Ja ik heb haar verteld dat als andere kindjes hun spulletjes niet naar de kringloop hadden gebracht ik vroeger niks had gehad om mee te spelen… dat we daarom spullen daarheen brengen die we niet meer gebruiken, daar heeft ze zelf arme kindjes van gemaakt…
4 likes
Okee, bijzonder wel. Je zou ook een andere benaming kunnen voorstellen als zij dit zo noemt.
Ik zou het persoonlijk bijvoorbeeld best vervelend vinden als mijn kinderen in de categorie ‘arme kindjes’ worden gestopt als iemand ze de kringloop uit ziet stappen met iets (voor hun) nieuws.
Er zijn veel redenen om daar spullen te kopen, en ook al kan je financiele situatie daar 1 van zijn, lijkt het me dat er betere bewoordingen zijn te vinden.
2 likes
Ja heel bijzonder dat een kind van 6 dit zelf bedenkt en tegen mij zegt terwijl niemand anders erbij is. 
Ik zal volgende keer het hele gesprek citeren wat erna kwam.
Ik haal vaak dingen bij de kringloop, kan niet wakker liggen wat een kind van 6 daarvan denkt eigenlijk.
3 likes
Het bijzondere ging niet over wat je kind bedacht en zei, maar okee.
1 like
Ik heb het idee dat je dit echt onnodig persoonlijk opvat, alsof iedereen nu naar jou en je kinderen kijkt en dan denkt ohhh arme mensen. Terwijl dit toch gewoon een kind is dat van een verhaal - van notabene iemand die zelf blijkbaar niet heel rijk is opgegroeid - over hoe fijn het is dat je daar ook met een klein budget leuke dingen kunt kopen heeft gemaakt dat het voor armere mensen is?
21 likes
Nee, dat denk ik niet. Het ging me over dat je het gewoon zou vinden dat een kind de kringloopwinkel zo noemt. Er zijn betere beschrijvingen voor te bedenken volgens mij. Maar goed, ik zal er ook niet van wakker liggen verder, het was iets wat me opviel en ik zal nu verder gaan met m’n leven 
1 like
We zijn op vakantie geweest met een stel met twee (drukke?) kinderen. Kort daarna een verjaardag met meerdere stellen met 2 of 3 kinderen. Ik ben echt wel genezen van alle kleine twijfel die er nog was. Ik was er al vrij zeker van dat ik een leukere moeder ben met 1 kind en nu al helemaal😅
15 likes
Ik was maandag bij muziek’les’ met mijn dochter en een van die moeders heeft een 3-jarig kind en een baby van 8 maanden en ze komen altijd samen. Zij zag er zó afgepeigerd uit met dikke wallen, verlopen mascara en rommelknot. Ze vertelde dat de oudste de kleine had wakker gemaakt tijdens de middagdut en de baby dus niet geslapen heeft (en moeder ook niet). Toen dacht ik: mij niet gezien dat ik er nog een wil.
5 likes
Fijn dat dit topic nog bestaat! Dochter is inmiddels 6 en er gaat nevernooit meer een tweede komen. Maar toch blijft het met vlagen lastig en verdrietig dat ze alleen is.
4 likes
Merkte je dat naarmate ze ouder werd, je meer of minder ging twijfelen over je keuze voor 1 kind? (even ervan uitgaande dat dit voor jullie een keuze is geweest)
2 likes
Het was helaas niet onze keuze. Dat maakte het juist zo lastig. Merk wel dat ik zelf steeds meer van de babywereld af kom te staan, omdat ik nu echt een “groot” kind heb. Maar dat een vriendin met oudste kind in dezelfde klas als die van mij nu achter de kinderwagen loopt waar nummer 3 in ligt, steekt soms wel. Omdat ik graag zou weten hoe ons gezin eruit zou hebben kunnen zien.
7 likes
Ik hoop dat @Mrs het niet erg vindt dat ik antwoord geef op jouw vraag (ik probeer het te formuleren zonder gevoelloos over te komen, want ik begrijp natuurlijk dat het heel anders is als er geen keuze mogelijk is).
Bij ons is het wel zo dat naarmate mijn dochter steeds ouder wordt ik alleen maar meer merk dat het hoofdstuk baby is afgesloten. Bij kleine kinderen ben ik vaak blij dat ik die fase al gehad heb (luiers, peuterbuien etc). Er is nu (mijn dochter is 5) veel zelfstandigheid, meer vrijheid, geen slapeloze nachten etc. Ik ben zo blij met mijn gezinsleven nu, dat ik me echt niet voor kan stellen dat daar een baby bij zou komen. De twijfel is bij mij helemaal verdwenen, bij mijn man is die er volgens mij soms nog wel.
9 likes
Enigszins in het verlengde van jouw laatste opmerking: de laatste tijd valt het me op in wat voor bochten ouders met twee (of meer) kinderen zich moeten wringen. De oudste moet bijv. naar zwemles/andere sport/opgehaald van school, nr 2 moet mee en valt overal vanaf/sloopt de boel/loopt weg terwijl de ouder bezig is met het oudste kind. Na zo’n scenario weer eens meegemaakt te hebben ben ik elke keer weer blij met ons overzichtelijke leven met één, inmiddels al wat ouder, kind.
