Ja ik begrijp dat dus wel. Tegelijkertijd heb je natuurlijk ook geen garantie dat ze het zo goed met elkaar kunnen vinden dat ze bij elkaar terecht kunnen… lastig blijft het
1 like
Wat verdrietig. Dat anders rouwen is absoluut waar. Ik ben trots op mijn vader hoe hij alles praktisch voor ons gedaan, gezorgd en geregeld heeft, maar op het gebied van rouwen snappen we elkaar volledig niet. Dat heb ik dus wel met mijn zusje. Maar het zegt natuurlijk niets en met die angst zou ik ook liever nooit de keuze voor een tweede maken. Dat moet vanuit dezelfde liefde en overtuiging komen als bij ons zoontje. We’ll see.
4 likes
Heb mijn verhaal al eerder gepost maar ik heb dezelfde ervaring en was een grote reden voor mij om voor een tweede kindje te gaan. Heb verder niet heel veel stilgestaan en afgewogen eerlijk gezegd waarom ik het dan niet zou doen, maar ik denk eigenlijk dat de meeste mensen dat niet echt doen (je weet toch niet wat je te wachten staat)
Edit: en waarom is het dan zo’n slechte reden?
1 like
Ik vind het hele topic best vaak verzanden in ‘en daarom hebben we toch een tweede kind en daar ben ik heel blij mee’.
21 likes
Ik zit hier de laatste tijd ook steeds vaker over na te denken. Ons kind is nu 1 en dat vind ik sowieso nog veel te vroeg om evt een tweede te krijgen. Maar ook hij is best makkelijk en alsnog vind ik het niet perse makkelijk. Hoe is dat wel niet als je er twee zou hebben?
En ook de bevalling zou ik enorm tegenop zien door de bevalling van mijn zoontje. Het is gewoon niet vanzelfsprekend dat het allemaal goed gaat en dat weet je natuurlijk wel. Maar als je zelf dan in zo’n situatie hebt gezeten die best wel spannend was, denk je van ga ik dat risico nog eens lopen?
2 likes
Helemaal eens met wat je zegt. Zulke berichten (naast natuurlijk opmerkingen in real life in deze trant) maken onderanderen dat mijn man en ik een schuldgevoel hebben met vlagen naar onze zoon omdat hij alleen blijft. Wat natuurlijk compleet kul is want hij heeft een heerlijk en fijn leven bij ons. Ik vind het heel belangrijk en fijn dat iedereen zijn eigen keuze kan maken maar toch steken dit soort dingen, specifiek in dit topic.
9 likes
Geen zure trut hoor, fijn hoe je het verwoord! Ik vind dit ook niet de plek voor dit soort uitspraken. Het kan inderdaad mijn schuldgevoel weer eens aanwakkeren richting mijn dochter.
4 likes
Ik ben alleen thuis en ook mijn dochter zal alleen blijven. Ik heb mezelf nooit zielig gevonden en ook het verlies van mijn ouders hoef ik niet alleen te doen. Ik heb namelijk genoeg lieve mensen om mij geen die mij zullen steunen en helpen. Daar heb ik geen broers of zussen voor nodig. Ik merk dat het me een beetje irriteert sorry.
19 likes
Het is inderdaad al eerder besproken en ook dat het gaat om ieders beweegredenen voor zowel wel als geen tweede. En dat het een forum is waar iedereen hun visie mag plaatsen. Het was absoluut niet mijn bedoeling om iemand te kwetsen.
Ik heb ook nooit genoemd dat het zielig is voor een kind als het enig kind blijft, ik heb die ervaring niet dus kan er ook niet over oordelen. Ik beschrijf alleen mijn eigen ervaring over hoe een trauma toch een rol kans spelen, naast de liefde als overtuiging net als bij een eerste.
Het wordt allemaal zo zwart wit neergezet, er zijn zoveel zaken die meespelen, ieders situatie is anders.
2 likes
Dat soort berichten voelen voor mij alsof je in het Bewust Kinderloos topic gaat vertellen waarom je toch een kind hebt gekregen.
Dit geldt niet alleen voor jou en ik snap dat je het niet doet om iemand te kwetsen maar dat je gewoon je ervaringen wilt delen. Ik vraag me alleen af of dit topic daar de juiste plek voor is.
5 likes
Oké, laten we dan inderdaad niet die discussie weer gaan voeren en ik zal dit soort berichten niet meer plaatsen. Ik heb me dan vergist in waar dit topic over ging.
