Voor de friends kijkers onder ons
Niets van aantrekken. Mijn vriend is 12,5 jaar ouder dan ik ben. Wij merken dat verschil in leeftijd nooit. En ik ben op dit moment 25, maar we hebben al meer dan 5 jaar een relatie.
Ik vond het heel erg om langzaam dat besef te krijgen dat je oud wordt. Eerst probeer je het nog een beetje te negeren maar op een gegeven moment herinnert alles en iedereen je eraan dat je oud bent/wordt. Soms vergeet ik mijn leeftijd, als ik dan ineens besef hoe oud ik ben voelt dat echt als een klap in m’n gezicht. Of ben ik de enige die dit heeft?
Het begon allemaal met erger wordende katers. Dan deed ik nog vaak alsof het allemaal wel meeviel, maar dat leer je na een tijdje ook wel af. Dan ga je dus wat minder drinken, langzaamaan ook wat minder stappen/uitgaan. Ben je blij dat je er in ieder geval nog een beetje jong uitziet, zit plotseling heel je kop vol rimpels. M’n oogleden gaan steeds meer hangen, alles wat ik eet blijft op m’n buik zitten, m’n buik gaat hangen, ineens vind ik plukken grijs haar.
“Maar gelukkig ben ik verder nog wel fit” totdat je beseft dat je af en toe naar je rug grijpt als je vanuit een gekke positie van de bank opstaat. In plaats van met een sprong uit je bed springen, heb je nu toch wel wat ondersteuning nodig. Bij een concert ben je ineens bekaf na 3 (of 2 of 1) liedjes springen/moshen/dansen “dan ga ik nog maar even een biertje halen” oh nee want morgen werken en anders heb ik een kater van een week. En dan zie je al die jonge mensen om je heen die nog wel levensenergie hebben.
Als je vrienden met een zwangerschapsaankondiging komen denk je eerst “ojee” en 2 seconde later besef je: oh nee we zijn in de 30 dit is normaal. En als je dan eindelijk met je vrienden samen bent dat je het dan over hypotheken of andere volwassenmensenonderwerpen hebt.
Ik ben hier nog niet aan toe!!
Toen ik het net in wjekw over “the twig uit 93” had, dat is ook alweer 25 jaar geleden. Misschien was dat niet iets wat kortgeleden gebeurd was maar een soort urban legend. Daarna kwam ik erachter dat A Bug’s Life uit 1998 komt en ik mij besefte dat dat ook alweer 20 jaar geleden was
Of dat je ineens een zwakke plek hebt waar je continu rekening mee moet houden. Zoals een stomme enkel waar ik de hele tijd doorheen ga. Daar ben ik nog veel te jong voor en dat ontken ik ook nog een beetje.
Onlangs schatte een jong meisje mij 36, en vroeg of ik kinderen had. Ik ben 26.
‘Gelukkig’ dachten de meeste kinderen dat ik nog maar 18-20 was dus dat maakte het dan weer goed, sort of? Maar toch Zo confronterend om te werken met kinderen, hahah!
Ik heb die fase al gehad, toen ik 18 was had de helft van m’n basisschool klasgenootjes al een kind :’)
En met de middelbare ook letterlijk de helft. De gelovigen in mijn klas hebben geworpen, de rest niet.
Dat soort dingen dus. In het begin valt het niet op, dan komt het steeds vaker voor en ik ben zo bang dat ik er nooit meer vanaf kom. Gewrichten die slijten dat is toch voor mensen met een wandelstok?
Mijn vriend en ik kijken heel graag naar van die kneuterige programma’s. We zijn er bijna, droomhuis gezocht, ik vertrek, bed&breakfast, dat soort dingen. Daardoor vroeg ik me af of wij niet ook stiekem gewoon al 60 zijn haha.
Toen ik iemand tegen kwam die bij het afscheid zei: “Ja slide maar in m’n DM”. Ik dacht echt:
Gelukkig moet ik nog bijna altijd mijn ID laten zien in de supermarkt, terwijl ik 28 ben. Ik zie dit maar als een compliment dan.
