Het geluk dat een relatie heet

Ik ben voor het eerst in mijn leven zo ontzettend gelukkig in mijn relatie. Ik kan altijd op mijn vriend rekenen als er wat is. Hij verteld mij altijd hoe gek hij op mij is, hoe mooi hij mij vindt, hoeveel hij van mij houdt etc. Voor het eerst ooit ben ik niet onzeker over dat iemand vreemd gaat of dingen achter mijn rug om doet, en het is zo fijn.

22 likes

Hij kon er niks aan doen, maar hij werd om 23:00 uur ziek gisteravond. Hij was de hele dag al niet fit maar om 23:00 trok hij het écht niet meer. Gingen toen maar op bed liggen.
We hebben elkaar gelukkig nieuw jaar gewenst, boven vuurwerk gekeken voor 10 min en toen zijn we gaan slapen.

Er was hier dichts mist en veel rook. Ik heb astma en durfde echt niet alleen naar buiten. Normaal spreken we altijd met vrienden af in het dorp. Zo spannend zou het anders ook niet zijn.

We gaan nu als hij dit weekend beter is ‘oud en nieuw’ vieren. Top 2000 top 30 luisteren, oliebollen eten en hapjes. Ik vind het prima! :star_struck:

22 likes

Ik weet niet zo goed in welk topic ik dit moet plaatsen, dit lijkt mij de beste. En misschien is het een domme vraag, maar goed. Wanneer weet je dat je van iemand houdt? Hoe voel je dat? Ik heb nu zo’n vier maanden met mijn vriend en ik had het er met een vriendin over die vertelde dat haar vriend ‘ik hou van je’ had gezegd (en zijn terug). En kort gezegd, vond zij het raar dat wij dat nog niet hadden gezegd na vier maanden en zij wel na twee maanden. En het stomme is dat ik daar dus helemaal niet mee bezig was, maar er sinds dat gesprek de hele tijd aan denk. Niet eens zozeer om de ‘na hoeveel maanden’, maar meer omdat ik me afvraag hoe je weet of je van iemand houdt. Waarschijnlijk denk ik er veel te ingewikkeld over en ook te rationeel omdat ik het liefste een rijtje wil dat ik kan afvinken en bij zoveel ‘ja’ of ‘nee’ is de conclusie dat je van iemand houdt.
Vervolgens twijfel ik ook weer dat ik dus niet weet (ben ik nog te volgen) of ik van hem hou en of dat niet iets zegt over dat het dus eigenlijk volgende week uitgaat. En dat wil ik niet want ik ben gek op hem en wil hem niet kwijt en moet al huilen als ik denk dat hij het uit gaat maken.
Goed, dit gaat nergens heen. Bedankt voor het lezen :wink:

tldr: Ik ben even in een emotionele bui.

‘t is een gevoel dat je niet per se kan afvinken maar als je iets zou kunnen afvinken zou dit t wel zijn denk ik

9 likes

@lijnewiets ja ik ben het met @Tampie eens!
Ik zelf had gewoon opeens de hele dag door HEEL erg het gevoel dat ik ‘ik hou van je’ tegen hem wilde zeggen, echt zo’n drang van helemaal binnenuit

1 like

Afwassen = aftrekken + opbergen

Op de kinderen passen een hele = blowjob dag (incl eten geven en naar bed)

image

6 likes

@Denver @Tampie Dankjulliewel!

En ja het wordt zo beladen gemaakt. Of dat idee heb ik in ieder geval. En dan ga ik weer denken van ‘wanneer moet ik het zeggen?’, als we samen aan het koken zijn? In bed mocht niet van die vriendin want dan zou hij denken dat het door de seks komt, maar ik ga het ook niet zeggen tijdens de afwas toch? Pff, ik denk hier te veel over na :joy:

Gewoon wanneer je het inderdaad heel graag wil zeggen en op 't moment dat jĂŹj het heel graag wil zeggen! Het is wel een dingetje maar ik zou 't ook niet te groot maken voor jezelf.

1 like

Vraagje


Mn vriend en ik zijn nog niet heel lang samen, minder dan een half jaar. Wonen allebei op ons zelf maar soms wonen we praktisch samen. Ik denk dat we elkaar gemiddag 1 dag in de week niet zien? Misschien 2. Nu wordt de woning waar hij op dit moment woont over een paar maanden gestript en verbouwd, hij moet er dus voor een half jaar uit. Hij moet dus binnenkort op zoek naar een ander plekje voor minstens een half jaar. Ergens voelt dat voor mij best raar en ik speel er mee in m’n gedachten om voor te stellen dat hij op dat moment best bij mij mag intrekken. Dan kunnen we voor dat half jaar kijken of het al werkt tussen ons, zo niet dan kan hij na een half jaar weer terug en heb ik nog m’n eigen woning. En anders kunnen we misschien rustig aan gaan kijken naar een grotere woning. Ik zit gewoon een beetje zo voor mezelf na te denken, maar ergens wil ik 't ook gewoon graag aan hem voorstellen haha. Misschien vanavond al wel, of op een moment dat hij 't over verhuizen heeft. Gisteren waren we op Funda aan t kijken, dat was al erg leuk en maakte duidelijk dat we graag samen ergens willen wonen.

TLDR: Mn vriend en ik zijn nog maar een paar maandjes samen, maar vriend moet bijna uit z’n huis ivm verbouwing. Ik denk er aan voor te stellen om bij mij in te trekken.

Maar
 Wanneer weet je zeker dat je toe bent aan samenwonen? Ik vind het namelijk best spannend en ben bang dat ik de relatie er mee verpest. Nu is 't nog lekker nieuw en ben bang dat ik er zo het “nieuwe/spannende” van af haal. Al zijn we dan al wel 6+ maanden verder tegen die tijd.