2 likes
Omdat die reden gebaseerd zou zijn op angst. Angst dat mij of mijn partner was overkomt. Ik vind dat de keuze voor nog een kindje gebaseerd moet zijn op dat ene gevoel van het heel graag willen. Net zo graag als ik het toen wilde. En niet omdat ik bang ben voor het rampscenario dat mijn kind alleen achterblijft.
3 likes
Deze opmerking en al die anderen over een tweede kind, doen mij altijd aan de film ‘my sisters keeper’ denken. Daar komt een tweede omdat ze haar stamcellen kunnen gebruiken om de ziekte van de eerste te bestrijden. Hele bijzondere redenen voor een tweede kind.
2 likes
Hier zal het ook bij eentje blijven, en dat is niet echt onze eigen keuze. Het traject voor ons kind heeft ruim 6 jaar geduurd, en uiteindelijk is er eiceldonatie aan te pas gekomen. Ze was ons laatste embryo.
Ik lees al een tijdje mee in dit topic, maar vind het vaak nog moeilijk om voor mezelf te erkennen dat het bij eentje zal blijven, da’s niet hoe ik het voor me had gezien. Daarom nog niet meegepost. Moet zeggen dat ik het zelf ook wel pijnlijk vind om te lezen dat het bijna lijkt alsof ik haar tekort doe doordat ze enig kind zal zijn. Terwijl ik tegelijk ook wel weet dat het onzin is, mijn man heeft een broer en een zus, zijn broer heeft na 17 mnd ons kind niet eens één keer gezien. Het is niet omdat je een bloedband hebt, dat je ook éffectief een band hebt en er voor elkaar zal zijn.
16 likes
Wat verdrietig dat het voor jou een gedwongen keuze is. Ik denk trouwens dat velen in dit topic juist weerleggen dat het ‘zielig’ zou zijn voor een kind. En dat is juist ook zo fijn. Wat je zegt: hoe de band met je sibling(s) zal zijn is niet te zeggen op voorhand. Mijn vriend komt uit een groot gezin en een van z’n broertjes heeft ons zoontje gezien nadat hij geboren is en daarna gewoon niet meer. Hij is ruim 1,5 nu. En ook gewoon 0 interesse in zijn neefje, ook niet over de app of zo. Terwijl ons kind vooralsnog het enige kind in de familie is. Ik vind dat toch ook zo bijzonder. Dus een bloedband staat zeker niet garant voor een goede relatie.
5 likes
Goedemiddag dames,
Ik volg deze topic ook al enige tijd. Ik ben het ook eens dat dit een topic is voor moeders die juist hun gevoelens kunnen delen omdat ze 1 kind hebben.
Broers en zussen hoeven geen garanties te zijn voor de toekomst van je kind. Wat als je 2e kind niet zo gezond blijkt te zijn? Of last heeft van zware gedragsproblematiek? Ik zeg niet dat je dan mínder van je kind zou houden, maar het verandert wel de dynamiek in je gezin. En zo kun je wel door blijven gaan met “wat als”…
Overigens las ik laatst iets wat ik graag met jullie deel: DPG Media Privacy Gate
3 likes
Dank je wel voor het delen. Bij de eerste zinnen is het echt net alsof ik dat ben. En wat daarna komt lijkt me echt vreselijk. Het is zó zó fijn met z’n drieën.
3 likes
Heel leuk om te lezen, hier voelt het ook heel goed met zijn drieën. Echt in evenwicht.
6 likes
Poeh, wat een heftig verhaal. Echt pittig en zeker omdat je deze gevoelens ook niet zomaar met anderen gaat delen.
Ik heb echt niet het makkelijkste kind (gelukkig wel een stuk makkelijker dan de vrouw in dat artikel) en denk daarom ook juist dat het fijn is om het bij 1 te houden. Zo houden mijn man en ik tijd over voor onszelf en werk, maar kunnen we ons kind alsnog de aandacht geven waar hij om vraagt en de rust en regelmaat geven die hij nodig lijkt te hebben.
6 likes
Ja daar heb je ook helemaal gelijk in, het overgrote deel in dit topic is net heel fijn om te lezen!
Ook wat ik nu bv lees van jou en @Ovenschaal, dat het zo fijn voelt met z’n drieën. Het overgrote deel van de tijd heb ik dat ook, alles werkt en loopt nu gewoon zo goed!
Van de week had ik wel een minder moment, ik had een ‘momdate’ met iemand die ik online heb leren kennen, dat kindje was 7 mnd jonger, en het was zo zo lief. Ze ging haar bloemetjes geven, en was echt heel voorzichtig. Toen schoot er wel door me heen, wat zou ze een grote zus zijn. En dat besef deed wel even pijn.
2 likes