Maar waarom vind je dat dan wel van jezelf en niet van andere? Want volgens mij denk andersom ook niemand dat over jou behalve jij zelf. 
Ik ben natuurlijk op kerstavond gedumpt en merk dat het elk jaar wel weer even omhoog komt, maar dat was dit jaar begin december al dus ben nu weer oke en happy!
Wat is hierin precies het verschil dan? Zonder dit een hele semantische discussie te laten worden.
Ze verbindt er een uitspraak aan dat het als een mislukking aanvoelt, en daar reageerde ik op. Er zit toch een heel negatief gevoel achter, dat lijkt me voor haarzelf in de 1e plaats ook niet fijn. Zelfs al zou ik het niet op mezelf betrekken.
In dit topic hoeven we toch niet altijd āmeeā te gaan in het leed lijkt me
Ik vind de kerstperiode juist echt Ć©Ć©n van de fijnste periodes om single te zijn. Je hoeft geen vier dagen na elkaar te vieren, maar enkel met je eigen familie waar je toch gwn het liefste mee viert. Je hoeft je niet in twee te delen om te checken of je vriend het wel naar zijn zin heeft en ondertussen bij te praten met je eigen familie, minder stress, minder cadeaus kopenā¦ Ben een keertje met mijn mama op 25 december naar zee geweest en heb mij nog nooit zo stressloos/vrij gevoeld op kerst als toen in het zonnetje met mijn cappucino. Probeer de positieve kanten te bekijken? Ik denk dat veel leed van single zijn ook af en toe wat leed is van āhet gras is groener aan de overkantā. Ja, de meeste mensen hebben vanaf een bepaalde leeftijd vaak een relatie en laten daarvan de mooie dingen zien op social media, maar overal is leed. Het is niet omdat jij je alleen voelt in je single bestaan dat je slechter af bent.
Onlangs klaagde een vriend van me die net uit elkaar was met zijn vriendin dat die alleen naar een huwelijksfeest moest. Ik zei toen dat die zich niet moest laten vangen aan het beeld dat iedereen ophangt van de perfecte relatie en dat er echt ook wel veel mensen strugglen in hun relatie ookal zie je dat niet. Achteraf zei hij van je had echt gelijk aangezien de vriendin van Ć©Ć©n van zijn beste vrienden hem in een dronken bui aan het versieren was. Om maar Ć©Ć©n verhaal te vertellen.
Ik wil ook niet zeggen dat relaties slecht zijn, maar ook niet de enige weg naar gelukkig zijn.
Ik vind die ādiscussieā over alleen zijn met kerst altijd een beetje gekkig. De een vindt het kut, de ander juist chill. En dat is ook gewoon okĆ© toch? Waarom moeten we elkaar zo gaan overtuigen van waarom het juist wel kut is of waarom een relatie ook niet alles is.
Inderdaad, dit topic is ook om leed in te posten.
Ik haat verplichte familiale afspraken dus in die zin in theorie geweldig dat ik nergens heen moet. Maar aan de andere kant, moet ik wel Ć©Ć©n troosteloos bezoek doorstaan met mijn ouders waar ik een slechte band mee heb. Verder ben ik continue alleen de komende weken. Ik heb me best eenzaam gevoeld de laatste dagen.
Ik heb hier nooit meer op gereageerd maar uiteindelijk heb ik mijn dagen toch leuk weten te vullen! De dag voor kerstavond vier ik het met vrienden en de dag na kerst ga ik ook met een vriend eten. Dus all good haha.
Snap alleen wel dat de kerstdagen + oud en nieuw gewoon stom kunnen zijn voor singles:(
nee maar ik heb wel liever het leed dat hij een relatie hoort dan het leed dat bij single zijn hoort 
dat overal leed is maakt die dingen niet gelijk aan elkaar ofzo
Ik probeer niemand te overtuigen. Ik deel enkel hoe ik het ervaar en als dan iemand toevallig door dit te lezen wat positiever kijkt naar haar persoonlijke situatie, lijkt mij dat mooi meegenomen
Nee was ook niet persoonlijk naar jou bedoeld! Maar het is iets wat elk jaar hier terug komt volgensmij. De ene helft vindt het nou eenmaal heel kut om met kerst alleen te zijn, de ander juist fijn. En het is alleen maar superlief als mensen elkaar proberen te helpen om een beter gevoel te geven of om het te relativeren!
Ik bedoelde het ook meer over de discussie over āde mislukkingā van daarboven. Ik voel dat soms ook heel erg. Ik weet heus wel dat ik dat niet ben. Maar het kan soms wel zo voelen als ik als oudste bij het kerstdiner arriveer met mān ouders samen. En alle nichtjes en neefjes daar gezellig met hun partner zitten. En dan kan ik dat gaan relativeren maar soms is het ook okĆ© om jezelf even een mislukking te voelen toch?