Onze dochter is beste matties met de buurjongen die even oud is. Maar buurjongen heeft nog een zusje van een paar jaar jonger. Die krijgen wij er nu vaak gratis bij als buurjongen hier komt spelen. Dat vind ik dan ook wel lastig, dan merk ik hoe zeer ons huis ondertussen afgestemd is op een ouder kind en dat ik alweer kwijt ben hoe zo’n jongere leeftijd ook alweer werkt.
Het enige wat ik lastig blijf vinden: als wij wegvallen, is onze dochter alleen. Evt. mantelzorg zal op haar neerkomen. Dan heeft ze niemand meer die zo vertrouwd is als je eigen familie is, met wie je over vroeger kunt praten… Aan de andere kant weet ik heel goed dat een broer/zus daar geen garantie voor is. Onze dochter gaat weten dat dit haar situatie is, en dat ze haar vangnet anders moet inrichten. Dat gaat haar vast lukken, en daar zijn wij ook wel alert op. Wat dat betreft hoop ik op een levenslange vriendschap met de buurjongen.
7 likes
Wat je vertelt over dat buurmeisje zou ik ook vervelend vinden, beetje raar dat die dan gewoon meekomt? Op zo’n kleintje moet je echt anders letten dan op die groteren.
Bij ons is het ook een bevestiging dat ons zoontje écht geen broer of zus wil haha. Die zegt vaak: hier is het lekker rustig hè 
vooral als hij bij mensen is die veel kinderen hebben, hij houdt daar gewoon echt niet van
2 likes
We hebben dat uiteindelijk wel besproken met de buren, we hebben een goede band met ze. Er speelt daar ook e.e.a. waardoor het voor hen heel fijn is als zij het huis soms even leeg hebben. Dat maakt het nog steeds niet altijd even prettig voor ons, maar het is oke. Onze dochter zit soms de halve dag daar, dat is voor ons dan weer rustig. En soms stuur ik haar ook gewoon naar huis, haha. De band is zo dat dit ook gewoon kan.
4 likes
Jaaa, heel fijn! We zijn ook heel blij met deze kinderrijke buurt. Ik ben behoorlijk introvert, maar heb me ingesteld op vaak vriendjes over de vloer omdat dat ergens wel als een soort plicht voelt met een enig kind. Zolang als ze het zelf fijn vindt natuurlijk, we gaan niks verplichten.
Heel herkenbaar dat jullie er ook zo mee bezig zijn. Samen met anderen op vakantie gaat mijn introverte aard dan weer wat te ver, maar ik denk dat dat voor haar inderdaad ook heel fijn is… Zal ik toch weer eens over nadenken.
3 likes
sorry voor mijn vraag in dat geval! 
Wel fijn hier ieders ervaring te kunnen lezen, of het nou gewenst of ongewenst is. Mijn dochter is 4 en ik ben/was altijd overtuigd one and done, maar nu steeds meer vriendinnen die zwanger zijn van de 2e en ik vind het zielig voor mijn dochter. Terwijl, ze is niet zielig en ik denk dat het nooit verstandig is alleen en enkel om die reden nog een kind te willen. Maarja hart en verstand is soms tegenstrijdig…
6 likes
Ik wil toch nog even benadrukken, en ja ik ben maar 1n, dat ik enig kind ben en me nooit een seconde in mijn leven zielig heb gevoeld. Je kind mishandelen is zielig, 1 kind hebben waar je veel van houdt is nooit zielig. Als je vriendjes wilt maak je ze, als je alleen wilt zijn is dat makkelijk en je krijgt altijd alle aandacht van je ouders (nog steeds nu ik oud ben). Het is juist zo’n speciale band als je het enige kind bent 
26 likes
Ik ben ook enig kind, en heb het altijd heerlijk gevonden. Ik miste niks. Speelde altijd heel makkelijk in mijn eentje, vermaakte me altijd. Ik had nooit het gevoel achtergesteld te zijn, of zielig of eenzaam. Ik vond en vind de aandacht die ik krijg van mijn ouders nog steeds heerlijk, we zijn enorm hecht en er is gewoon genoeg ruimte voor elkaar.
Door mijn eigen jeugd twijfel ik ook enorm of ik een 2e kindje wil. Juist (onder andere) omdat ik het zelf ook gewoon zo fijn vond om alleen te zijn.
Daarnaast ook gewoon bang dat ik mezelf verlies met een 2e kind. Ik vind het zo intens allemaal. Maar ik kom er maar niet uit of er nog ruimte is voor nog een kindje. Zucht.
13 likes
Hier sluit ik me volledig bij aan. Ik heb mezelf nooit als zielig gezien dat ik geen broers of zussen heb. Ik kan het ook heel praktisch zien: Doordat mijn ouders alles maar voor 1 kind hoefde te doen betalen, konden wij dingen doen die niet gekund hadden als er nog meer kinderen waren.
Mijn man is ook enig kind en heeft het ook nooit als vervelend ervaren en we hebben door onze eigen ervaring ook eigenlijk de wens voor 1 kind en niet meerdere.
7 likes