Psychische klachten na kanker komen echt heel veel voor. Daarom is er vaak in het traject een medisch psycholoog betrokken. Het is denk ik sowieso een goed idee om een keer hiermee naar de huisarts te gaan. Mensen denken vaak dat het onzin is, en dat ze dankbaar moeten zijn om niet meer ziek te zijn, maar feit blijft wel dat er iets heel ingrijpends is gebeurt. En rouw daarover is heel normaal, maar als het blijft hangen en mensen krijgen depressieve klachten of overmatige angst, is dat zeker een reden om professionele hulp te zoeken.
Denk dat je het even moet laten luchten.
Dank je. Ben nu echter onderweg naar een concert dus ik denk dat dat vannacht pas gaat lukken… Ik hoop dat ik geen enge infectie krijg of zoiets? Het ziet er zo raar uit
Als je een pleister om je vinger hebt kan het gaan zweten. Beetje hetzelfde effect als te lang in bad zitten (Denk daarom dat je vingertop wat bleker is) denk dat zolang het niet klopt en rood is, er niet veel aan de hand is.
Lange respons
Ik heb geen bewegingen die ik niet kan maken, maar heb wel zeer pijnlijke gebieden die de fysio onder handen neemt. Hij zegt dan ook altijd dat hij “gemeen” is als ik zeg dat het pijn doet. Maar hij is altijd heel duidelijk in wat hij waarom doet, legt het eventueel ook uit met zo’n skelet modelletje of tekening én hij geeft aan hoe lang het pijn hoort te doen na de behandeling en of ik juist veel/weinig moet staan, bewegen, zitten etc. Bovendien is de pijn op de behandeltafel vrijwel altijd tijdelijk en voel ik me erna al veel beter, maar hou ik dus een beurs gevoel in het gebied (ander soort pijn, beter).
Bij elke afspraak vraagt hij ook altijd hoe het is gegaan na de behandeling en in de tijd sinds. Daar maakt hij aantekeningen van. En die gebruikt hij ook om te monitoren of de behandelingen het gewenste effect hebben, want bij chronische pijn ben je daar zelf niet altijd de beste graadmeter voor (ik kan bijvoorbeeld slecht beoordelen of ik me na 3 behandelingen beter voelde en of het na de 5e slechter ging dan na de tweede of na de 3e).
Als ik oefeningen mee krijg, legt hij uit wat het doel is en hoe vaak je die moet uitvoeren etc. Daarbij geeft hij ook aan of ik kan verwachten dat dit pijn gaat doen en of ik dan moet stoppen, doorgaan of minder sets moet doen etc.
Ik loop al jaren af en aan bij verschillende fysio’s en heb er al veel versleten, maar ben over deze wel tevreden. Heb in het verleden ook wel fysio’s gehad waarbij ik echt blauwe plekken had na een behandeling en dan ook dagenlang super vermoeid was, dat ik elke nacht minstens 10 uur moest slapen en letterlijk het halve weekend lag te slapen. Dat was niet goed.
Door de jaren heen heb ik wel geleerd om zelf altijd om duidelijkheid te vragen en misschien dat ik dat bij mijn huidige in het begin ook wel heb gedaan, of dat hij uit zichzelf duidelijk is
Hoe dan ook, mijn advies zou zijn om deze vragen aan je fysio te stellen. Mijn vuistregel is dat het niet meer pijn moet doen na de behandeling, de pijn anders hoort te zijn (lichter, eerder een beurs gevoel), geen blauwe plekken en niet langer dan 3 volle dagen mag aanhouden (en daarbij ook elke dag minder hoort te worden).
Ik heb dit ook, ik kan me bijna niks herinneren van voor mijn 15e ongeveer en vergeet heel veel. Soms zelfs zo erg dat ik heel overtuigend tegen mensen zeg dat ik ergens echt niet bij was (terwijl er dan foto’s van mij zijn), of dat ik een film zeker weten nog nooit heb gezien (en dan 5 min voor het einde ik opeens toch weer weet hoe de film eindigt). Ik begeleid promovendi en weet soms al niet meer wat ik heb geschreven of heb becommentarieerd, en complimenteer dan mezelf . Is altijd al zo geweest en vrij irritant voor mensen om me heen :). Gelukkig is mijn geheugen ook zo slecht voor negatieve dingen (vergeet dat/waarom we ruzie hebben)
Hahahah
Wat vervelend dat je dat ook hebt! Heel herkenbaar wat je zegt inderdaad. Ik vergeet bij langlopende ruzies of strubbelingen inderdaad ook hoe het nou ook alweer zat, dat is ergens ook wel ‘makkelijk’ soms.
