Mijn vriend is fysiotherapeut en ik werk op dit moment niet maar ben bezig met de pabo. Hoop dus over een tijdje voor de klas te staan.
Mensen zeggen altijd dat ik wel geluk heb met zo’n vriend die goed kan masseren maar ik haat massages haha. En fysiotherapie is natuurlijk wel meer dan masseren 
Ik vind zn werk wel interessant en vraag veel. Ik ben totaal niet thuis in de medische wereld en hij kijkt operaties op YouTube voor de lol haha. Hij wilde vroeger chirurg worden.
Ergens heb ik er helemaal geen haast mee, maar aan de andere kant heb ik soms echt het gevoel dat ik ontplof met gevoelens voor hem en dan wil ik het kunnen uiten. Op dit moment knuffel ik hem maar plat als ik zo’n bui heb :’) We hebben nu zo’n 2,5 maand een relatie en daarvoor 3 maanden gedate. Maar we kennen elkaar al sinds begin dit jaar en onze allereerste tindermatch was eind 2017 
We hebben paar keer een match gehad voordat we echt op date gingen. Ik vond hem intimiderend knap, dus hield het een beetje af en hij vond dat ik te mooi was voor hem. Super klungelig. En nu heb ik een heel ongevraagd verhaal geschreven 
Maar mezelf kennende ga ik het waarschijnlijk in de komende maand het erop floepen ben ik bang. Ik ben echt een enorme flapuit (wat hij 9 van de 10 keer gelukkig alleen maar leuk vindt).
WEG
Ik studeer nog en wordt uiteindelijk een biomedisch laborant en mijn vriend is CV-monteur, loodgieter en soms een beetje elektricien (totdat hij weer eens aan het stroom hangt en roept dat hij nooit meer iets met stroom wilt doen ).
Mijn vriend is it’er en ik werk in de zorg. Dus mijn computer doet het altijd goed en hij word goed verzorgd 
Hahaha ja jullie kunnen wel lekker wat gesprekstechnieken op elkaar los laten tijdens het eten
Ik wil zo graag dat mijn vriend en ik gaan samenwonen en dat het huis al helemaal af is.
Ik heb nu wel veel stress over de inrichting en ik vind het ook wel heel spannend. Ik ben ook bang dat onze relatie snel in een sleur komt als je gaat samenwonen. Maar ik kijk er wel naar uit om dan na werk naar mijn eigen huis te gaan (niet meer naar mijn ouders) en dat mijn vriend daar dan is.
Ik ben bijna leerkracht onderwijs en mijn vriend werkt in de zorg 
Ik heb net m’n master gehaald in bedrijfscommunicatie en ben best lui. M’n vriend heeft juist een super fysieke baan: hij is duiker.
Mijn vriend en ik werken bij dezelfde organisatie (bank) in de IT. Eerst hadden we ook dezelfde functie in hetzelfde team. Maar toen kregen we wat en ben ik naar een ander team gegaan. Inmiddels heeft hij ook een andere functie maar dus nog wel dezelfde afdeling. We reizen samen van en naar werk maar verder zien we elkaar niet zoveel overdag. Maar we weten dus wel alles van elkaars werk en hebben het er ook wel veel over buiten werktijden. Soms moeten we ook echt bewust afkappen en zeggen het is genoeg geweest haha
Haha bij ons vergelijkbaar. Ik ook communicatie/(digitale) media en hij heeft twee masters (in chemie en economie). Hij is ook dyslectisch terwijl taal ‘mijn ding’ is, ik kan juist amper rekenen en heb geen ruimtelijk inzicht en dat heeft hij dan weer.
We grappen ook altijd dat ons kind niet mijn rekenknobbel en zijn talenknobbel moet krijgen want dan is ‘t doomed.
Overigens maakt het verder niet uit. Ik help ‘m soms met een tekst nalezen en hij heeft me tijdens m’n studie wel eens geholpen. Ik vind wat hij allemaal voor werk doet niet echt interessant maar probeer wel geïnteresseerd te doen 
andersom toont hij op zich nog wel interesse.
Ik vind sleur dus echt het heerlijkste wat er is. Wij leven sinds we samenwonen echt in het zelfde ritme ( a la claudia de breij: samen wakker worden, ergens heen, lekker eten en weer slapen). Zolang je beiden je eigen ding houdt (wij hebben bijvoorbeeld totaal andere hobby’s) en elkaar ruimte geeft om een eigen ding te doen is er in mijn ogen niks mis met sleur.
Ik sluit me aan bij @Shaaar. Sleur is zó genieten! Als je indd zorgt dat je af en toe ‘s ‘n avondje weg bent (hetzij met elkaar) en weekendjes niet thuis slaapt, blijft ‘t echt wel spannend. Ik hou ervan om, als ik een rotdag heb, me te realiseren dat ik ‘s avonds weer heerlijk tegen hem aan kan kruipen. Dat is altijd een vast gegeven, wat er ook gebeurt. 
Ik ben jurist en heb dus een kantoorbaan, hij werkt als operator op een raffinaderij en volcontinu. Dus qua achtergrond totaal anders en ons ritme ook. Werkt overigens wel heel goed voor ons, genoeg me-time voor beiden.
Ik ben ook jurist en hij leerkracht in het basisonderwijs. Ook heeeel anders, we zouden allebei niet elkaars baan willen. Ik heb nu best een sociale baan, dus dat maakt wel dat hij mn verhalen van werk kan waarderen.
@Shaaar @Kaarsgeur zijn jullie al lang bij elkaar? Benieuwd of jullie over 10 jaar nog hetzelfde zeggen
Hahaha nee! Iets meer dan twee jaar, helpt qua sleur ook dat ik pas een jaar werk denk ik. Tegelijkertijd: zijn broer is al 16 jaar samen met zijn vrouw en ik herken ons heel erg in hun verhalen en beschrijvingen van hun relatie. Dus ik heb goede hoop.
Wij hebben allebei een sociale baan, wel andere opleidingen als achtergrond. We hebben elkaar leren kennen op het werk, waren directe collega’s.
Mijn vriend is glaszetter, lasser, doet onderhoud aan de kranen in de haven en zeevasten. Hij is ZZP’er dus doet wat hij aangeboden krijgt maar tot nu vooral glas en werk in de haven. Ik ben programmeur/IT consultant. Allebei vrij technisch maar op een totaal ander vlak haha
Oke, ik weet dus niet of ik het geluk dat een relatie heet heb, maar misschien weten jullie hier meer van af. Ik date al een paar maanden met een jongen met bindingsangst. Nu gaat het sinds een maand heel goed: we zien elkaar twee keer in de week, hij wil dat ik z’n vrienden ontmoet en gisteren zei hij dat ie van me houdt. Alléén doet hij dus heel moeilijk over dit een ‘label’ geven, want hij is heel erg gehecht aan zijn vrijheid. Dus durf ik niet te vragen of dit nu een relatie is, omdat ik bang ben dat ik hem dan weer afschrik terwijl het juist net zo goed gaat.
What to do, what to do? Wanneer heb je nou precies een relatie?