Maar ligt dit echt aan vriendinnen met een relatie? Bij mij is iedereen namelijk zo.
Zelf heb ik een tijdje lang geprobeerd om de dingen meer open te laten maar dan zat ik op vrijdag thuis zonder plannen omdat iedereen wel wat had. Nu plan ik maart dus ook maar weer vol.
Pffff bij mij ligt het ook niet per se aan het feit dat ze een relatie hebben, we willen een etentje plannen met wat collegaâs en de eerstvolgende datum is nu 4 april 
das toch niet oké.
Blegh ik mis iemand om lekker tegen aan te kruipen.
Ik zit de komende weken kreupel thuis en voel me nu Ă©cht alleen. Vriendinnen komen 1 keer langs wat super lief is maar als ik een vriend had was hij er gewoon vanzelfsprekend.
Heb wel een date die suuuuperlief is enzo maar die wil ik ook niet teveel belasten of van hem vragen want voor dat je het weet denkt ie dat hij mijn verzorgende is i.p.v. ik zijn sexy date ben.
Blehhh
Nou even een update in dit topic:
Ik vind het even lastig. Ik zit op een punt dat ik belangrijke keuzes moet maken op werkgebied en ik mis iemand die me daarin steunt.
Zo dat was mijn gezeur voor vandaag haha
Ik zit altijd te zeuren dat ik geen vriend heb, maar zodra een jongen interesse in mij toont heb ik algauw zoiets van kssst ga weg 
Mooi om mân 1e reactie hier te plaatsen hahaâŠ
Ik begin het vrijgezel zijn nu ook wel een beetje beu te worden, alle vrienden al bezet behalve ikđ
Ga niet uit, geen dateapps⊠niks meer spontaans mehh
Dit is zo herkenbaar!
Hier ook! Heb ook totaaaaal geen sjans ofzo. Ik denk altijd âhet komt welâ maar opzich mag dat moment nu wel een keer komen. Nu lul ik altijd tegen mn kat aan, is ook gezellig, maar niet hetzelfde
Zelfde hier alleen dan met mijn konijn.
Ik ga zelf ook niet uit. Het kan ook aan mij liggen hoor maar naar mijn idee zijn de meeste kerels tijdens het uitgaan/tinder alleen maar uit op 1 ding. Ik wil echt graag weer een relatie maar wordt echt moe van het idee om te gaan daten, zo vermoeiend pfffđ
Heeft iemand hier ervaring met speeddaten? Ik wil dit misschien uitproberen, maar ik vraag af welke ervaringen hebben daarmee.
In het date topic staan wat ervaringen
Vriendinnen van me hebben dat een paar keer gedaan en waren matig enthousiast. Leuke ervaring, maar de mannen waren allemaal niet zo heel leuk. Ze hebben het denk ik 2 of 3 keer gedaan en het was telkens teleurstellend qua aanbod.
Wel vonden ze dat de gesprekken prima soepel verliepen en je kreeg een blaadje waar je ja of nee moest aankruisen en dan kreeg je later een mail met je matches.
@Marsepein dat is jammer. Ik vroeg mij ook een beetje af of daar leuke mensen op af kwamen. Ik vraag mij af of het eeb soort tinder is, maar dan in levende lijve en niet online.
@Evi-lena ik zal het date topic ook checken. Dankjewel.
@visual dat klinkt best leuk. Misschien komen daar ook singles op af.
Ik zit er echt een beetje doorheen. Ik ben zo extreem emotioneel, heb ât hele weekend alleen maar zo hard gehuild, voelt alsof het uit mân tenen komt. Ik ben zĂł enorm eenzaam. Ik heb het even zo moeilijk met het feit dat ik alleen ben. Daar speelt ook doorheen dat ik verliefd ben (nog steeds) op iemand die niet verliefd is op mij, we zijn al 2 maanden uit elkaar en ât ging beter, maar ergens had ik toch het gevoel dat het wel weer goed zou komen misschien onbewust, en nu het april is komt het weer extra hard aan dat dat niet zo is. Ik mis zân stem en zân geur en alles aan hem, terwijl het vaak genoeg ook echt zo verschrikkelijk was voor mij. En ondanks dat het juist vaak een kutsituatie was had ik ergens zo sterk het gevoel dat dit hĂ©t was. Nu ik het uittyp klinkt het zo super naief en dommig en schaam ik me er eigenlijk voor, maar zo voelt het gewoon.
En ik was vorige week op een verjaardag met alleen maar koppels, mensen die gelukkig zijn met elkaar. We lopen allemaal tegen de 30 dus iedereen heeft het over trouwen en kinderen krijgen. Ik ben letterlijk de enige alleen en dan krijg je natuurlijk weer 100x de vraag: EN hoe gaat het met jou en de mannen? Heb je al iemand leuks gevonden??? Oh nee WACHT, jij bent natuurlijk ook echt een carrierevrouw he!!!
