Het bij 1 kind houden

[Shinshell]

Bedankt voor jullie reacties. Ik vind het echt fijn om meerdere inzichten te lezen. Ook in de rest van het topic.

Wat Ixxi zegt, zo kun je er inderdaad ook naar kijken. Als je echt klaar zou zijn met je kinderwens zou je dat op een gegeven moment ook zo moeten voelen. Het feit dat je eraan blijft denken zegt ergens ook wel iets. Maar, zelf sta ik er ook zo in van: Mijn eerste kind was zó gewenst, ik vind eigenlijk dat ik dat bij een 2e ook zo zou moeten voelen, voordat ik ooit ja zou zeggen. Bij twijfel niet doen. Al kun je het misschien ook niet helemaal vergelijken, een 1e en 2e zwangerschap.

Ik probeer inderdaad alles naast elkaar te leggen, welke impact het de komende jaren zou hebben, maar ook wat ik zou wensen over bijv. 5, 10 of 20 jaar. Mijn vriend kijkt vooral naar de tropenjaren, maar ik zelf eigenlijk ook wel op dit moment. Ik ben gewoon moe en gestresst

Ik heb geen zin om op korte termijn een baby te maken, maar ergens heb ik wel het gevoel dat ik spijt zou kunnen krijgen als over 10 jaar al onze vrienden meerdere kinderen door de tuin hebben rennen en onze dochter daar dan alleen loopt. Dat ik dan toch een gemis zou kunnen voelen. Maar tegelijkertijd denk ik dat de zwangerschap en eerste paar jaar van een baby ook dingen kapot zou kunnen maken, dat vind ik een heel eng idee.

De reactie over tijd vind ik ook een mooie. Iets de tijd geven, kan ook vaak antwoorden geven.
Wij hebben alleen wel voor onszelf een soort deadline, namelijk als onze dochter 3 wordt willen we de knoop wel doorhakken. Dat onze kinderen hopelijk zo’n 4 jaar leeftijdsverschil zullen hebben. Onze eigen leeftijden en het leeftijdsverschil vinden we toch wel belangrijk. Hopelijk verandert er nog veel het komende jaar en vinden we meer rust, worden we fitter…
En zolang er teveel twijfels blijven, blijft het toch bij 1.

[Tostibrood]

Misschien heb je ook nog iets aan de recente posts in het kinderwens topic, daar ging het ook precies hierover.

[sashiko]

@Shinshell

Wat Ixxi zegt, zo kun je er inderdaad ook naar kijken. Als je echt klaar zou zijn met je kinderwens zou je dat op een gegeven moment ook zo moeten voelen. Het feit dat je eraan blijft denken zegt ergens ook wel iets.

Ik denk niet dat dit helemaal klopt. Sommige beslissingen worden nou eenmaal nooit een 100% ja of nee.

Voor mij persoonlijk is het nu ongeveer 80/20. Voor 80% wil (kan) ik geen kind meer en ben ik gelukkig met mijn kleine gezin, maar de andere 20% zou het nog wel een keer willen proberen en hoopt dat die mogelijkheid ooit komt. Daardoor heb ik bijvoorbeeld wel eens toekomstfantasieën over nog een kindje, terwijl ik er ook helemaal achter sta dat dat kind er hoogstwaarschijnlijk dus nooit komt. Eerst wilde ik het ook uitdenken tot ik 100% zeker was, maar soms kan dat niet. Die realisatie heeft mij wel rust gegeven om niet te blijven hangen in eindeloze twijfel.

[Sarie]

Dit vind ik een goede. Wat je veel om je heen ziet is inderdaad die 2 jaar gap en dat wilden wij ook écht niet en daarom gingen we twijfelen of we het überhaupt dan niet wilden. Maar op een gegeven moment zagen we toch beide een toekomst met 2 kindjes en stapten we weer een traject in (wat bij ons helaas nodig was en dat wisten we ook al, maakte ook dat we er nog niet snel klaar voor waren). Ik ben nu zwanger en er zit straks precies 5 jaar tussen onze kinderen.

[sashiko]

Beetje off topic over leeftijdsverschil bij meerdere kinderen

Ik denk ook echt dat dat een heerlijk leeftijdsverschil is als je wel meer kinderen wilt/kunt krijgen! Een goede vriendin van me heeft een kindje dat 4 jaar jonger is dan de mijne en het is écht heel gezellig om met die twee thuis of op stap te zijn. Veel beter te doen dan 2 peuters.