Het enige waar ik af en toe wel eens tegenaan loop is mijn ‘progressie’ tijdens het sporten. Ik sport 5 keer per week ongeveer en haal voornamelijk mijn motivatie uit beter/sneller/sterker worden. Ik ben trots op de vooruitgang die ik de voorbije jaren heb geboekt, heb nooit blessures gehad en was altijd trots dat ik een sterk en gezond lichaam had, maar nu heb ik geregeld last van mijn rug en merk ik dat ik langer moet herstellen van mijn trainingen en heb ook een uitgebreidere warm-up nodig. Dit vind ik echt mega confronterend; Het besef dat mijn lichaam altijd zo moe aanvoelt, terwijl ik jarenlang geen enkel probleem had met de intensiteit en het volume van mijn trainingen. Ik vrees echt voor de dag dat ik nooit meer een pr haal en zelfs mijn gewichten naar beneden moet gaan aanpassen of bepaalde bewegingen niet meer of minder goed ga kunnen uitvoeren
Ik hoop dat ik tegen dan mentaal ook weer een stap verder sta en dat gewoon kan accepteren dat ik over mijn fysieke hoogtepunt heen ben
Als ik het heb over 2007 denk ik altijd, poeh dat is ook alweer 4 jaar geleden. Maar dat is al 11 jaar geleden…
En een collega vroeg laatst toen ik buikpijn had (en met mn hand op mn buik aaide ofzo) of ik zwanger was en toen zei ik bloedserieus ja want ze maakte natuurlijk een grap en ik ook.
Maar ik heb niet meer de leeftijd om grappen te maken over een zwangerschap :(, ze nam me namelijk serieus
Hahaha zo raak omschreven dit!
Laatst was er een bejaarde klant die wilde dat ik haar beltegoed opwaardeerde via zo een beltegoedbon. Maar ik was druk bezig, dus vroeg het aan een collega die 16 is ofzo. Ze keek eerst naar de bon en toen naar de telefoon, ik zei: er staat letterlijk op de bon wat je moet doen. Maar het was zo een Alcatel telefoon met knoppen, en ze wist niet eens hoe ze de telefoon moest ontgrendelen. Ze heeft waarschijnlijk gelijk een smartphone gekregen met een abbo ofzo.
Toen een andere jonge collega zei dat de grootste fout uit haar leven was dat ze bepaalde schoenen had gekocht. Ik hoop voor haar dat het hierbij blijft.
Ik voel me oud omdat ik niet meer het idee heb dat ik zonder make-up jonger lijk
Dat ik waarschijnlijk binnenkort zal moeten overstappen naar m’n haar verven in plaats van m’n grijze haren steeds uit te trekken.
Laatst op straat kwam ik een groepje lollige toeristen tegen die er een hele show van maakten dat ik blijkbaar op iemand uit die groep zou lijken? Ze hadden het erover dat ik wel een klein zusje of een tweelingzus leek van dat meisje. Zie ik haar dan eindelijk van dichtbij, lijkt ze net 18? Ik loop al tegen de 30 man. Heb ook gezegd dat ik er geen zin in had.
Afvallen gaat minder snel dan toen ik tiener was
Mijn schaamhaargrens breidt zich uit… wat doet dat schaamhaar op het overgangsstuk tussen de achterkant van m’n bovenbenen en mn billen?
Als ik met studenten van 18/19/20 praat, heb ik echt het gevoel dat ik kids aan het vermaken ben
Toen ik laatst tegen mijn (meestal zeer volwassen van geest) beste vriend van 22 begon over dat ik wilde reizen voordat ik aan kinderen begon, flipte hij totaal. Hij dacht dat ik daar nog lang niet aan toe was. Maar ik ben 100% toe aan reizen, trouwen, hard werken, huis kopen, een familiehond en dan kinderen. Maar ik studeer nog.
Mijn leerlingen komen naar me toe voor levensadvies alsof ik een doorleefde oma ben. Meerdere hebben al wel gezegd dat ik niet opval tussen leerlingen in de gang door mijn jonge uiterlijk en lengte. Maar ik voel me oud als ik orde over ze houd en ze van kennis voorzie
Weet ook niet precies sinds wanneer haar op mijn grote teen een ding is maar ineens zat het er. Vroeger dat dat er echt nog niet
Daar heb ik ze ook! En de befaamde buiksnor
Die heb ik nooit niet gehad, dat scheelt. Vond laatst wel een verdwaalde haar op mijn vinger. mag hopen dat dat ook een misplaatste uitspatting van een overactieve follikel was.