Even een vraagje, ik zit op dit moment middenin een miskraam, allemaal hartstikke klote idd. Nu verloor ik zaterdag weefsel en stolsels, daarna werd het bloedverlies snel minder. Ook de krampen werden minder.
Gisteravond ging ik uiteten met wat wijntjes en kreeg ik felle steken. Zeg maar bij je baarmoeder maar ook richting mn anus (sorry not sorry ). Écht hele felle steken (kan niet recht op staan en gaat ook met de nodige geluiden, doet echt veel zeer). Komt heel snel opzetten en is dan ook redelijk snel weer afgezakt. Al blijven die steken wel wat, fietsen bv voelt niet heel lekker.
Hoort dit bij de miskraam weet iemand dat? Bloedverlies is nog steeds niet veel. Maar tis echt pijnlijk en sinds gisteravond. Heb ook diarree (niet constant maar 3/4x per dag ofzo), geen bloed bij ontlasting
Hè wat naar, sterkte ermee.
Hoeveel weken was je? Het kan zijn dat nog niet alles eruit is gekomen en je lichaam nog bezig is. Als je al een verloskundige had, kan hij /zij kijken op de echo of je baarmoeder schoon/leeg is. Anders morgen huisarts bellen?
Dit is mbt mijn persoonlijke ervaring, maar misschien dat hier ook nog een deskundige rondloopt.
(sorry verder geen antwoord, wel een digitale knuffel voor jou)
Hier wel ervaring met een miskraam. Maar herken de klachten die jij beschrijft niet. Wel dat het bloedverlies en de krampen en minder werden.
Ik zou inderdaad je verloskundige of de huisarts even bellen.
En veel sterkte uiteraar met het verwerken van de miskraam.
De klachten die je beschrijft klinken erg naar allemaal. Hoop dat ze snel over zijn
@Zoeva en @Toeptoep over anderhalve week staat de afspraak met de gynaecoloog. Ik heb wel vaker last van mn darmen, misschien dat ze door dit gebeuren extra ‘in de war’ zijn door alles wat er gebeurd? Ik heb niet echt een betrokken verloskundige dus die ga ik sowieso niet bellen. En het ziekenhuis is ook gelijk zo’n ding. Ik was precies 9 weken zwanger.
Ik heb die kramp en steken wel vaker als ik ongesteld ben. Als je googled op anuskramp en menstruatie kom je ook heel wat verhalen tegen. Lijkt dat op jouw pijn?
Wat ik meekreeg is dat het toch wel belangrijk is dat je baarmoeder helemaal schoon moet zijn. Het is echt niet gek om contact op te nemen hoor. Ik vind het eerder slordig van de verloskundige. En helemaal niet meelevend.
Ik zou denk ik toch even bellen, het gaat om je eigen lichaam. Al is het alleen maar om te horen dat het niks geks is . Misschien helpt het als je daarmee gerustgesteld bent. Ik vind 1,5 week wachten nog wel ver weg klinken.
Wat ik van iemand uit mijn omgeving heb gehoord is ook voornamelijk erge darmkrampen, maar dat was volgens mij na een curettage… anyhow, heel veel sterkte
Ja dat klinkt precies hetzelde! Heb het ook wel vaker gehad maar niet zo erg als nu. Denk toch iets hormonaals.
@Zoeva en @Toeptoep bij mij is het bloeden pas afgelopen donderdag begonnen. Heb daarin zelf de keus gemaakt (wel in overleg met de gynaecoloog) om 2 weken te wachten en hopen dat mn lichaam het zelf oplost. Ik hoop dat het morgen al minder is, anders toch nadenken om te bellen ja. Of een andere verloskundige bellen en het verhaal voorleggen (zijn meer dingen ‘misgegaan’ met mn eigen verloskundige dus daar heb ik niet echt vertrouwen in).
Bij mij was het zo dat, toen de miskraam zelf “klaar” was het bloeden snel minder werd. Hield nog wel een tijdje aan. Maar dat was meer vergelijkbaar met een lichte menstruatie.
Ik heb zelf ook gekozen om mijn lichaam het zelf op te laten lossen. Dat voelde toch fijner.
Hoe gaat het vandaag? Rot trouwens dat je weinig vertrouwen hebt in je verloskundige, snap wel dat dat een drempel geeft om te bellen!
Nog steeds veel buikpijn. Geen bloedverlies meer sinds gisteravond. Ik ga er maar even vanuit dat mn darmen gewoon van slag zijn van alles wat daarbij in de buurt gebeurd is. Staat toch allemaal wel wat met elkaar in verbinding denk ik.