Ik snap niet dat mensen zoveel haast hebben aangezien gezinnen tegenwoordig meestal toch maar uit 2, max 3 kinderen bestaan. Ik hoor vaak de redenatie dat je dan snel uit de tropenjaren bent, maar als je even op adem kan komen tussendoor lijken de tropenjaren me ook veel minder heet haha En samen spelen en socializen doen ze ook echt nog wel met een paar jaar extra ertussen, misschien zelfs wel harmonischer.

[AutumnStorm]

Ik vind het ook een soort verdrietige conclusie dat je zo snel mogelijk van die kindertijd af wil zijn… Zo kostbaar en het duurt maar relatief kort.

[Sarie]

Leeftijdsverschil

Ja precies hoe wij er ook in staan. En het hele ‘dan hebben ze zoveel aan elkaar’ dat weet je toch nooit zeker. Niet met 2 en niet met 5 jaar verschil. Ik had gelezen dat 4 jaar blijkbaar het ‘ideale’ leeftijdsverschil is, zowel vanuit ouders als kind bekeken. Maarja het is niet altijd te plannen!

https://www.oudersvannu.nl/voor-ouders/onderzoek-het-ideale-leeftijdsverschil-tussen-kinderen-is-4-jaar~9de6ba8

[sashiko]

Ja die snap ik ook nooit zo goed. Mijn vriend en ik redeneren ook: we leven vooral NU en we willen ons leven NU fijn en de moeite waard maken.

Voor ons betekent dat dus ook een leven met niet meer dan 1 kind. Op deze manier geniet ik echt volop van de kindertijd. En hoe dat later allemaal uitpakt zien we dan wel weer, daar ga ik niet deze jaren voor “verpesten” (omdat ik wil dat mijn kind later een broer/zus heeft maar we dat nu eigenlijk niet aankunnen).

[Nessi]

Ik vind de “standaard” 2 jaar ertussen ook echt weinig eigenlijk.

Ik had dat zelf echt onderschat voordat ik zelf moeder werd, maar hier gaat het slapen net eindelijk iets beter, na bijna 1.5 jaar. Alsnog vind ik het ouderschap best wel zwaar. Ik moet er echt niet aandenken om nu ook alweer 3 maanden zwanger te zijn. Dus ik heb de keuze voor een tweede ook even gepauzeerd totdat mijn dochter 2 is.

[fullmoon]

Hier ook zwanger van de tweede en straks bijna 4,5 jaar leeftijdsverschil.
Ook wij hebben lang getwijfeld of we wel een tweede wilden. Deze wens kwam echt pas later, pas toen onze eerste bijna 3 jaar was. Daarvoor neigden we juist meer naar niet, dan naar wel.

Ik vind het heerlijk dat ik de oudste 4 jaar lang alle aandacht heb kunnen geven en de jongste straks op de dagen dat de oudste naar school gaat dat ook kan bieden. En voor onszelf betekent die “rust” ook heel veel.
Daarnaast zie ik om me heen bij vrienden hoe heftig twee kinderen kort op elkaar kan zijn en dat er meer ruzies zijn dan bij anderen met meer leeftijdsverschil (dit kan ook andersom zijn uiteraard, maar het valt me wel op).

Voor ons voelt dit dus als de juiste keuze. We hebben er heel veel zin in om die eerste 4 bijzondere jaren nog eens mee te mogen maken.

[Pampas]

Zullen we het hier on topic houden? In plaats van waarom het zo fijn is om toch voor een tweede te gaan?
En welke leeftijd dan ideaal is.
Hier zitten veel mensen die om diverse redenen 1 kind hebben en het erbij houden. De keuze om een ideale leeftijd te kiezen tussen de kinderen is er voor meerderen van ons niet in deze groep. Dat kan denk ik prima in andere topics!

[Pampas]

Ik ben de laatste maanden druk geweest met mijn zware bevalling te verwerken. EMDR en gesprekken met een psycholoog. Ik ben wel echt in een soort rouw beland over hoe alles gelopen is. Hopelijk over een tijdje wat meer rust en acceptatie over alles.
Meer mensen bij wie het verwerken en besluiten dat het bij 1 moet/zal blijven een lang proces is?

