Mag je niemand mee nemen?
1 van Mn beste vriendinnen gaat ook trouwen en ik mag iemand meenemen. Zou niet weten wie maar goed
Bij mij is het ook Ă©Ă©n van mân beste vriendinnen die gaat trouwen en andere mensen van die vriendengroep zullen ook aanwezig zijn dus het wordt vast hartstikke gezellig. Iemand meenemen hoeft dus niet eens, en hoewel dat vast mag zou ik ook niet weten wie, ik vind dit soort gelegenheden toch meer iets om te doen met een partner.
Aah irritant zeg! Niks van aantrekken hoor! (Tenzij die collega misschien Ă©cht wel een leuke vriend heeft 
)
1 like
ja , is ook wel zo.
Bij mij is het alleen zo dat wij niet echt een clubje hebben. Ik ken alleen haar , haar verloofde en nog een vriendin en haar man en kinderen.
Dus ik denk dat ik wel iemand meeneemâŠ
Mooie tekst! en voor mij momenteel heel herkenbaar, word nu geghost door een date, echt heel vervelend gevoel 
1 like
Jongens laten we allemaal blij zijn dat we niet naar de schoonfam hoeven deze kerst!
26 likes
Hahaha, ja dat is weer een voordeel.
Daarentegen is kerst echt het hoogtepunt van het jaar en het is altijd zo leuk in onze familie met super lekker eten en veel cadeautjes. Ik zou het echt leuk vinden om iemand te hebben die ik kan laten zien het leuk het is 
1 like
Zo mee eens! Voor het tweede jaar op rij geen gerace overal naar toe en geen schuldgevoel als ik mijn familie maar 1 avond zie. Heerlijk
1 like
Oh maar echt hoor! Weliswaar de derde kerst waarbij ik dat niet hoef, maar nog steeds dankbaar daarom 
(zo toepasselijk dat deze emoji âjoyâ heet, ook wel echt de juiste omschrijving hiervoor)
1 like
Ja dit heb ik ook, ben al 5.5 jaar vrijgezel en ik kan me de laatste date niet eens herinneren, jaar of 2 denk ik? En ik krijg zat aanspraak maar ik kan me er niet toe zetten ofzo? Ik wil het wel graag, maar ik vind dat proces van iemand leren kennen niet leuk, zo onzeker. Alleen des te langer ik vrijgezel ben, des te groter dat âprobleemâ van die eerste fase wordt. En zo gebeurt er niksâŠ
3 likes
Ben jij mij?
Heeft iemand ervaring met zichzelf een periode âafsluitenâ van mannen en aan zichzelf werken? Ik sta op een soort punt in mijn leven dat het misschien beter is om te doen, maar ik ben heel bang dat ik me alleen ga voelen. Het is niet dat ik op dit moment aan het daten ben met iemand, ik krijg weleens berichtjes om af te spreken waarvan ik weet dat ze op seks uit zijn, maar daar reageer ik ook niet op want dat is niet iets wat mijn behoefte zal vervullen (zou dan meer op zoek zijn naar iets serieus). Dus iemand die ervaringen kan delen? Bijvoorbeeld een halfjaar niet gedate of gescharreld en hoe beviel dat? En moest je ook een moeilijke periode doorkomen door dat besluit?
1 like
Ja, ik doe dit wel eens en weet ook dat er andere FFârs zijn.
Je gaat je zeker even eenzaam voelen, ik denk dat het de eerste stap is dat je dat accepteert. Het is namelijk een manier of af te komen van die verslaving van liefde en afkicken gaat nooit zonder gemis. Aan de keerzijde heb je ook geen last van die onzekerheid, die zenuwen en twijfels, die obsessie van âhoe zit het nouâ.
Maar ja, in de weekenden, als mijn vrienden bezet waren, dacht ik best vaak: pff en nu?
Ik ging dan vaak alleen naar de film, alleen naar musea, alleen een weekendje weg.
Je houdt inneens veel tijd over en het is even zoeken hoe die te besteden.
Maar al met al kan ik het echt aanraden. Als daten je mentaal veel kost is dit zoân heerlijke pauze. Even resetten, even geen strenge stem meer in je hoofd die boos is als je weer eens iets âââverpestâââ.
Geeft echt veel rust en meer zelfvertrouwen.
Wat ik wel weet is dat je het wel moet menen als je dit wilt doen. Soms zeg ik ook âzoo, komende tijd even niemand daten hoor!â en dan doodleuk toch door Tinderen.
