Ik denk ook wel dat veel maatregelen aan de laars gelapt worden in veel bedrijven, zowel door werkgevers en personeel. Neem het werk van mijn vriend, op bepaalde plekken is het verplicht om een helm te dragen, maar wie draagt daar daadwerkelijk een helm? Bijna niemand. Zelfde met mondkapjes of veiligheidsbrillen, het wordt voorgeschreven maar bijna niemand draagt ze. Is ook een stuk eigen verantwoordelijkheid vind ik.
Klopt, maar dan moet je werkgever wel de gelegenheid hebben om die verantwoordelijkheid te nemen.
Maar in hoeverre kan je het eigen verantwoordelijkheid noemen, als de werkgever aansprakelijk is op het moment dat het wel mis gaat?
Voor mensen die negatief in het leven staan wel ja
Daarom vind ik het zelf ook heel dubbel, ik vind ook dat de werkgever verantwoordelijk is voor een goede ergonomische werkomgeving, maar in veel bedrijven lappen de werknemers de regels ook aan hun laars. Moet je als werkgever continu hameren op veiligheid? Ja. Maar lukt dat altijd? Nee. En daar komt ook zeker een stukje eigen verantwoordelijkheid bij kijken van de werknemer zelf.
Even wat anders. Ik heb Annemerel al een tijd niet gevolgd maar zo nu en dan komt ze voorbij in mijn feed. Maar, ligt het aan mij of domineert haar dochtertje alles? Ze wil niet naar bed. Ze wil niet eten, ze maakt stampij etc en dat wordt allemaal maar getolereerd?
Keramiek en ventilatie + maskers is wel echt een basic. Je weet als medewerker prima of dat wel of niet aanwezig is want het is zo simpel als: er ligt een goed passend masker met een goed filter. Stofwolken/dampen zijn ook echt een no go. Het is als risico ook echt wel iets anders dan een ergonomische werkomgeving. Silica heeft daarnaast naast het kankerverwekkende element ook nog het risico op stoflong, waar je vaak pas lang nadat je ermee gewerkt hebt achter komt en wat onbehandelbaar is. Fabrieksmatig werken met keramiek en dat niet op orde hebben is echt niet oké.
Edit: sowieso dat hij het complete onzin noemt. Als jij zo’n werkplek hebt en je personeel klaagt van regelmatige hoofdpijn moet je daar wat mee. Met zoals die werkgever met slechte stoelen doorgaans wel aan de gang gaat als de een na de ander klaagt van rugpijn.
Is het trouwens een tweeling? Vond ze bizar veel op elkaar lijken
Die hele familie loopt rond met een air van heb ik jou daar. Hoogmoed komt voor de val. Het lijkt me dat die beren met piemels een keer geweest zijn en dan is het gedaan met het luxe leventje.
Ik heb sowieso nooit gesnapt dat je weet ik hoeveel geld gaat betalen voor een beer met piemel
En die krokodil is nu in het goud - zonder mutsje - overal te koop voor ongeveer 89 euro. Wat nog steeds veel geld is als je het mij vraagt.
Nja ook een eenjarige kan grenzen krijgen en ik denk dat @Steady bedoeld dat het lijkt alsof het kind volledig de dienst uitmaakt en Annemerel zich volledig laat leiden door haar dochter
Maar zoiets kun je toch ook niet uit stories halen? Of maakt ze ook stories van hoe ze precies haar kind wel/niet begrenst.
Nouja ze plaatst wel stories over hoevaak ze in dr broek heeft gepoept en gekotst dus zou me niet verbazen als ze daar ook stories over plaatst
Een 1 jarige kan best begrenst worden in sommige opzichten maar eten en slaap heb je zo weinig invloed op, dat is een kwestie van in sommige gevallen pure pech. Ik vind het zelf ouderwets om te denken dat je dat maar oplost met grenzen stellen. Juist niet teveel focus op eten leggen
Eenjarige, pardon? 21,7 maanden hoor!
Grenzen stellen kan op vele manieren. In mijn optiek hebben kinderen grenzen nodig zodat ze weten waar ze aan toe zijn en wat er van ze verwacht wordt.
Een grens aangeven is meer dan “nee” en “niet doen” zeggen. Een grens aangeven kan ook door in te spelen op de behoefte van een kind. Ik denk dat we het er allemaal over eens kunnen zijn dat een kind niet op tafel hoort te klimmen, maar kennelijk is de klimbehoefte er wel, dus kan een alternatief aanbieden. Dan kan je een grens stellen door te zeggen: ‘‘Ik zie dat jij wil klimmen, maar daar is de tafel niet voor bedoelt. Kom dan gaan we naar het klimrek’’. Lijkt mij dat hier niks mis mee is.
In het geval van Annemerel ga ik verder niet op inhoud reageren, want we weten niet hoe het gaat en zien alleen wat er, helaas erg veel, op insta geplaatst wordt en daar vormen mensen een mening over. En door die stories die ze plaatst kan ik snappen dat het overkomt alsof er geen grenzen zijn.
Ik reageerde nu op het feit dat er gezegd werd dat is nou eenmaal het gedrag van 1 jarige en daar ben ik het niet mee eens.
Haha, applaus voor de ouders die dit echt op deze manier tegen hun kinderen zeggen als ze je huis op de kop zetten
Zal het maar proberen, want het werkt
En nee het zal heus niet altijd werken, maar mijn ervaring is dat dit vaak effectiever is dan nee zeggen/verbieden.
Nu haal je het echt uit het verband want als je terug leest dan zie je dat ik ook beaam dat je zeker grenzen kan stellen. Alleen het stukje over eten en slapen heb je echt niet zomaar met grenzen opgelost. Dat zijn helaas vaak fases waar kinderen doorheen gaan.