Maar even, je zegt overgrootouders dus is dit niet gewoon ook iets waarbij hoge leeftijd een rol speelt. Kan me helemaal voorstellen dat dit in hun tijd heel normaal was. Net zoals dat mensen uit die generatie elkaar ook gerust een mango ofzo cadeau geven omdat exotisch fruit vroeger echt super bijzonder was in nL.
Ik heb dit vroeger ook gehad en heel mijn kindertijd mee gegeten. Heb het nog steeds in mijn bestek la en vind het wel nostalgisch. Volgens mij was dit vroeger een heel normaal cadeau inderdaad.
Echt heel bijzonder. Zijn het een beha en onderbroek met jarretels? Het is weinig stof. Zoveel vragen ook.
Een behamaat kan 101 combinaties hebben, hoezo denken ze dat ze goed gokken.
Waarom koop je dat uberhaupt als stel. Het is zo weinig stof, dat ze het dan over jou hebben gehad"zo dit zou Bergson echt goed staan he, denk je ook niet? En Pieter gaat dit echt geil vinden. Maatje 70c doen?"
Als het is gekocht “omdat je vriend het zo sexy vindt”, waarom krijgt hij het dan niet cadeau; klinkt meer als zijn cadeau.
Heeft je vriend nu ook een sexy boxershort gekregen voor jou “omdat jij dat zo sexy vindt”? Of wat kreeg hij?
Wat heb je gereageerd?
Wel een heel mooie kleur though!
Mijn vader en partner vroegen of ik wensen had voor mijn verjaardag. Toen noemde ik een melkopschuimer. Toen kwam er de reactie “Oh die heb ik nog in de kast staan! Amper gebruikt, die mag je wel hebben!”.
Ik heb ze nog een paar keer gezien in de tussentijd, zij weer benoemen dat ze dat nog hadden staan en ik het wel mocht hebben want ze gebruiken het toch niet. Paar keer geprobeerd maar toen in de kast beland. Ok mooi fijn!
Maand later op mijn verjaardag het helemaal netjes ingepakt in cadeaupapier gekregen. ![]()
Normaal gesproken geven wij op zulke momenten gewoon iets weg en is het geen verjaardagscadeau waarmee speciaal weken wordt gewacht om het te geven als hét cadeautje. Dan is het “Oh die heb ik nog staan, je mag hem wel hebben ik doe er toch niks mee. Wat zou je dan voor je verjaardag willen?”
Ach het is weer eens wat anders dan “je wil x hebben? Ok kun je het dan zelf even bestellen en bij je laten bezorgen? Wij zijn niet thuis, gaan de stad niet in en het is wel zo makkelijk als je het dan even zelf regelt, ik maak x euro over” ![]()
Als het zilver is kost dat toch geen 5 eur?
Ik had ook een zilveren setje als kind en nu kan mijn kind het gebruiken. Leuk en tijdloos!
spuit 11 maar ik vind het echt bizar (ook als grap) dat hij dit bedenkt, uitvoert en jouw cadeau dan voor het plezier van je vriend moet dienen
wat zegt je vriend ervan?
Ik moet er ineens aan denken dat een vriendin ooit een cadeau voor mijn verjaardag gaf en zij zei: “ik zag dit cadeau en ik moest echt gelijk aan jou denken”
Het was een sjaal vol met doodskoppen ![]()
![]()
Nou daar gaan we weer. Oma heeft voor het kind van de buurvrouw vaatwastabletten gekocht als cadeau voor het behalen van haar rijbewijs. Ik geloof dat ik de arts moet gaan bellen wtf
Weer eens wat anders dan een cadeaubon voor de wasstraat
Ik was mijn kast aan het opruimen en toen kwam ik het T-shirt tegen dat ik voor mijn verjaardag heb gekregen van een vriendin van mijn vriend. Op het T-shirt is een foto afgedrukt van de hond van mijn ouders en de tekst ‘I love naam hond.
