Het ging hier een x over appelazijn met water en dat snachts laten zitten. Ik heb het helaas maar 3 dagen volgehouden dus geen succesverhaal hier.
Ik deed het met pure appelazijn. Dat heel gericht op met een watje aanbrengen (het liefst dat het de huid om de wrat niet aanraakt) en binnen 3 dagen was het weg!
Hoe deed je dat dan? Watje doordrenken en dan erop? Deed je nog een pleister erover? Had je er pijn van? (Zit onder mijn voet dus doet nu ook pijn met lopen)
Ja ik maakte er een klein bolletje van, inderdaad doordrenkt met appelazijn en plakte het met een pleister vast vanaf het moment dat ik ging slapen tot wakker worden. Het wratje werd toen steeds wittiger en na die paar dagen “vervelde” het eigenlijk en was het er zo vanaf. Pijn deed het gelukkig niet!
Bij mij deed het wel wat pijn (of nouja, heel gevoelig). Daarom deed ik het alleen snachts.
Moest de cyclus van plakken, zwart worden en eraf vallen een paar keer herhalen, maar ik heb op die manier wel jarenoude wratten van mijn voeten gekregen.
En dan gebruik je zoiets?
Klinkt wel als een fijne manier. Huisarts waarschuwde me voor blaarvorming na aanstippen met stikstof wat het lopen bemoeilijkt.
Ja! Ik gebruikte ah bio, maar die bestaat misschien niet meer.
Azijn geeft geen blaren. De wrat wordt week, dat maakt het wel gevoelig, maar hij blijft gewoon plat.
Ik knipte van een wattenschijfje precies de vorm van de wrat, zodat de omliggende huid niet met azijn bedekt werd. En overdag liet ik het luchten.
Na 1 of 2 dagen zie je zwarte puntjes op de wrat verschijnen. Dat worden er steeds meer tot de wrat zwart is. Dan stop je, meestal ongeveer een week. Na een weekje zal de zwarte kort. An de wrat vallen. Als je geluk hebt is de wrat dan weg. Anders wacht je even tot de huid weer hersteld is en doe je het nog een keer. Mijn oudste en grootste wratten moest ik een paar keer doen.
Ik vond dit minder pijnlijk dan stikstof, maar het is wel even gedoe om elke avond die watjes te plakken (ik gebruikte gewone pleistertape of de witte sensitive voor mijn handen).
Thanks voor de uitgebreide uitleg! Daar kan ik wat mee
Heeft iemand wellicht ervaring met hormoonzalf voor blaasjeseczeem (op handpalm)? De dokter heeft mij hormoonzalf gegeven en de apotheek gaf aan dat ik dit uiteindelijk wel af moet bouwen en niet direct volledig moet stoppen.
Alleen nu vraag ik me af, wanneer moet je beginnen met afbouwen? Is dat als het helemaal niet meer zichtbaar is of als er geen nieuwe blaasjes meer zijn (of nog een andere optie)?
In de spoiler foto van hoe het was voor ik begon met de hormoonzalf en foto hoe het nu is.
Hier staat het goed uitgelegd
Hier ook bij kind met voet wratjes appelazijn gedaan. En na paar maanden was het weg
Formule W werkte bij mijn kind goed. Wel op advies van huisarts 2x zo lang als aangegeven gebruikt.
In het kader van wratjes, iemand dan advies voor waterwratjes? Mijn oudste heeft ze al zeker 1,5 jaar lang en het blijft maar doorgaan. Ze gaan door schuren / spelen ook af en toe open en daarmee besmetten ze zichzelf steeds.
Heb een half jaar geleden de HA al gebeld en de assistente gaf aan “ er is niets aan te doen” maar ik vind het zo sneu. Het zit overal en het worden soms best lelijke plekken.
De waterwratjes pen van lucovitaal! Ik had alle natuurlijke dingen geprobeerd (en lang gewacht omdat het zogenaamd vanzelf weg zou gaan - niet dus). Aanstippen is niet heel prettig maar werkt wel heel goed
Ja wat @Zonnestraaltje zegt! Mijn dochter heeft ze ook gehad, gelukkig wel een stuk korter (ca. 9 maanden). Mijn doktersassistente zei hetzelfde, maar ik heb het idee dat de pen van Lucovitaal wel degelijk de boel versneld heeft.
Vergeten te zeggen; stip alleen de onbeschadigde wratjes aan met de pen. Er zit een fris ruikend goedje in (beetje pepermuntachtig) dat kan prikken op het moment dat de pen een open wondje raakt. Mijn dochter had er erge jeuk van en krabde er dan weleens eentje kapot. Aanstippen is dan niet fijn, maar kan weer als het wondje dicht zit.
Hopelijk is je kind er snel van af.
Heeft iemand ervaring met galstenen in de lever?
Ik ben vrij lang (1.83 m) en heb voor mijn gevoel altijd al meer moeten eten dan andere mensen om mij heen, maar de laatste tijd neemt het echt bizarre vormen aan en word ik er echt gek van. Ik heb heel snel na een maaltijd (1 tot 1,5 uur) alweer honger en word dan ook helemaal niet lekker (misselijk, duizelig, slappe spieren, warrig, gevoel van flauwvallen). Ik zorg al dat ik let op een goede eiwitten/koolhydraten/vetten balans, en ik ben ook niet opeens veel meer gaan sporten. Mijn hele dag draait inmiddels om eten, omdat ik steeds bang ben weer zo onwel te worden. Als kind had ik hier in nog ergere mate last van en viel ik regelmatig flauw, en toen ben ik een aantal keer getest op diabetes maar dit had ik niet. Iemand die hier ervaring mee heeft? Ik ga volgende week ook naar de dokter maar ben een beetje bang dat die gaat zeggen dat ik gewoon lang ben en een snel metabolisme heb. Het belemmert me omdat ik naar werk/stage echt belachelijk veel eten mee moet nemen en dan alsnog om 16 uur helemaal instort.
Klinkt als lage bloedsuiker/hypo’s. Ik ben geen arts maar heb hier zelf wel last van gehad. Had het idee dat het bij mij door de pil kwam dat ik er meer last van had.