Als je het andersom zou bekijken. Zou je met iemand willen zijn die jou wel lief vind maar verder niet echt veel voelt/twijfelt of jij het wel helemaal bent voor die gene.
Ik praat nu een paar dagen met een man die ik volg voor zijn kunst, maar nu praten we al een paar dagen best wel veel via de insta app. Maar de gesprekken zijn zo leuk dat ik eigenlijk een drankje met hem wil doen. Maar dat durf ik weer niet te vragen omdat ik denk jij krijgt vast heel veel mensen die tegen je praten vanwege je kunst dus misschien doet hij wel gewoon alleen aardig. Ik ben echt al zo lang single dat ik niet weet wat ik moet doen.
Gewoon doen! Je kan altijd vragen of hij een keer wil afspreken. Als hij dat niet wil dan heb je het in ieder geval geprobeerd, maar ik denk dat hij dat ook wel wil als je zulke leuke gesprekken met hem hebt
We hebben het wel steeds over zijn kunst en ander kunst en ik was wel degene die het gesprek op gang hield met vragen. Maar vandaag vooral was hij degene die iets meer naar mij vroeg wat ik deed enzo. Maar ik denk dat ik het wel ga vragen ergens volgende week als we leuk blijven praten. Wat ik wel een beetje vreemd vind is dat ik hem volg en hij heeft een open profiel maar hij heeft mij niet gevolgd om naar fotos te kijken ofzo. Dat maakte denk ik dat ik het tot nu toe niet durfde te vragen.
Maar dankjulliewel
En, al gevraagd?
Nee ik merk dat hij de laatste dagen het gesprek niet begint maar ik dat ben. Nu hebben we al drie dagen niks tegen elkaar gezegd en ik denk dat hij het wel goedvindt zo. Heb wel gezegd dat ik een week naar mijn ouders ging dus misschien is hij daarom wat stiller, dus ik hoop dat hij binnenkort nog contact zoekt.
If he wanted to he would.
Daarom heb ik hem inderdaad niet meer uit gevraagd
Vrienden met relaties die niet willen luisteren als je zegt de toekomst steeds meer alleen voor je te zien.
âJaa panda maar we snappen dat je nu niet wilt, maar wie weet ben je op je 40e niet meer alleenâ. Nee dat is niet wat ik bedoel met alleen blijven en daar tevreden mee zijn ![]()
Alleen reizen is zo tergend duur als single. Die fucking eenpersoonstoeslagen houd op hoor
Ja hou opâŠ1200 euro is niets ( althans waar ik voor keek qua vakantie).
Vrienden met relaties die op hun 40ste gaan scheiden. Willen ze ook niet horen. Maar singles moeten wel deze sjit aanhoren. Opbokken.
Ik heb er echt zoân bloedhekel aan als iemand ~gevoelens voor me heeft. Is denk ik oprecht mân minst favoriete ding ooit. Idk maar wil dan echt wegrennen, voel me al de hele week afgrijselijk nadat iemand dat tegen me zei ![]()
![]()
Kan die persoon dan ook niet meer zien of luchten.
Snap wel dat ik single ben want ik moet dat gewoon echt niet, het is niet aseksueel oid want love a random man maar ik haat het elke keer weer als iemand me leuk vindt. Ben dan het liefst spontaan onzichtbaar.
Meer mensen of is dit mijn specifieke stoornis?
Iedereen? Want als ik zelf iemand leuk vind dan vind ik het wel leuk om te horen, als dat niet zo is dan zou ik er ooo helemaal akelig van worden
Aromantisch kan ook nog, of bindingsangst, maar misschien vallen die onder de oid haha. En anders inderdaad gewoon dat het iemand is waar jij jezelf totaal niet mee ziet? Kan me voorstellen dat je dan afstand wil nemen.
Nouja ik vind zelf dus echt vrijwel nooit iemand leuk, dus in de praktijk is het altijd met iedereen dat ik het haat ![]()
Maar soms ook als ik denk âHmm misschien is dit wel watâ en dan is het alsnog verpest/wil ik diegene niet meer zien zodra het gezegd is.
Misschien is het probleem ook dat ik mensen dus bijna nooit echt leuker dan aantrekkelijk vindt, veruit de meeste mensen doen me gewoon echt helemaal niets.
Hahaha ja ik was ook al aan het googelen
3 minuten later: heb ik een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis?!
Ik heb dat ook hoor, maar het is ook wel dat het bij mij alleen gebeurde bij jongens die ik dus totaal niet zag zitten en dan voel ik me super ongemakkelijk, wil ze dan niet verkeerde signalen afgeven
Ik heb dit ook, zeker bij mensen waar ik niets mee heb, maar ook bij mensen waar ik wel iets voor voel of wel gevoelens voor kan ontwikkelen, maar al op voorhand weet dat het niets wordt of dat er te veel issues zullen zijn (bv. kinderwens, andere manier van in het leven staan, etc.). Ik ben gewoon te comfortabel in mân single leven om daar veel aan te veranderen voor iemand die daar niet vlot in past (= vast niemand, haha). Ik vind het soms ook wel leuk om te flirten, maar vanuit het idee dat het toch niets wordt. Eens er iets uitgesproken wordt, moet ik er niets meer van weten. Dan ben ik vooral verveeld dat het âspelâ verpest is, want ik zie er toch niets van komen. Ik heb ook wel bindingsangst, maar dit voelt voor mij nog wel anders (al is de grens tussen niet proberen vanuit comfort of niet proberen vanuit bindingsangst wel wat vaag, want wanneer is het niet meer het één, maar wel het ander?). En misschien is het gewoon dat ik niet genoeg voel voor de ander.
(@Zemraluani trouwens)
Ik had vandaag een klotedag en het had me zo fijn geleken mocht er iemand thuis zijn die me een dikke knuffel kan geven en voor me kan koken.