Wie is julia?
Zweverig zeker, maar kwakzalverij niet echt toch? Het is toch geen medische behandeling of iets dergelijks gericht op haar gezondheid?
Ik vind dit ergens ook wel een vorm van zelfverheerlijking. Zoals iemand in de comments zegt: er bevalt elke minuut van de dag wel iemand. Het is voor haar persoonlijk natuurlijk een big deal, maar om nou het hele dorp uit te laten rukken om je te masseren en in bloemen te leggen⊠lol
Ik moest ook lachen om iemand die in de comments vraagt hoe het nummer heet (serieus) en iemand daarop reageert hejahejahejahejahooo
Daarmee sla je voor mij de spijker op zân kop. Wat het cringy maakt is niet per se wat ze doen, maar het feit dat zij als witte Nederlandse influencer het doet Ă©n promoot. Daardoor voelt het wel als zelfverheerlijking.
Die vind ik juist leuk
Ik ben nu actief wezen doorklikken na die Ibiza-post.
En ook echt bijzonder hoe dat soort mensen teleurstellingen verpakken:
https://www.instagram.com/p/CtHA_-Aswpk/
https://www.instagram.com/p/Cvehg5Fso8X/
Ik blijf dit soort mensen zo fascinerend vinden.
Ik snap wel dat je het cringe vindt, persoonlijk vind ik ze wel leuk, maar ik woon ook in Spanje en al die filmpjes zijn best herkenbaar, haha.
Ze heeft geen zussen, ze noemt de mensen om haar heen âsistersâ. Of bedoelde je dat ook?
Ik vind het ook bizar dat je geen enkele vorm van voorbereiding of mentale ondersteuning hebt. (of achteraf). Ja 1 keer vragen ze of alles goed gaat, waarbij je ook nog een soort preek krijgt wanneer dat ff niet zo is, (kuch consultatiebureau).
Dat je pas wanneer je al 8 weken onderweg bent ofzo een eerste gesprek of echo hebt bijvoorbeeld.
En dat je ook al kun je nog niet eens lopen, je toch het ziekenhuis al wordt uitgebonjourdâŠ
Dat de meeste vrouwen denken dat het normaal is om urineverlies en halve verzakkingen te hebben. Bij een sterke kinderwens pas na een jaar onderzoek of een gesprek krijgt en dan nog wachtlijsten etc door moet.
Dat vind ik niet zo gek? Het is ergens toch een medisch âluxeprobleemâ, aka geen medische noodzaak, in een sector vol personeelstekort, plus heel veel mensen die zoân traject doorgaan voor kind nummer #2 of #3 dus enorm veel vraag voor iets wat niet strict gezien ânodigâ is.
Helemaal mee eens en 80 procent wordt binnen 1 jaar zwanger. Ik vind het niet gek dat ze zeggen ga eerst maar eens 1 jaar het proberen.
De ziekenhuiszorg of eigenlijk de hele zorg staat nogal onder druk dus als je bedenkt dat 80 binnen een jaar zwanger is, is dat jaar niet zo gek. Is ook de maakbaarheid van tegenwoordig. Niet binnen een paar maanden zwanger? Dan gelijk naar het ziekenhuis.
Klinkt zo simpel en âkortâ tot je zelf niet in die 80% valt. En natuurlijk begrijp ik alle punten hierboven heel goed, alleen werken begrip en gevoel helaas niet altijd samen.
Ik val zelf ook niet binnen die 80% maar kon rationeel wel bedenken dat het niet logisch is om na 3 maanden al door te verwijzen.
Ik heb het ook niet over 3 maanden? Maar na een jaar pas op een wachtlijst komen van X aantal maanden is mentaal gewoon pittig, ook al weet ik dat de druk in de zorg enorm is. Maar goed, dat is misschien weer beetje off topic.
Ik ben ook niet iemand met een kindwens maar als je je niet kan voorstellen dat zoiets voor heel veel vrouwen mentaal enorm zwaar weegt en serieus problemen kan veroorzaken als het niet lukt vind ik dat je moet gaan twijfelen aan je empathie.
Het is geen luxeprobleem, wat een kloterige benaming.
Wellicht als je al een kind hebtâŠmaar dan nog.
Mwah ik zou het geen luxeprobleem willen noemen.
Onder luxeprobleem versta ik niet dat ik keer op keer teleurstelling heb, een lichaam heb dat niet functioneert zoals het zou moeten en vaker dan me lief is naar het ziekenhuis moet.
Dat het vervelend is wil niet zeggen dat het niet tegelijk een luxeprobleem kan zijn
Aangezien het geen eigen keuze is om een niet functionerend lichaam te hebben, lijkt mij dat je niet kan spreken van een luxeprobleem.