen. Dat en de verhalen van vrouwen hier over de druk in de omgeving laat zien dat er toch een bepaalde norm is terwijl zoals @Ikgebruiklievergeennaam zegt, waarom is die reden niet gewoon genoeg om maar 1 kind te willen?
Omdat jij duidelijk niet twijfelt en ik vind jouw redenen natuurlijk prima en heb daar respect voor. Ik kan me voorstellen als je hele zware jaren hebt gehad, je daar zeker nier staat voor de springen om dat nog eens te doen.
Mijn berichtje was eerder bedoeld voor de ouders die twijfelen.
Edit ; ik beweer ook nergens dat er een reden moet zijn om meerdere kinderen te hebben. Totaal niet.