Een van mijn grotere operatie littekens (ongeveer tien jaar oud) jeukt ZO erg. Heb dit nog nooit eerder gehad maar het jeukt al een dag of vijf zo erg dat ik al allemaal wondjes gekrabd heb en het houdt maar niet op 
heb een paar keer bepanthen gesmeerd maar helpt niet
Mentholzalf? Dat kan tegen de jeuk helpen
Zojuist was ik bij de huisarts vanwege een knobbeltje in mijn borst. Eigenlijk in de hoop dat de huisarts me gerust zou stellen en weer naar huis zou sturen. Maar in plaats daarvan heb ik nu over een aantal dagen een afspraak in het ziekenhuis om dit verder te laten onderzoeken. Omdat ik begin 30 ben zei de huisarts dat de kans klein is dat het kwaadaardig is. Ik heb natuurlijk meteen (hoe onverstandig misschien ook) een rondje Google gedaan en daardoor ben ik niet echt gerustgesteld. Zijn er hier mensen die ook ooit doorgestuurd zijn hiervoor? En hoe ging dat? En is het aan te raden om iemand mee te nemen naar het ziekenhuis? Dat ben ik nu namelijk niet van plan, omdat het waarschijnlijk toch niks is.
Ik heb toen ik 18 was ofzo ook een knobbeltje gehad. Ze hebben me toen ook direct doorgestuurd naar het ziekenhuis, dat hoeft niks te betekenen, ze zijn gewoon super zorgvuldig met knobbeltjes. Wat ik alleen maar heel erg chill vond. Bij mij hebben ze een biopsie gedaan. Eerst door aantal mensen gevoeld, daarna een foto gemaakt maar geen mammogram en toen gingen ze er een stukje uithalen. Met verdoving, je voelt niks, erna zit er alleen een sneetje en een pleistertje. Litteken is nu ook weg geloof ik ( ben nu 31). Ik had mn moeder bij me, die zat gewoon te wachten in de wachtkamer. Vond ik wel fijn maar hoeft niet als je er geen ding van wil maken. Bleek uiteindelijk ook niks te zijn en het hele knobbeltje is ook weg.
1 like
Ik had net een staande meeting op het werk en kreeg het ineens mega warm, begon te zweten en kon niet meer op m’n benen staan. Toen ik voelde dat ik bijna out ging ben ik naar het toilet gelopen maar die kon ik al amper vinden, botste overal tegen aan en had totaal geen controle meer over m’n lichaam. Vermoed dat ik echt op het randje van flauwvallen zat, heel gek want ik heb verder nergens last van. Heb al wel sinds vorige week telkens onverklaarbare hoofdpijn in die mate dat ik echt amper functioneer. Geen migraine maar ben er wel slecht van telkens. Heb zelf het idee dat het komt doordat ik een hele stressvolle periode achter de rug heb, die nu in iets mindere mate nog een beetje doorsluipt maar nog niet voorbij is. Kan dit van stress zijn? Ik wil eigenlijk even de huisarts bellen maar weet niet of dat overdreven is. Voel me nu ook nog niet fit ook al heb ik een banaan gegeten, dextrose genomen en een boterham gegeten. Maar wil ook niet direct naar huis gaan.
Bedankt voor je geruststellende woorden. Fijn dat het bij jou niks bleek te zijn! Ik denk ook dat het bij mij niks is, maar ik denk ook “wat als…”. Ben wel blij dat het onderzocht wordt.
Klinkt wel logisch ja, heb zoiets nog nooit eerder gehad dus wist echt even niet wat me overkwam. Heb inderdaad even de huisarts gebeld en kan vanmiddag terecht, dat is wel fijn. Het klinkt alleen allemaal zo dramatisch en voel me verder best prima, dus dat is zo vreemd. Maar we zullen het zien vanmiddag.
Ja natuurlijk ga je dat denken, dat schoot ook door mijn hoofd. Maar juist fijn dat ze zo alert zijn en er meteen werk van maken.
1 like
Ik heb je een PB gestuurd !
1 like
Zou ik je een pb mogen sturen?
Ik ben hier vorig jaar ook voor doorgestuurd naar het ziekenhuis. Bij mij hebben ze gekeken dmv een echo. Bleek niks aan de hand, wel is het weefsel van zichzelf heel hobbelig dus het is vanaf buitenaf lastig te voelen of het “gewoon” weefsel is of echt een knobbeltje.
