Het bij 1 kind houden

Ja precies, ik heb ook 2 zussen en het is heel fijn. Ook als we problemen hebben (vooral nu we ouder zijn) dan steunen we elkaar ook.

Maar ik begrijp wat je zegt dat jongere dames het makkelijker vinden om hun leven on hold te zetten. Ik ben nu 29 en volgend jaar wil ik aan kids beginnen terwijl ik dan in de piek van mijn carriere zit. Voor mij betekent het dus ook echt een paar jaar mijn carriere op hold zetten en waarschijnlijk kan ik die sprong ook lastig inhalen (omdat er daarna jongere collega’s zijn die mij in zullen halen). Maar voor mij een gezin met meerdere kinderen hebben belangrijker.

Klopt, daar ben ik ook mee eens. Ik hoor dat soort verhalen wel vaker en ben er dan wel helemaal verbijsterd door omdat het in onze familie totaal niet voorkomt ook in de familie van mijn man eigenlijk niet.
Maar dit is gewoon wat ik hoop mijn eigen kinderen wel te kunnen bieden en natuurlijk is er een kans dat zij niet hecht zullen zijn, maar goed zo ver kan ik niet kijken.
Ik respecteer jou keus ook totaal hoor en het is alleen niet iets wat ik zou willen.

Snap ik. Maar het allerbelangrijkste is natuurlijk een fijn gezin zijn voor je kind en of dit met broertjes en zusjes is of niet is voor iedereen anders.

1 like

Ik had het hier laatst over met een vriendin. Zij heeft afgelopen mij haar master op de uni afgerond en is word aankomende december 28 jaar. Zij zat er ook mee dat ze best een kinderwens heeft en ook graag carrière wilt maken en hoe dit dan in te vullen. Want de meeste hogere functies in haar branche zijn fulltime en fulltime werken lijkt haar ook niet je van het met een klein kind/baby. Iets om goed over na te denken.

Werk en moederschap blijft toch altijd lastig. Ik vind mijn baan ook niet geweldig, maar het bedrijf wel. Werk 3 dagen in een lagere functie dan ik zou willen diep van binnen. Maar ik ben blij dat ik 3 dagen mag werken, 10 minuten fietsen van me huis én ze zijn mega flexibel naar mijn dochter. In de zin van als ze ziek is en ik ga naar huis om voor haar te zorgen krijg ik geen scheve blikken en zelfs nog een appje om te vragen hoe het met haar gaat. En ik heb een vast contract. Maar wel weer een lager salaris in verhouding tot mijn verantwoordelijkheden. Maar vind de flexibiliteit nu ik een kleintje heb en graag een nog een baby wilt belangrijker. En ik hoop over een paar jaar als mijn dochter en toekomstige kind (als het me gegunt is) op school zitten wel voor meer uitdaging te kunnen gaan!

Nou je kan niet meer alles doen waar je zin in hebt wanneer je er zin in hebt toch? En je hebt gewoon minder tijd, tenminste ervaar ik.

Carrière maken is voor veel moeders een moeilijke keuze. Meestal moet je dan toch fulltime werken en dan is het de vraag of je je daar goed bij voelt of niet? En dat is voor iedereen anders. Maar ik vind het wel jammer dat je moeilijker carrière kan maken met parttime werken, al snap ik dat ook wel weer/

Ja dit is mijn keuze. Ik licht alleen toe hoe ik het heb ingevuld. Tuurlijk zijn er moeders die fulltime werken met een hoge functie. Maar een carrière opbouwen met kleine kindjes lijkt mij super pittig. Daarom zeg ik iets om goed over na te denken. Want met fulltime werken kan je minder bij je kinderen zijn maar als je je carrière on hold zet dan krijg je natuurlijk ‘‘achterstand’’ in vergelijking met collega’s die wel fulltime blijven werken en groeien.

Inderdaad. Waarom op hold zetten? Ik ga vaak genoeg op pad met vriendinnen, van een avondje aan de cocktails tot weekendjes weg. Gelukkig doe ik het niet alleen en is mijn vriend precies hetzelfde hierin. Je zet het on hold zoveel als je zelf wil. Maar het hoeft niet. Ik heb ook een vriendin waarbij alles om d’r kind gaat en in 4 jaar nooit een dagje/nachtje zonder is geweest. Ook prima, maar haar keuze.

