Het bij 1 kind houden

Zwanger en kinderen
#1341

Ik zie dit topic nu pas! Ik heb heel wat teruggelezen :relaxed:

Wij zijn al 15 jaar gekukkig met één kind. Toch had ik altijd het plaatje van twee in mijn hoofd. Totdat we 1 kind hadden.
we hadden de beslissing op de lange termijn geschoven. Maar ik kreeg uiteindelijk buikpijn van het idee om twee kinderen te hebben! Ondanks mijn lijf ben ik blij met één kind. Je houdt meer geld over, eropuit gaan is makkelijker (drie personen op een hotelkamer) en het is zo gezellig!

Mijn kind heeft wel eens gevraagd naar een broertje of zusje, maar toen ik zei dat dat eerst baby’s zijn was ze snel genezen! :joy:

Er mag altijd iemand mee met uitjes of wat daagjes weg als dat gewenst is.

Ik las het hier eerder ook al, maar we zijn een sterke driehoek.
Na het kijken van de film “boss baby” was dat ons motto thuis ook.
Een driehoek is de sterkste vorm :smiling_face_with_three_hearts:

Nu we zo’n oude puber hebben komt de vraag van anderen nooit meer “wanneer komt de tweede?
Of “maar, één kind hebben is zo kwetsbaar” :face_with_raised_eyebrow:
(Als je twee kinderen hebt is het dus minder pijnlijk als er eentje overlijdt…. WTF!)

14 likes
#1342

Dit is echt idioot en ik zou het niet oké vinden als iemand dat tegen me zou zeggen, maar… mijn ouders zijn een kind verloren, mijn jongere sibling, en vroeger zat deze gedachte wel eens in mijn hoofd! Natuurlijk niet dat het minder pijnlijk zou zijn maar meer dat een soort reserve kind wel noodzakelijk is ofzo. Echt dikke omg op mezelf :joy: gelukkig ben ik bij zinnen gekomen toen ik volwassen werd en heb ik nu een ontzettend fijn leven met één kind.

4 likes
#1344

Haha deze plottwist zag ik niet aankomen in dit topic. (Ondertussen maak ik mezelf gauw uit de voeten want 0 kinderen dus wat doe ik hier haha)

21 likes
#1345

Bizar dat mensen zo denken he? Ik ervaar dat trouwens totaal niet zo. Mijn ouders zijn een kind op latere verloren, en ik denk dat je als ouder er altijd om blijft rouwen.
Daar heeft een eventuele broer(tje)/zus(je) altijd “last” (niet het goede woord) van. Die draagt dat verdriet dan (deels) mee.

4 likes
#1346

Hier ook 1 kind omdat een tweede er medisch niet in zit. En hoewel dat nog steeds heel pijnlijk is, zie ik OOK de silver lining van 1 kind hebben. Onze dochter is nu bijna 8 en soms denk ik wel eens “wat nou als het op miraculeuze wijze toch zou kunnen, zou ik het dan nu nog willen?” En dan kom ik echt in een mindfuck terecht waarvan ik niet weet of ik het echt voel of dat ik mezelf iets wijs maak als coping :sweat_smile:

4 likes
#1347

Eerlijk gezegd denk ik dat wel vaak :joy: maar het zeggen is iets anders

2 likes
#1348

Precies, en degene tegen wie ik dit zeg ken ik ook langer dan vandaag en ga ik meer dan goed mee om :joy: en ze mag heus klagen tegen me hoor. Maar soms ben ik t eeuwige vergelijk met mijn kind zonder siblings ook wel eens beu

#1349

Ook al heb je 10 kinderen dan is elk verlies even zwaar lijkt mij.

Ook voor jullie een groot verlies lijkt mij een sibling te verliezen Handtas en @DikkeKip :hugs:

2 likes
#1350

Ik was gisteren op een feestje met mn zoon en vond het zo chil dat ik er maar 1 heb. Hij is gelukkig heel sociaal dus ging lekker met de andere kindjes spelen en daarna viel die in slaap op de bank. Neem hem altijd overal mee naartoe en is met 1 kind toch wat makkelijker. Heerlijk :smiling_face_with_three_hearts: one and done

13 likes
#1351

Ik weet dat dit zéker vooral financieel privilege is dat dit zomaar kan (en zomervakantie), maar ik zit momenteel spontaan een nachtje in een hotel met mijn kind omdat we er met de trein op uit waren (in totaal 2 uur van huis) en het zo leuk was dat ik een hotel heb geboekt ipv naar huis ben gegaan. Pizza gehaald en in bed gegeten met een uitzinnig blije kleuter in zijn eerste hotelkamer ('we hebben een BADKAMER!! en een STOEL!! ooo mama deze stoel zit zo lekker) en nog een limonade in de hotelbar (‘mogen we hier wonen?’). En 0 seconde moeten nadenken over het thuisfront (hhaha ja heeeeel erg voor mijn vriend dat hij alleen thuis is en kan uitslapen morgen) en gewoon alleen maar met mijn ene kind kunnen bespreken waar we zin in hebben.
Dit is wel echt ook het soort flexibiliteit dat ik associeer met een kind hebben en een gezin van drie!

86 likes
#1352

Oh ja dat is het zeker!!! Even spontaan op een donderdag een nachtje in Amsterdam geboekt met mijn puber.
Je hoeft aan geen ander kind een belofte te maken dat zij ook een keer mee mag.