Met Kerst vond ik single zijn chill, maar O&N vind ik toch wel shitty Blijft toch iets dat ik graag heel gezellig zou willen vieren, met vrienden bij elkaar bijv. Maar met zoiets als O&N merk je toch dat je niemands go to bent ofzo? Ik heb een vriendinnen groepje waarvan 1 in het buitenland nu en 2 hebben een relatie met mannen uit dezelfde vriendengroep en vieren het dan dus automatisch met vriendjes + alle aanhang. Verder nog een aantal losse vrienden maar zij vieren zoiets dus ook met relatie en aanhang, zijn in hun eentje op vakantie of vieren het met een vriendengroep waar ik dan dus niet in zit. En merk nu dat ik me er toch rotter voel dan ik vooraf dacht, ben ook ongesteld nu dus dat helpt zƩker niet mee. Ik durf er in de weken voorafgaande aan oudjaar niet eens over te beginnen bij vrienden omdat ik het antwoord eigenlijk al weet, en dan horen dat ze niet kunnen en vertellen wat hun gezellige plannen zijn vind ik pijnlijker dan dat ik de moeite niet gedaan heb om mensen te vragen en verder ook door niemand gevraagd wordt ofzo? Ik heb ook geen familie die het samen viert verder, ons gezin bestaat uit mijn ouders en mij dus dat voelt dan ook een beetje sad 
denk dat dit wellicht ook pijnlijk en eenzaam voelt vanuit het gevoel dat ik enig kind zijn vroeger soms ook een beetje deprimerend kon vinden.
Nou ja 1 grote klaagzang maar ja wel single leed dit denk ik.
Ik herken dit heel erg. Ik heb precies hetzelfde. Ik heb afgelopen week wat vriendinnen geappt wat hun plannen zijn met O&N, en stiekem hoopte ik dat ze dan zouden zeggen dat ik ook welkom was. Maar dat deden ze nietā¦ Niemand komt ook op het idee om mij te vragen. Ik heb best veel vriendinnen, maar wat jij zegt. Met O&N ben ik niemands go to.
Rot dat je het gevoel herkent wel āfijnā ergens misschien om te weten daarin dus niet alleen te zijn. Maar wat je zegt, je hebt wel vrienden maar valt nu dan net overal buiten ofzo. Bij mij triggert dat dan wel een bepaald eenzaam gevoel wat ik als enig kind dus kon hebben, zeker als ik dan besluit om (wel gezellig ook hoor) het met mijn ouders te vieren. Vroeger had ik ook altijd vriendjes en vriendinnetjes, maar ja vaak natuurlijk ook gewoon dat je alleen met je ouders bent ook en soms kon ik dat een heel naar gevoel vinden. (ondanks dat ze vet lief zijn en we een goede band hebben!!).
Ik herken echt heel erg wat je zegt. Inderdaad dat je nooit iemands go to bent met dit soort dingen.
Ook herkenbaar helaas. Nu kan ik gelukkig met de vrienden van mijn vriend o&n vieren maar hiervoor (tot vorig jaar) werd ik nauwelijks uitgenodigd door mijn eigen vrienden. Ik heb me best wel vaak eenzaam gevoeld. Alsof ze me niet belangrijk genoeg vonden
Ik heb dit precies gehad. Iedereen heeft antwoord, maar niemand zegt ākom je ookā. En nee, ik durf het niet expliciet te vragen.
Ja hier hetzelfde idd. Maar moet zeggen dat ik ook wel aangeef als ze terug vragen wat ik doe āohh ja ik ga lekker chill naar mān ouders denk ik!ā. Dus denk dat zij denken dat ik dat helemaal fijn vind. Plus dat het ook een beetje gek zou zijn als ik bij hun plannen aansluit omdat dat dan dus bijv de vriendengroep van hun relatie is of andermans feestje en dat ik daar niemand ken verder.
Ik heb dit in mijn single periode dus wel een keer gedaan, was totaal buiten mn comfortzone, maar dit was uiteindelijk de leukste o&n in tijden en kijk daar nu paar jaar later nog steeds met zoveel plezier op terug. En nu ga ik nog steeds wel eens mee met die groep naar feestjes, omdat het toen zo leuk was.
Dit deed ik ook altijd en dan vroeg niemand verder idd. Op een gegeven moment ben ik het anders gaan brengen en toen werd ik dus uitgenodigd voor dat feestje. Ik geloof dat ik iets zei van: Nog niet echt plannen, dus ik zal wel weer bij mijn ouders op de bank eindigen
Is niet heel gek vind ik! Ik heb twee single vriendinnen die mijn andere vrienden met wie ik O&N vier niet goed kennen, juist ook uitgenodigd. Ik vind O&N bij uitstek juist een feestje waarbij het prima is om niet iedereen goed te kennen, huisfeestjes en inlopers horen er juist heel erg bij vind ik.
Dus als je echt wil zou ik dat gewoon aangeven, zoān huisfeestje is vaak juist super low key.
Hier ook herkenbaar. Sinds al mn vrienden zoān beetje gesetteld zijn, ben ik geen go to meer voor hen.
Vorig jaar had ik het opgelost door op vakantie te gaan. Dit keer zal ik wel weer in mān eentje voor mn raam vuurwerk staan kijken 
Nee dat vragen ze niet. Ik ga het nu ook lekker met mn ouders vieren net als @Musa, en dat is ook wel prima. Maar ik had het liever met mn vrienden gevierd. Ik voel me eigenlijk nooit echt eenzaam, en ik ben best een āhappy singleā met genoeg vrienden en sociale contacten, maar O&N mag van mij overgeslagen worden.
En ja ik kan het expliciet vragen, en dan zullen ze heus wel zeggen dat ik mag aansluiten. Maar ik schaam me er ook een beetje voor ofzo. Dat klinkt misschien stom. En het is gewoon jammer dat niemand uit zichzelf denkt van, joh Pippi is alleen, laten we vragen of ze bij ons aansluit.