Mijn zusje ging dit weekend verhuizen en allerlei grapjes over de babykamer, maar die baby gaat ook echt komen volgend jaar. En mân moeder die dan tegen iedereen opschept dat ze zo mazzelt met al haar schoonkinderen en kleinkinderen. En Lapzwans, nee die is inderdaad alleen, maargoed die is ook zo druk met werk!!! Ik vind het moeilijk om mân neefje te zien, omdat het me zo confronteert dat mijn broer een gelukkig gezinnetje heeft, mijn zusje ook bijna en ik niet, en ook voorlopig nog lange niet. Ik vertelde mezelf altijd dat ik ook niet perse kinderen wilde, maar dat is gewoon een leugen en dat zeg ik alleen maar in de hoop dat het minder hard aankomt als het er niet van gaat komen.
En vandaag vertel ik collegaâs dat ik volgende week op vakantie ga, en dan zegt er Ă©Ă©n zo zachtjes en een beetje medelijdend: âga je alleen? 
â
Ik trek deze dingen gewoon allemaal effe niet meer. Een vriendin van mij was na een relatie van bijna 10 jaar verlaten door haar partner en vindt binnen 2 maanden een nieuw persoon en iedereen vindt het âzoooo fijn voor haar, dat verdient ze echt!â.
En zodra ik zeg dat ik het moeilijk vind om geen liefde te hebben dan krijg ik weer âhet komt wel vanzelf, echt, je moet er niet zo naar zoekenâ. Mag ik niet verlangen naar liefde?
Ik word gek van de druk dat ik het niet mag willen, dat ik gelukkig moet zijn met mezelf, dat ik altijd alleen thuis kom in een stil huis, dat nooit iemand mij een knuffel kan geven als ik er doorheen zit. En dan vind ik iemand waar ik van ga houden en dan houdt hij niet van mij. Oke nu even mân tranen doorslikken want ik moet wel gewoon werken vandaag.
Alsof ik mezelf lees hierin⊠soms moet je het verdriet even laten komen (lucht op). Voor de rest weet ik niet zo goed wat ik moet zeggen. Maar ik herken je verhaal :(. Sterkte <3
Jeetje klinkt voor mij ook zo herkenbaar, en juist het feit dat ik in mijn omgeving de Ă©nige ben die niet al 18392 jaar in een relatie zit voel ik me soms nog eenzamer.
Voor nu een hele dikke knuffel, wat hierboven is gezegd, soms mag je er echt wel even kut om voelen. Hoop dat je je gedachten vandaag wat kan verzetten 
Ik herken alles wat je zegt, toen met mijn eerste break-up. Het is super zwaar en wordt inderdaad door iedereen onderschat als je niet in die situatie zit. Ik merk het zelfs hier op het forum dat dit soort situaties worden onderschat.
Het gaat echt in vlagen, net als je denkt dat het even beter gaat dan val je voor je gevoel weer helemaal terug. Dit hoort bij het proces en je valt echt niet helemaal terug, ook al voelt dat soms even zo. Ik ben een voorstander van er door heen gaan en alles accepteren en toelaten zoals je het voelt maar dit doet ook het meeste pijn.
Lieve @lapzwans, er komen betere tijden ook al lijkt dat nu helemaal niet zo. Ik hoop echt dat je je snel beter voelt
Aah ik herken mezelf hier echt in⊠Wat ik heb geleerd is dat ik dit gevoel niet moet onderdrukken. Dat heb ik vaak genoeg geprobeerd (door leuke dingen te doen, veel met mensen af te spreken, zodat ik nooit alleen thuis was om te kunnen piekeren) maar dan kwam het keihard 10x zo erg terugâŠ
Maar aan de andere kant moet je er ook niet te veel in blijven hangen. Ik heb er veel over gelezen en ben er o.a. achter gekomen dat een hevige emotie maar 90 seconden duurt (volgens mij kun je dat wel via Google vinden). Dus als je heel boos/verdrietig bent, is die emotie na 90 seconden uit je lichaam. Als je het daarna nog zo voelt, is dat omdat je het gevoel zelf âvoedtâ met je gedachten. Ik vond dit wel een eye opener (al heb ik altijd al wel geweten dat ik een piekeraar ben). Nu is dit natuurlijk geen oplossing voor de gedachten die je hebt, maar misschien wel voor het verdriet dat je soms voelt, dat stomme gevoel in je maag/op je schouders. Ik had dat gevoel âvroegerâ uuuren achter elkaar, soms wel dagen onafgebroken. En dat heb ik nu nooit meer! Heel stom misschien, maar als ik me zwaar kut voel, zet ik een timer van 5 minuten en dan mag ik helemaal losgaan qua emoties. Maar na die 5 minuten herpak ik mezelf en ga ik verder naar mn gedachten. Hiervoor heeft het boek âDe kracht van het Nuâ mij heel erg geholpen. We zijn eigenlijk altijd in ons hoofd bezig met het verleden of de toekomst, maar zelden met het heden. Daarom vinden we spannende activiteiten zoals in een achtbaan gaan etc. leuk. Omdat we dan alleen maar bezig zijn met het ânuâ en niet piekeren (ok misschien piekeren over of het karretje losschiet, maar you get the point hahah). Ik probeer me nu meer te focussen op het heden dan op âwat alsâŠâ of âja maar toenâ.
Ik hoop dat je hier iets mee kunt. En weet dat je echt niet de enige bent. Iets met gedeeld smart 
Hopelijk voel je je snel weer beter!
o wow, hoe kun je na die 5 minuten de knop omzetten? Gewoon in praktische zin? Ik kan dat echt niet denk ik.