Mijn ouders hadden dat heel sterk met mijn zus en mij. Alles gelijktrekken. “Want dat kreeg je zus ook!!”

2 likes
#1353

Daar had ik nog niet eens aan gedacht ja, dat dingen voor alle kinderen eerlijk verdeeld moeten. Mijn ouders waren daar vroeger niet zo goed in en als je je ergens miskend en benadeeld door kunt voelen is het wel je broertje die iets mag wat jij niet mag :joy:

Helaas wel mijn nacht matig doorgebracht in een tweepersoons bed met een soort floppende vis met vlijmscherpe teennagels (wij zijn geen cosleepers hahaha) maar het is zoooo gezellig :smiling_face_with_three_hearts:. Ik denk dat het concept hotelontbijt bij mijn kleine vreetzak zo ook zeer goed gaat bevallen

22 likes
#1354

Mijn zus kreeg eens een oude auto van mijn vader die met inruilen weinig opbracht. Hij heeft toen de waarde laten bepalen van dat kreng en ik kreeg toen de waarde van de auto in geld :heart_eyes:

Oh dit is zo herkenbaar!
En eet smakelijk!!

#1355

Herkenbaar wat je op het laatst zegt!
Ik ben al een jaar bezig met stressen “hoe gaan we dat doen met 2 kinderen?!”.
Tot ik me nu besef: Wij zijn denk ik gewoon niet gemaakt voor een groter gezin, dat moet ik misschien maar gewoon accepteren.

En sindsdien geniet ik zo van alle voordelen van 1 kind! Onze dochter is geweldig leuk en ik wil ook eigenlijk gewoon al mijn tijd aan haar geven en ook nog wat tijd voor mezelf houden om tussendoor te kunnen opladen.

Ik heb vriendinnen die zwanger zijn of een baby hebben en nu al praten over “de 2e”. En ik merk dat het me stiekem echt een beetje irriteert. Dat ik denk: kijk nou eerst gewoon eens hoe 1 kind gaat…
Maar die irritatie ligt meer aan mezelf denk ik hoor.
Wij zijn wel een van de weinigen met 1 kind, vind ik ergens wel jammer.

14 likes
#1356

Oh wow dat klinkt zó leuk! In augustus is de Kindergarten dicht en m’n man moet werken. Misschien ga ik dat ook eens doen, ook gewoon hier in de buurt.

Fijn dat jullie het zo leuk hebben :smile:

1 like
#1357

Wij hebben allebei werk waarbij we niet zomaar thuis kunnen blijven. Ik ben vaak onverwachts weg en das vaak voor best wel wat geld wat nee zeggen moeilijk maakt. Hierdoor zijn we echt soms afhankelijk van de mensen om ons heen. We hebben beide een hele drukke periode met werk achter de rug waardoor ons kindje vaak heeft gelogeerd of bij oppas is geweest en het was echt elke keer een mega puzzle. Hierdoor hebben we vaker gezegd misschien is 1 kind wel gewoon het meest praktisch in ons leven. 1 breng je toch wat makkelijker weg dan 2 of meer. En nu is dit idee best gaan leven en zijn we op vakantie en denk ik steeds vaker het is misschien ook wel gewoon goed zo. Daar waar ik eerst nog best wel droomde van een tweede krijg ik steeds meer dat compleet gevoel nou :heart:

10 likes
#1358

Door dit topic ben ik het gesprek aangegaan met mijn vriend. Wij verwachten nu ons eerste kind en hadden de wens voor een groter gezin dan één kind. Echter valt zwanger zijn mij best tegen dus gaf ik al aan: komende jaren zeker geen tweede. Daarop zei hij zelf al dat hij twijfelt of we het er niet bij één moeten houden. Jullie positieve verhalen en voorbeelden uit mijn omgeving stellen ook gerust tegen alle negatieve frames, zoals ‘zielig voor het kind’. Wij hebben beiden geen goede band met onze sibling gehad in onze jeugd, dus die reden vinden we sowieso al onzin. Ik ben best opgelucht dat we ons (in elk geval de komende jaren) lekker op deze kleine gaan focussen en we dan wel verder zien!

26 likes
#1359

Echt een non-probleem, maar ik merk soms dat ik het moeilijk vind om te zeggen dat wij het bij 1 houden als mensen ernaar vragen. Ik ben bang dat ze dan denken dat ik mijn kind niet leuk vind of dat het tegenvalt ofzo, terwijl ik dat juist totaal niet vind. Ik ben helemaal gelukkig en compleet en ik mis helemaal niks, daarom hoef ik niet meer kinderen. Maar mensen interpreteren het voor mijn gevoel als snel al ‘nee hoor poeh poeh mij niet gezien 1 is meeeeer dan genoeg’

5 likes
#1360

Ik heb over reacties uit mijn omgeving/meningen uit mijn omgeving gesproken met een psycholoog toen ik emdr voor mijn bevalling kreeg + gesprekken over mijn struggle rondom de keuze voor 1 kind. Ik heb toen met haar een aantal zinnen/reacties bedacht, zodat het me niet zo overvalt en niet weet hoe te reageren op een dergelijke opmerking. Dat heeft mij wel rust gegeven! Misschien iets voor jou?

2 likes
#1361

Herkenbaar, ik heb ook altijd het gevoel dat ik me moet verdedigen. Of dat mensen denken dat er iets ‘mis’ met me is, slaat nergens op.

5 likes