1 like
Ook ik werd doorgestuurd naar het ziekenhuis, ondanks dat de huisarts het idee had dat het onschuldig was. Ik heb een echo gehad, aan de hand daarvan ging de radioloog ervan uit dat het twee aan elkaar gegroeide bindweefselknobbeltjes (fibroadenomen) waren. Komt kennelijk regelmatig voor en is goedaardig. Kon toen kiezen of ik toch een punctie wilde (vooral voor mijn eigen gemoedsrust) of later opnieuw een echo. Heb toen een half jaar later weer een echo gehad. Daaruit kwamen geen wijzigingen dus geen reden voor verder onderzoek of extra controles.
Moraal van het verhaal: ze houden dit soort dingen gewoon heel goed in de gaten, maar het wil absoluut nog niet zeggen dat er iets (ernstigs) aan de hand is.
2 likes
Stonden je benen misschien op slot of stond je heel de tijd in dezelfde houding? Kan ik ook van flauwvallen
1 like
Ik ken dit soort klachten als paniekaanval. Dit hoeft het uiteraard niet te zijn. Ik heb het als gevolg van een hersenschudding, wanneer mijn hoofd te veel prikkels moet verwerken krijg ik vergelijkbare klachten. Heel naar voelt het altijd.
Succes bij de huisarts! Goed dat je gebeld hebt. Zou fijn zijn als je uitsluitsel hebt dat er niks geks is
1 like
Hoelang geleden heb je die hersenschudding gekregen? Denk je dat die hersenschudding de directe aanleiding is van nu (af en toe?) paniekaanvallen te hebben?
1 like
@Bird nee dat niet! Ik leunde gewoon tegen een muurtje aan.
@Toeptoep de huisarts gaf aan dat het door stress komt en mijn lage bloeddruk icm verkeerd ademen ervoor zorgt dat het dus mis gaat. De trigger kan onder andere lang staan zijn, zoals vandaag. Die stress veroorzaakt ook m’n hoofdpijn. Niks ergs dus, hooguit irritant en onhandig. Maar gelukkig is de drukte bijna voorbij!
Een half jaar geleden. Ik heb nog veel last van de hersenschudding, ik functioneer op werk ook nog lang niet zoals ik van te voren deed. Werk nu halve dagen.
Ja ik denk dat ik door de klachten van de hersenschudding een soort paniekaanvallen krijg. Niet vaak hoor. Maar op het moment dat ik (zwaar) overprikkeld ben wil dit wel eens voorkomen. Dan kan ik niet meer helder nadenken en, zeker als ik niet in mijn vertrouwde omgeving ben, raak ik dan in paniek.
Vanwaar je vraag 
?
1 like
Ooh fijn om te weten dat het niks ernstigs is denk ik! Heeft hij nog iets van tips gegeven om dit te voorkomen?
1 like
Alleen dat ik, als ik het aan voel komen, moet letten op m’n ademhaling. Verder is het normaal gezien mijn postuur dat ik een wat lagere bloeddruk heb, dus ga nu niet ineens bakken zout eten haha. Ze heeft ook niet gezegd dat ik daar wat aan moet doen of zo.
Ik had een paar jaar geleden ook een knobbeltje en heb de zelfde ervaring als @Banananana. Voor de zekerheid doorgestuurd naar het ziekenhuis voor een echo, huisarts was vrij zeker dat het onschuldig was maar 100% zeker kunnen
ze dat niet zijn zonder mammografie/echo dus hun standaard was doorverwijzen naar het ziekenhuis. Bij de echo zagen ze snel dat het een onschuldig fibroadenoom was dus ik was meteen gerust gesteld. Voor de zekerheid hebben ze nog een punctie genomen om te checken of het geen fibroadenoom was dat zou blijven groeien en er dus op termijn uit zou moeten (wat gelukkig niet zo bleek te zijn). Dit kon direct na de echo en duurde maar een paar minuten, deed ook geen pijn. Paar dagen later kreeg ik al de uitslag.
Het viel mij in ieder geval ontzettend mee! Iedereen was heel vriendelijk, het ging allemaal super snel en ik werd meteen gerustgesteld. Ik was toen alleen en vond dat prima omdat mijn huisarts me ook al gerustgesteld had. Maar kan me voorstellen dat het ook wel fijn is om iemand mee te nemen naar de afspraak als je er tegenop ziet. Heel veel sterkte/succes bij je afspraak!