Ik ben een paar jaar geleden onder narcose gegaan en 2 maanden geleden.
Lang verhaal
De laatste keer vond ik het narcose middel sterker ruiken. Dit was “chemischer” dan de 1e keer, heel indringend. Of dat was toen ook zo maar ik herinner het me anders dan.
Dat was dus even wennen maar helemaal prima verder, goed om evt mee rekening te houden.
Er werd beide keren iets gezegd als: “nu ga je even lekker dromen hè, waarover weet je dat al?”
En voordat ik goed en wel m’n antwoord mompelde ben je al weg (denk ik, want dat krijg je dus al niet mee).
Volgende scène is bam de operatielampen.
Ze praten/vragen dan ook iets aan je. En proberen dan je aandacht te trekken zodat je wakker wordt.
Na het bijkomen had ik wel moeite met het felle licht, m’n ogen zaten onder de vaseline en dat werd eerst schoongemaakt. Afhankelijk van wat je operatie precies inhoudt, is het wennen dat je ineens verband hebt of iets niet kan of pijn hebt/onwennig is. Ze proberen je iets te laten drinken/eten (was bij mij iig zo), en je wordt goed gemonitord. Het is belangrijk dat je kunt plassen na de narcose. De verpleegkundigen liepen toen mee want was nog niet helemaal stabiel.
O ja van tevoren neemt de anesthesist ook tel contact op als je dat prettig vindt. Die vraagt ook of je bepaalde allergieën hebt. Vond het wel fijn om haar ook de ochtend van mijn operatie weer te spreken. Ik merkte wel dat ze alles van mijn dossier goed had onthouden, dus gaf wel comfortabel gevoel.
Ik was daarna een beetje emotioneel (en opgelucht/dankbaar) schijnt. Heb m’n moeder en vrienden allerlei appjes gestuurd, en de taxi chauffeur en uber bezorger die avond een dikke fooi gegeven, heel lang met ze gekletst en ook filosofische vragen gesteld etc. Dat klonk dus een beetje vaag haha alsof ik high was!
Maw:
Het is overall wel even ogen dicht/ogen open ja alsof je een dutje doet. Het is eigenlijk best wel chill.