Ik ben echt dol op de hond van mijn ouders, maar het is niet mijn hond. Ik draag ook nooit bedrukte kleding/kleding met prints. Daarnaast; ik heb zelf gewoon een kat dus als je me iets wil geven in huisdierenthema, waarom dan niet een foto van mijn kat? Toen ik het daar met mijn vriend over had zei hij; ‘ja maar naam vriendin houdt niet van katten.’ Nou en?
Het is toch een cadeau voor mij? Ik vind het echt heel stom want vanwege de print kan ik het ook niet weggeven en echt heel recycleerbaar is het ook niet vrees ik.
Ik voel me ergens een beetje schuldig dat ik het zo stom vind want waarschijnlijk vindt ze het zelf juist een heel persoonlijk cadeau en ze heeft er ook tijd en moeite in gestoken.
Hahahaha maar wacht even en hoe oud werd je toen je dit kado kreeg?
Nou ik zou me niet schuldig voelen hoor!
Ik vind dit, ookal is het best persoonlijk en is er moeite ingestoken, echt een heel raar cadeau. Sowieso een volwassen vrouw serieus een shirt geven met een fotoprint en dan ook nog met de hond van je ouders. Hoe verzin je het?!
Ik ken dit soort cadeaus echt alleen als gimmick als iemand bijvoorbeeld een rond getal jarig is met een rare foto ofzo. En een vriend van mij krijgt vaak een mok voor zijn verjaardag van een vriendin met een rare foto van dat jaar. Dat is inmiddels een soort traditie geworden.
Maar dat is heel anders dan deze situatie. Ik zou het shirt als klusshirt gebruiken of als slaapshirt. En anders weggooien.
Ik zou zoiets dan gebruiken om in schoon te maken of als je misschien iets in je huis moet schilderen. Van dat soort zaken waar je je dagelijkse kleding niet voor wil dragen
Ik heb het gekregen voor mijn 31e verjaardag ![]()
@SleepingBeauty ik heb dus het jaar ervoor van haar een mok gekregen met een foto erop haha. Het was niet ironisch bedoeld en ik vind de foto die erop staat ook echt zo lelijk (hij is van een hele rare hoek genomen, heel onflatteus. Mijn lichaam lijkt totaal uit verhouding omdat het een foto is waar ik half onderuitgezakt op een tuinbank zit en de foto is ook nog eens van onderaf genomen) dus die staat ook al weggestopt achterin het keukenkastje.
@NothingAboutSam ja ik ga hem inderdaad maar daarvoor gebruiken! Mijn moeder gaf dat ook als advies haha, dan is het toch niet helemaal nutteloos.
Ik zou die mok dan ‘per ongeluk’ laten vallen hoor haha. De intentie is misschien lief, maar als ik dan af en toe die mok zou zien, zou ik dat echt niet leuk vinden.
Je hebt een kat die je de schuld kan geven. Die vriendin van je vindt katten toch al niet leuk, dus dit kan er ook nog wel bij haha
Oh dit voel ik.
Mijn broer en mijn hond waren kort na elkaar overleden.
Ik heb toen van een vriendin (we zijn nu geen vrienden meer) voor mijn verjaardag een t-shirt gekregen met een foto van mij en mijn broer en een mok met foto’s van mijn hond er op
Stond ook echt met mijn bek vol tanden toen ik het kreeg
Hij is van metaal/tin helaas. Mijn kat is tot veel in staat maar die krijgt zelfs zij helaas niet kapot
ik denk dat ik hem maar een keer ga ‘kwijtraken in een verhuizing’.
Oh, dat is dan weer jammer. Had ik niet aan gedacht
Katten kunnen een hoop, maar een tinnen mok is te lastig ja. Dan inderdaad het ‘kwijtraken’ (of gewoon weggooien).
Ongelukje met aceton over de print. Oeps, was vervaagd
