Nog los van dat er genoeg mensen zijn die dit altijd al doen. Ik ben de eerste jaren ook van baan naar woonplek naar mentale dip, naar nieuwe baan, nieuwe plek etc. gehopt om maar iets te vinden wat goed voelde wat regelmatig gefrons en ‘moet je het allemaal niet gewoon accepteren zoals het is’ en ‘ga je nu weer verhuizen?’ opleverde. Maar het zal je verbazen; die plek waarop je vet veel leuke dingen doet, veel reist en omringt bent met leuke mensen bestaat. Eigenlijk wat @fatula ook zegt. Wat is er mis met zoeken als je niet tevreden raakt. Als ik Claire’s middelen zou hebben zou ik het wel weten.
Toen ik dit jaar besloot binnen een jaar weer te gaan verhuizen kwamen er trouwens best wat verhalen los van veelal boomers die onder het mom van ‘doe maar gewoon’ jarenlang op een plek hadden gewoond waar ze ongelukkig waren. Waren grappig genoeg juist de ouderen die het enorm toejuichten.