[Discopony]

Snap ook echt niet waarom dit elke paar maanden terugkomt. Lijkt me geschikter voor het kinderwens topic in plaats van ‘het bij 1 kind houden’

[fullmoon]

Dat begrijp ik helemaal. Toch wordt er hierboven door meerdere mensen gesproken over een twijfel, ook in dit topic. Vind dat eerlijk gezegd ook niet echt in het kinderwens topic thuis horen, want deze groep weet dus juist niet of de wens er wel is? En in het kinderwens topic gaat het júist daarover en stoot je misschien mensen voor het hoofd die het heel graag willen en waarbij het niet wil lukken.

Het is hier al vaker over gegaan in het verleden. Toch maar een apart topic dan? Of dit topic een duidelijkere titel geven (het bewust bij 1 kind houden)?
Maar zo kan je ook wel weer overal een apart topic over maken. Het blijft lastig denk ik.

[jojo]

Kinderwens is hier volgens mij perfect voor, want het gaat over wel/niet een wens voor een kind, of dat nou een eerste of tweede is. Er wordt daar wel vaker gesproken over twijfels, dat kunnen ook twijfels over een tweede kind zijn.

Het ding is voor mij ook vooral dat het vaak niet meer over de twijfels gaat, maar dat iemand begint over twijfels, en anderen dan reageren met ‘oh ja, dat had ik ook, maar ik heb gewoon gewacht en vind het nu fantastisch!’ of ‘ik twijfelde ook maar dat trok vanzelf weg en na 2 jaar wilde ik echt weer een kind’. Dat soort reacties passen wat mij betreft niet in een topic dat ‘het bij 1 kind houden’ heet.

[Pampas]

Eens met wat @jojo zegt hierover. Twijfels uiten is niet zo erg maar ervaringen van mensen die voor een tweede zijn gegaan en wat daarin fijn was, vind ik niet zo op zijn plek.

Hier kun je ook mensen voor het hoofd stoten die het niet kunnen maar in een andere context hadden gewild, dus ook hier kan het pijnlijk zijn.

Maar snap het dat je twijfelt waar je ervaring thuis hoort hoor!

[Discopony]

@fullmoon

Voor ons voelt dit dus als de juiste keuze. We hebben er heel veel zin in om die eerste 4 bijzondere jaren nog eens mee te mogen maken.

Ja en dit is toch gewoon raar om in een topic te zeggen over mensen die al dan niet vrijwillig het bij een kind houden? Dit kan prima in een zwangerschapstopic of in wat je even kwijt wil, of zelfs in ervaringen

Ik snap dat je hier leest, ik lees zelf ook wel eens bewust kinderloos, maar dat is mijn groep niet meer dus daar ga ik ook niet posten hoe fijn de keuze voor een kind toch is

[kleinmaargroot]

Nou dan even een goede post voor hier:
Ik heb er eentje van twee jaar en denk done. Wat heerlijk om al je tijd volledig op eentje te kunnen richten en ook heel gemakkelijk het kind mee kan nemen ergens naartoe zonder al te veel gedoe én om ook gemakkelijk tijd voor jezelf te creëren. O en je houdt meer geld over voor jezelf! Ik vind het echt top. O en 1 ziek kind is al hel, laat staan als je er twee hebt of dat ze elkaar afwisselen.
Enige jammerlijke is dat ik het superleuk vond om zwanger te zijn

[Dropveter]

Hier hetzelfde. Hoewel ik pas net ben begonnen met EMDR om de bevalling, de kraamperiode en eigenlijk het hele eerste jaar te verwerken.
Wij zijn er vrij zeker van dat we het bij één houden, omdat we het vooral mentaal gewoon niet aan zouden kunnen nog een keer hier doorheen te moeten gaan. Ook het idee dat we sneller weer wat meer vrijheid hebben vinden we heel fijn.
Er zijn zo ontzettend veel mensen die tegen ons zeggen dat we dit wel gaan vergeten en we er uiteindelijk nog wel een willen. En ik kan daar echt boos om worden. Hoewel we heel veel van ons kindje houden, geeft het ook veel rust om te bedenken dat we het niet nog een keer hoeven doen.

[DaintyDream]

Ik heb precies hetzelfde! Ze is afgelopen vrijdag 8 geworden en geen moment spijt gehad dat er niet een tweede bij is. Het is heel gezellig met z’n drietjes en ze vindt zichzelf niet zielig dat ze geen broertje of zusje heeft. Ze is wel een hele trotse grote nicht en heeft veel vrienden en vriendinnen.