Als het goed voelt, voelt het goed. Samenwonen kan ook na zes jaar relatie nog fout gaan dus zou gewoon doen wat voor jou als de meest logische keuze voelt!

1 like

Haha bij ons floepte ik het eruit tijdens het ontbijt.
Hij: ‘ik hou echt van ontbijt’
Ik: ‘ik hou van jou!’ 
 met vervolgens: :flushed: :flushed:

Dus ja, een echt juist moment is er niet per se hoor! Voor de een is het na een paar weken, voor de ander na een jaar of langer
 ik voelde het idd als een soort extreem gelukkig gevoel dat ik gewoon wilde uitten.

10 likes

Bij ons ging het ook zoiets alleen hij woonde nog thuis en ik woonde in onze studentenstad op kamers. Op ten duur was het gewoon veel makkelijker dat hij bij mij sliep ipv elke dag op en neer als we toch naar hetzelfde pand moesten. Dus echt na een week of 2/3 woonden we praktisch samen. Al snel hebben we ons ingeschreven bij sociale huur en na een klein jaar zijn we officieel gaan samenwonen. Dit jaar (mag ik nu zeggen na de jaarwisseling :star_struck:) gaan we trouwen en trekken we eindelijk in ons nieuwbouwhuis.

1 like

Dankje dames! M’n verstand twijfelt nog een beetje (maar meer in de zin van doe normaal meid, hoelang ken je 'm nou), maar m’n hart weet het eigenlijk wel. Maar jullie hebben me een steuntje in de rug gegeven! Ik ga het, wanneer we het er weer over krijgen, voorstellen.

8 likes

Ik ben ooit samen gaan wonen met een jongen waar ik ruim 6 jaar mee had. Regelrechte ramp. Met mijn huidige vriend gaan samenwonen na een paar maanden en dat gaat al zo’n vier jaar helemaal goed! Het ligt echt aan de persoon met wie je gaat wonen en niet hoelang je samen ben naar mijn mening. En daar kom je ook pas tijdens het samenwonen achter haha.

4 likes

Het scheelt denk ik al enorm dat jullie beiden al op jezelf hebben gewoond. Mijn vriend kwam vanuit huis en dat vond ik wel echt lastig in het begin. Zijn moeder deed alles in huis. Dat wilde ze ook graag hoor, en ik vind m’n schoonmoeder een schat, maar dat was in ons huishouden echt mega vervelend soms. Wel natuurlijk mijn eigen ervaring.

Volgens mij is het wel duidelijk :relaxed:

Een ex van me wilde ook vlot samenwonen en ik wilde dat destijds niet. Achteraf heb ik wel eens gedacht, was ik maar gauw samen gaan wonen met hem, dan had dat het ‘relatie-proces’ waarschijnlijk versneld en had ik niet 3 jaar nodig gehad om te ontdekken dat het niet werkt tussen ons.

Denk dat samenwonen in alle gevallen je ‘relatie-proces’ versneld en aangezien jouw hart het duidelijk weet, lijkt me dat het beste argument om je keuzes op te baseren. Veel geluk!

1 like

Ik ben ook al snel bij mijn vriend blijven plakken, denk dat ik na 3 weken daar al elke dag sliep. Hij woonde ook dichtef bij mijn werk.

Ik woonde nog thuis, hij zat in een huis dat de verkoop in ging ivm einde relatie. Gelukkig hadden we de kans om het eerst een jaar te proberen en heb me daarna ingekocht en volgend jaar gaan we trouwen.

2 likes

Wij zijn na 3 jaar samen gaan wonen. Omdat ik enorm twijfelde en het voor die tijd ook gewoon goed ging, waarom zou je dat veranderen dacht ik steeds. Beide hadden we ons eigen huisje. Uiteindelijk ging het super goed. Het enige wat ik erna miste is die avond midden in de week die we voor elkaar vrij hielden toen we nog apart woonden!
We waren altijd het weekend samen en op woensdagavond. De woensdagen voelden daarna niet meer zo speciaal als voorheen.
Nu is er namelijk iedere dag wel iets, of een van ons gaat sporten of met vrienden afspreken. Want we zien elkaar toch al dagelijks.
Dat zou ik je dus als tip meegeven, maak tijd voor elkaar. Om iets speciaals (of niet speciaals) samen te doen. Hoeft natuurlijk niet wekelijks :blush:

Opzich wel een goed realisatie voor mezelf. Dat kunnen we natuurlijk wel weer gewoon in gaan voeren.

1 like

Benieuwd naar zijn reactie, laat je het hier weten?

Met m’n vorige vriend hadden we het ook al snel over samenwonen. Toen waren we een maand of drie, vier samen. Zo blij dat ik dat toen niet heb gedaan, was uit pure verliefdheid en een maand later ebte dat gevoel weg en toen was er niets meer over en maakte ik het na zes maanden uit. Als we toen hadden samengewoond was dat een ramp geweest. Met m’n huidige vriend voelde ik wel meteen dat dat goed zou komen maar hem kende ik ook al jaren.

Ik laat het jullie weten inderdaad! Kan eigenlijk niet wachten om het hem te vragen nu haha. Maar zie 'm pas morgenavond, dus nog even wachten. Een vriendin van me moedigde het vandaag ook aan :blush:

@Toeptoep Dat is een goede tip, dankje! Is ook wel een beetje het dingetje wat me tegenhoudt
 Straks komen we in een sleur terecht/is het leuke van een nieuwe relatie er snel van af ofzo. Maar ik wil ook wel naar hem uitspreken dat ik 't wel spannend vind en dat ik hier bang voor ben.

1 like