Wat naar dat je vakantie niet doorgaat 
Dat allemaal zelf moeten bedenken is de reden dat ik dit jaar helemaal georganiseerd op vakantie ga.
Ik was dit weekend bij mijn ouders en vind het dan daarna altijd weer lastig dat ik alleen in mijn woning ben. Ik ben als langdurige single gewend om alles zelfstandig te doen, maar als het met afstand naar werk mogelijk was, had ik het helemaal niet erg gevonden om nog bij mijn ouders te wonen. Vind het altijd zo gezellig om de kleine dingetjes te delen.
Lief dat je reageertâŠnet even een huilbui gehad.
Ik zou georganiseerd.op vakantie gaan, maar er waren helaas te weinig deelnemers.
Het alles zelf bedenken en doen geldt in het algemeen voor mij, dat blijf ik met momenten lastig vinden en dat komt vooral nu hard naar voren. Ik kan bepaalde dingen niet zo met familie of vriendinnen delen en dat mis ik ook of zoals @flalamingo schreef een gevoel van steun.
Ik ben ook met regelmaat bij mijn moeder/stiefvader maar ik moet het ook alleen kunnen vind ik.
Over een week moet ik weer werken en dan gaat het vast ook beter, maar dat is natuurlijk ook niet de oplossing.
Wat vervelend, dat is ook ontzettend balen! Zou je nu meteen op vakantie gaan of is het pas over een tijdje?
Ik heb er zelf over het algemeen weinig moeite mee omdat ik echt niet anders gewend ben en vooral de voordelen zie van dingen alleen doen (niet hoeven overleggen, geen compromissen hoeven sluiten, helemaal je eigen ding kunnen doen), maar ik herken het gevoel dat je alles helemaal alleen moet doen terwijl de rest iemand heeft om mee te delen/op te steunen (en dat dat zo vanzelfsprekend is) soms wel.
Ik ben het met je eens dat goed is om zelfstandig te kunnen zijn, maar zeker als het zoiets abrupt is als een vakantie (die je als ik het goed lees als âoplossingâ had geboekt om niet alleen te hoeven gaan) die afgezegd wordt mag je je daar echt wel rot om voelen zonder je daar ook weer schuldig over te voelen hoor. Het is ook echt geen leuke situatie.
Ik zou a.s. woensdag gaan.
Normaal kan ik het wel relativeren en zie ik de voordelen die jij ook benoemt, maar nu zie/zag ik ze even niet.
Ik ga lekker naar bed en nog wat leuke dingen plannen deze week en er een leuke vakantieweek van proberen te maken.
Dank jullie wel allemaal!
Wat vervelend, vooral omdat je vakantie is afgezegd. Misschien is nu even een week in Nederland en proberen om lunchafspraken, bioscoop, foodfestival plannen ook prima voor nu en kan je na de hittegolf later in het jaar gaan? Ik ben een keer omdat ik ook lastminute opeens niemand had om mee weg te gaan naar Spanje gegaan en heb ik hostels geslapen, ben naar pub crawls gegaan en daar mensen leren kennen die ook alleen waren en daarmee leuke dingen gedaan. Ik heb er drie goede vrienden aan overgehouden waar ik nog mee reis af en toe. Misschien een idee om naar Denemarken te gaan of Berlijn en in hostel te zitten en met mensen naar feestjes enzo gaan?
Ik snap dat het balen is en ik herken mij in je klotegevoel. Dat had ik ook voordat ik die reis alleen ging maken, maar ik heb er zoveel aan gehad en heb veel plezier gehad.
Dank je wel. Vandaag inderdaad gaan lunchen en morgen een dag naar Maastricht dus zie het allemaal weer wat luchtiger. Nog wat dingen besproken met mijn moeder om te doen dus dat dat is ook fijn.
Ik ben geen hostel-type maar ik neem een groepvakantie wel (opnieuw) mee voor komend jaar.
Dank jullie wel allemaal 
Ik zat in een soort happy single fase afgelopen weken en toen had ik sowieso al alle datingapps verwijderd, maar toen ben ik nog verder doorgegaan en toen heb ik ook nog eens al mân soort âsituationshipsâ verwijderd overal omdat ze eigenlijk echt stoorzenders zijn in mân leven.
En aan de ene kant voelt het echt heel lekker, maar ik voel me ook wel extra alleen nu. Heb echt héél erg zin om even te knuffelen, is gewoon al meer dan een jaar geleden dat ik een beetje intimiteit heb gehad wat niet meteen op seks uitdraaide.
is toch heerlijk kan je lekker over fantaseren
Net als echt verliefd zijn soms 
oh echt? ik kan daar zo lekker over dagdromen
Ja ik heb ook ooit iemand gekend die dat gevoel juist heerlijk vond. Want je hebt nog steeds de leuke dagdromen en kriebels, ookal weet die ander niet eens dat je bestaat, haha.
