Maar bij Lotte is het ook gewoon een beetje een toevalstreffer toch? Dat is natuurlijk heel zuur, maar iemand treffen die echt bij je past + die hetzelfde voelt voor jou is niet te controleren. Je kan alleen maar kansen creeeren om iemand te onmoeten door bv te daten, maar misschien moet je wel door 100 dates voor je een treffer hebt. Het verhaal van Lotte is daarom ook een beetje een uitzonderlijk verhaal (zoals iemand het al benoemde; een “disneyverhaal”) en dus totaal niet relatable voor een hele groep mensen. Ik heb er zelf heel lang over gedaan en ook heel veel moeite gehad met iemand vinden waar ik verliefd op was en waarbij dat wederzijds was, dus toen ik die video keek werd ik ook even teruggeslingerd naar dat wanhopige gevoel en de vraag wat ik dan in godsnaam verkeerd deed. Dat oude gevoel kwam weer helemaal naar boven, omdat dat jaren zo aanwezig is geweest en me ook zo onzeker heeft gemaakt. Dus ik vind het heel begrijpelijk dat dit voor veel mensen best een beetje steekt.
Wat betreft andere mensen die altijd van de ene relatie in de andere rollen (Dit is natuurlijk anekdotisch bewijs), maar de mensen in mijn omgeving waarbij dat het geval is, zijn ook altijd super snel tevreden met wat ze in elkaar vinden, dus voel je sneller een klik = sneller een relatie. Die hebben na drie verschillende dates al iemand gevonden. Dat zijn overigens nooit relaties waar ik jaloers op ben, want ik vind ze 9 van de 10 keer heel saai en oppervlakkig haha (omdat die relaties dus vaak niet echt op een diepere “connectie” gebaseerd zijn). Dus het is denk ik ook maar net hoeveel belang je hecht aan het hebben van een (diepgaande) band in hoe snel je een partner treft. Voor veel mensen lijkt het hebben van een relatie ook belangrijker dan met wie je een relatie hebt