3 likes
Ik heb die periode gehad, maar was geen bewuste keuze. Ik had van mijn 17e tot mijn 27e een relatie en 0,0 contact met andere jongens. Toen hij het uit maakte was er geen enkel mannelijk contact, gewoon omdat het er niet was. Ik kende alleen jongens die vrienden waren van mijn vriend maar ik verhuisde na de breuk naar de andere kant van Nederland waar ik geen mannelijk contact ooit had met wie dan ook. Ik ben ruim een jaar vrijgezel geweest, niet uitgeweest en alleen maar heel hard gewerkt. Het was een periode dat ik mezelf heel goed leerde kennen en mijn eigen beste vriendin, omdat mijn vriendinnen me uit de groep hadden gegooid.
Ik herken dan ook niets van mensen die zeggen dat ze appjes of berichtjes krijgen van mannen die iets van ze willen, want ik heb helemaal niet zulk contact? Nu nog steeds niet?
Ik kan me wel voorstellen dat als je gewend bent dat er jongens zijn die je willen en je weet dat ze je willen dat je daar inderdaad aan verslaafd kan raken.
1 like
Volgende maand word ik 31 en ik heb nu echt het gevoel dat de tijd begint te dringen ofzo. Kom ook helemaal geen leuke mannen tegen. De man waar ik een tijdje mee hebt gedate, reageert steeds minder op mijn berichtjes en ik heb het idee dat het op zijn einde is gelopen. Zo jammer, want voelde echt een klik en dat heb ik niet vaak met mannen. Voel me ook erg verdrietig nu, dat iemand me uit het niets zo laat zitten maar dat is blijkbaar een normaal iets tegenwoordig.
5 likes
Ik heb dit ook gedaan. Ik vond het wel heel erg fijn eigenlijk omdat je ineens zĂł veel hersenruimte over hebt, haha. Er valt zoân groot deel van je zorgen en onzekerheden weg, je kan je tijd en gedachten ergens anders aan besteden. Ik heb toen heel veel gewerkt en mijn bedrijf op gezet. Ik deed toen zo veel onwijs leuke dingen alsnog, heb ook heel veel nieuwe mensen toen leren kennen. Ben bijvoorbeeld op vakantie geweest met mensen die ik van internet kende en heb een nieuwe opleiding gedaan. Achteraf denk ik serieus dat dat mijn gelukkigste periode van mijn hele leven was. Ik had toen echt even amper zorgen aan mijn hoofd.
Maar goed, ik had toen ook nooit jongens die me appten omdat ze iets van me moesten, haha. Als ik het niet opzocht dan was het er ook niet, zeg maar.
2 likes
Oh ja, na mijn relatiebreuk drie jaar geleden had ik echt helemaal geen behoefte aan daten of iets, vond het juist heerlijk om vrij te zijn en volledig te doen wat ik zelf wilde. Mezelf ook leren kennen inderdaad, veel meer contact met vriendinnen, uitgaan⊠Dat heeft dus drie jaar geduurd, en toen kreeg ik wel zin om weer eens wat mensen te ontmoeten en zo, en ben ik heel rustig een beetje gaan daten.
Daten jullie trouwens meerdere mannen tegelijk? Of gaan jullie vol voor Ă©Ă©n?
Aw wat rot voor je, ik hoop dat je snel in een betere periode terecht zult komen! Ik herken mezelf erg in je verhaal. Ik voel bijna nooit een klik met een man en erger me vaak aan dingen zoals hun gedrag of hun mindset. Alle leuke mannen zijn getrouwd (of hebben een vriendin en verzwijgen dat, zodat ik er later pas achter kom⊠die zijn achteraf bezien dus niet zo leuk).
Edit: om antwoord te geven op bovenstaande vraag: ik date niet vaak omdat ik zelden een klik voel, dus ik heb nog nooit met meer dan Ă©Ă©n man tegelijk gedate.
1 like
Dankjewel Berlijn, superlief. Ah zo vervelend. Ik herken zo erg wat je zegt. Ben jij ook van mijn leeftijd? Ik blijf me verbazen hoe mannen dit soort dingen kunnen verzwijgen. Ik hoop dat er binnenkort een leuke man op je pad komt.
Ik kende mijn date al heel lang, maar vorig jaar elkaar opgezocht en veel gedate. Met kerst zei die nog dat die helemaal gek op me was en hoe leuk die mij vond. We begonnen al te praten over samenwonen en dat zag hij helemaal zitten. Vraag me nu ook af of dat allemaal gemeend was of gewoon betekenisloze woorden. Heb hem sinds 2 januari niet meer gesproken, mijn berichtjes heeft die wel gelezen.
1 like