Dit klinkt precies als iemand in mijn directe omgeving hoor met LC. Die was altijd actief en “normaal” en heeft 3 kinderen en nu al jaren LC en kan weinig, ligt veel in bed, kan niet eens een aflevering van een serie kijken vanwege concentratie en vermoeidheid, prikkels etc. Kan niet meer autorijden, een tripje naar de winkels is al te veel. Bij evt uitjes gaat een scootmobiel of rolstoel mee. Als je die dan ziet op een verjaardag valt het niet per se op behalve dat die blijft zitten en niet meehelpt met hapjes brengen ofzo. Maar daarna schijnt die echt lang bij te moeten komen. Partner doet ook alles. Het leven van het gezin is drastisch veranderd maar ze proberen toch nog soms uitjes of vakanties, mogen ze dat niet meer dan? Ik geloof niet dat die erover liegt, zo ken ik die persoon absoluut niet en die vindt het ook vreselijk dat diens leven zo is nu.
Tja ik vind het ook bizar hoe er weer geoordeeld wordt over iemands leven. Mensen ongefundeerd uitmaken voor leugenaars en dat ze niet spoort, wtf. Alleen omdat mensen het niet kunnen begrijpen dat iemand ineens een rolstoel nodig heeft terwijl die ook nog wel actieve momenten heeft.