Bij mijn huidige vriend heb ik eigenlijk nooit die verliefde vlinderfase gehad. We gingen in mijn beleving qua gevoel echt van ‘niks’ naar ‘alsof we 30 jaar getrouwd zijn’. De laatste jaren heb ik wel steeds vaker vlindermomenten. Dan kijk ik naar mijn vriend of hij zegt/doet iets en dan zit ik echt zo: 
In mijn relatie daarvoor had ik wel die hevige verliefdheid (incl. niet kunnen eten/slapen). Maar in die relatie was alles sowieso heel intens: de liefde, de ruzies, elkaars persoonlijke ruimte nauwelijks respecteren. Achteraf gezien was het allemaal té. Wat ik nu heb/voel vind ik zoooooooveel fijner 
Edit: niet aan jezelf en je gevoel twijfelen hoor! Zo te lezen zit het hartstikke goed.