3 likes

Dit precies. Je hebt het goed verwoord. Ik vind babietjes ook super schattig en vraag me ook af hoe O. zou zijn met een broertje/zusje. Zou ook de kraamtijd nog eens willen mee maken en zelfs nog een bevalling. Het is niet dat ik pertinent geen tweede wil maar dat is gewoon niet genoeg om op te vangen wat het me/ons heeft gekost (en nog eens zou kosten). Voor deze zwangerschap was ik er ook 100% zeker van dat we twee kinderen zouden krijgen. Maar toen wist ik gewoon niet wat ik nu weet. Het is echt heel anders om van te voren iets voor ogen te hebben en de realiteit van iets echt mee te maken. Gelukkig is het allemaal gewoon goed als we gewoon ons best proberen te doen. Of dat nu met 0,1 of 100 kinderen is. Ze zullen allemaal even goed iets wensen/missen/verlangen want 100% naar hun zin kunnen we het toch nooit maken.

6 likes

En @anon50301661 hear hear. Ik was ‘later’ moeder, heb een eigen bedrijf, 3 kinderen en ook een fijn sociaal leven. Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik iets in heb moeten leveren. Ga nog steeds 1x per jaar alleen op vakantie en op z’n tijd een weekendje weg/avondje uit. Het leven is niet voorbij als je kinderen krijgt. Je hoeft niet parttime te werken als je dat niet wilt. En je hoeft niet alleen maar je vakanties door te brengen in Center Parcs zolang ze klein zijn. En je bent bent geen ‘mindere’ moeder als je soms lekker even voor jezelf kiest.

Echter; we zitten echt in het verkeerde topic mbt dit onderwerp. Misschien kan een mod dit verplaatsen? Edit @Mhysa misschien?

4 likes

Wel makelijker!

@Tessa Het gaat niet om mindere moeder zijn als je voor jezelf kiest of fulltime werkt. Maar meer het gevoel dat je veel mist als je niet bij je kind bent.

Maar dit is inderdaad een onderwerp voor een ander topic. Vond het leuk te lezen hoe jullie tegenover deze onderwerpen aan kijken!

Ja maar dat jij dat gevoel hebt wilt toch niet zeggen dat ieder moeder dat zo ervaart?

4 likes

Ik zeg toch niet dat iedere moeder dit ervaart? Maar ik denk wel dat veel moeders het moeilijk vinden om deze keuzes te maken en vind het interessant om hier over te praten hoe andere moeders dit doen en hier in staan.

Het is een lastige discussie en ik word vooral nijdig omdat het nog steeds een maatschappij lijkt waarin vrouwen niet allebei kunnen hebben. Meestal is er ook een vader in het spel. Die hoeft niet te kiezen :woman_shrugging:t3:

7 likes

Precies hetgeen wat jij omschrijft met je werk (drie dagen, iets lager in functie etc) heb ik ook. Maar vind het fijn dat ik altijd naar mijn kind kan als hij ziek is! Dat is mij uiteindelijk zo veel meer waard

Het is ook echt een non argument dus trek het je ajb niet teveel aan. Lees zeker het begin van het topic even, dan voel je je een stuk beter :kissing_heart::kissing_heart:

6 likes

Dat is ook lullig! Ik heb toch altijd het gevoel dat ik meer verantwoordelijkheid draag dan mijn vriend. Niet dat dit zo is en is uitgesproken. Maar mijn dochter was toevallig vorige week ziek en natuurlijk bleef ik weer thuis. Niet eens omdat me vriend daar te beroerd voor is, terwijl hij dat wel graag aan mij overlaat. Maar toen hadden we het erover dat hij zich op zijn werk dus niet echt hiervoor kan ziek melden. Of nou ja kan? Dat ze daar niet van gediend zouden zijn. En dat hij geen enkele mannelijke collega heeft die parttime werkt. Toen dacht ik ook: hoe middeleeuws is dit?

1 like

Jaa zo een fijn gevoel! Hierdoor ben ik veel relaxter! Zou jij ook wel meer carrière willen maken als de kids op school zitten?

Is het leuk om hier nog een topic over te openen? Want hier hoort dit eigenlijk niet…

Vind het jammer voor je dat het niet mogelijk is! Maar als je met zijn drieën gelukkig bent, is het toch heel fijn? Maar snap dat het moeilijk is om hier vrede mee te krijgen als je graag nog een kindje had gewild.

Ik heb al een keer op het punt gestaan om voor mezelf te beginnen maar dat is nu met een kind van 2 jr en een baby opkomst (35 weken zwanger) gewoon nog niet de juiste timing. Zit er wel over na te denken om mijn plannen concreter te maken en het dan op te gaan zetten. Nu “tijd” genoeg om erover na te denken.

Kut hé! Vind dat soms best zwaar!