Ik had er nooit zo naar gekeken, maar het is idd wel een lekker gevoel ja.
Jaa ik vind dit ook leuk. Beetje verliefd zijn op een bekent persoon waar je verder geen last van hebt haha.
Ik heb een vriendin die letterlijk haar (vreselijke, dus gelukkig maar!) relatie heeft uitgemaakt nadat ze haar oude fanfictions over Legolas en Aragorn teruglas en besefte dat ze daar veel fijnere verliefde kriebels van kreeg dan de gevoelens die haar aan haar vriend vasthielden, haha.
Als ik nu fanfictie over een Jeroen ga schrijven. Kom ik dan irl een Aragorn-lookalike tegen? 
Ik ben nu 2 jaar vrijgezel en normaal vind ik het best prima en chill. Maar vandaag heb ik even een baal momentje. Al mn vriendinnen zitten ook in gelukkige relaties. Ik zie ze nog wel regelmatig hoor, gelukkig.
Ik date ook niet heel actief. Ik heb wel hier en daar wat contacten en de aandacht is fijn, maar het is allemaal niks.
Ik kom ook nooit echt leuke mannen tegen ofzo. Ik wil niet overal mn ex de schuld van geven, maar die relatie heeft me best wel beschadigd in de zin dat ik niemand vertrouw. Dus als het dan te dichtbij komt of ik begin iemand echt leuk te vinden, stoot ik het af uit angst om gekwetst te worden.
Vandaag is gewoon echt even zoân bleh dag waarop ik wou dat ik iemand had die er voor me is. En ik mis intimiteit. Niet eens per se seks, maar even een arm om je heen, kroelen in bed of op de bank, een knuffel, een kus.
Maar goed. Weet ook niet zo goed wat ik met deze post wil. Hopelijk voel ik me morgen weer wat beter.
Jaa ik snap je helemaal hoor! Ik heb helemaal met niemand contact en ik ben echt tevreden met mijn leven. De 1e 2 jaar vond ik single zijn en niet daten heerlijk maar nu na ruim 3 jaar vind ik het wel weer genoeg geweest 
Het lijkt me heerlijk om een (fijne) relatie te hebben en ik sta er ook voor open en ben niet per se bang om gekwetst te worden maar ik kom gewoon nergens een leuke man tegen.
Ik wil gewoon weer graag iemands special person zijn 
Ik heb zo mijn periodes waarin ik het moeilijk vind. Wat ik ook erg lastig vind is dat ik niet weet of ik kinderen wil, in mijn eentje sowieso niet. Maar ik denk dat als ik een gelukkige relatie zou hebben ik het zeker zou overwegen, maargoed, dat is er al zeven jaar niet geweest. Intussen ben ik over anderhalf jaar al 35, vroeg in de overgang komen zit in mijn familie, mijn moeder heeft me altijd op het hart gedrukt niet te wachten tot na mijn 35e. Ik vind het soms zo pijnlijk dat het allemaal zo stroef loopt en dat ik de optie om daar dus serieus over na te denken met een evt partner niet heb.
Ik weet wel dat ik ook heus een gelukkig leven zou hebben zonder. Maar kan me hierin wel heel alleen voelen met alle mensen in relaties om me heen en veel mensen die sowieso kinderloos willen blijven en uitgesproken meningen hebben. Sommige periodes moet ik er echt een beetje van rouwen en doe ik meer afstand van het idee. Al weet ik dat ik heus nog wel iemand kan ontmoeten. Het leven loopt gewoon zo anders dan ik het voor ogen had.
Jaaa echt dit inderdaad! En ook andersom. Het lijkt me heerlijk om me weer verliefd te voelen.
@babushkababy dat lijkt mij inderdaad ook heel lastig. Een kind(erwens) is een best groot ding in je leven en net daar heb je dan nu geen controle over.
Dit idd love mn single leven. En hoewel een relatie me leuk lijkt hoeft dat niet persee. Ik vind een beetje rondscharrelen ook leuk. Maar het lukt me tegenwoordig niet eens om een gesprek op gang te houden. Mannen zijn zo saai. Tenzij je meteen over sex praat maar daar heb ik ook niet altijd zin in. Ik wil een beetje liefde.
Kan iemand me uitleggen waarom liefdesrelaties belangrijker zijn dan vriendschapsrelaties?
Waarom je je liefde wel meeneemt na twee weken verliefd zijn naar je ouders/ bruiloften/ verjaardagen van vrienden en je BFF van 10 jaar niet.