Het leed dat single zijn heet

[Musa]

Snap wat je bedoelt! Maar het zijn wel ander soort feestjes vrees ik haha. Echt partner die een partner meeneemt, dus een mannen vriendengroep met daarbij alleen alle vriendinnen van… dat is bij 3 vriendinnen de situatie. Van een vriend weet ik dat hij en zijn vriendin in haar stad van huisfeestje naar huisfeestje (van haar vrienden) gaan hoppen, dat is 1,5 uur verderop en is vooral drugs gebruiken. En de rest weet ik de plannen niet echt van omdat ik het dus een pijnlijk gebeuren vind

@Pippi heel herkenbaar wat je zegt qua schaamte en dat je het niet wil vragen maar het juist pijnlijk is dat niemand uit zichzelf jou er graag bij wil hebben. Echt stomste feestdag van het jaar vind ik het al een paar jaar.

[chachaloco]

Ja, heel herkenbaar tot een paar jaar geleden. Echt een vreselijk gevoel. Ik woonde destijds bij familie in, en toen vroeg ze ook van: ‘Ja, wat ga je eigenlijk doen met O&N, want wij vieren het hier’. Nou, de hint was wel duidelijk haha. Heb toen dat jaar een (veel te dure) hotelkamer geboekt inclusief ontbijt. Heb oliebollen gehaald, daar in bed de conference gekeken en heel lang gebadderd. En dat was eigenlijk een hele fijne O&N, en voelde me toen ook wat minder zielig. Al was het wel wat gek dat je daar dan alleen zit als de klok 12 slaat. Heb toen ook tegen iedereen gelogen waar ik O&N heb doorgebracht.

Heel veel sterkte iedereen die hier mee zit. Het is echt heel rot. Ik denk dat open zijn en misschien toch aansluiten, indien mogelijk, toch het beste is. En weet dat er velen in hetzelfde schuitje zitten. Misschien verzacht het de pijn.

[Pippi]

Misschien moeten we het gewoon samen vieren

[Solee]

Ik had dit voorgaande jaren echt heel erg maar heb me vorig jaar gewoon over die schaamte heen gezet en gezegd hey ik heb nog geen plannen maar wel zin in een feestje, ben ik welkom?
Was wel bij vrienden maar daardoor wel iets om naar uit te kijken. En dit jaar heb ik gewoon dingen zelf geïnitieerd.

Maar ik kan me ook heel goed voorstellen dat het lastig is als mensen een partner hebben en zoals jij zegt naar een feestje van diens partners vrienden gaan.

[Acculader]

Herkenbaar dit, mijn beste vriendin is voor het eerst sinds jaren single, dus we zouden het samen vieren, maar ze heeft af laten weten. Ik heb niet zo veel zin om het met mijn moeder te vieren, dus ik denk dat ik het in bad vier net als @chachaloco alleen dan gewoon thuis ipv een hotel.

[Taro]

Ik vind het wel verdrietig om te lezen maar ik heb mijn o&n als single nooit heel verdrietig ervaren, maar heb wel altijd actief zelf t voortouw genomen om plannen te maken (en al op tijd vragen). Ik denk dat je ook niet moet verwachten dat mensen je uitnodigen, helemaal niet als je ook nog aangeeft dat je al chille plannen hebt. Vorig jaar vierde ik t voor het eerst(na 33 jaar single) met mijn vriend en 2 andere stellen en dat was wel gezellig maar oprecht heb ik als single met 1 of 2 vriendinnen samen veel leukere oud en nieuwen gehad. Maar het zou ook niet in me opkomen denk ik om alleen thuis te zijn en me zielig te voelen, dan zou ik wel actief vragen of ik ergens aan kan sluiten.

[Musa]

Ja het is bij mij denk ik meer dat wanneer ik het voortouw nam eerdere keren dat er reacties op kwamen van ja heb al plannen. Ik zou het liefst ook gewoon met een paar vriendinnen borrelen, maar als iedereen z’n standaard plannen altijd al heeft met partner of andere vriendengroep (want O&N is traditie altijd met bepaalde groep etc) dan heeft vooraf plannen proberen te maken niet echt zin. Dat vind ik juist het pijnlijke eraan…

Ben overigens ook ongesteld dus dat maakt het allemaal wellicht wat dramatischer 🥹

[hummus]

Ik heb het geluk dat ik nog een groepje single vriendinnen heb met wie ik het kan vieren, maar anders zou ik zeker vragen of ik bij een groepje mag aansluiten die het met stelletjes vieren. Als het goede vrienden zijn zullen ze je toch niet afwijzen? En misschien gewoon eerlijk zeggen dat je oud&nieuw wat confronterend vindt en graag bij hun bent?

[Merrow]

@Taro In mijn geval hebben m’n vrienden óf feestjes zoals @Musa in deze gelinkte post beschrijft, óf cocoonen ze alleen met hun eigen gezinnetje, óf is het een soort kinderfeestje met meerdere gezinnen.

Dus ik kan kiezen tussen op middernacht:

• in m’n eentje thuis voor het raam staan
• in m’n eentje tussen de zoenende stelletjes staan terwijl ik wat om me heen kijk
• in m’n eentje tussen de trippende mensen hangen en het haar van een onbekende - die me daarna niet meer herkend - vasthouden op de wc

Bij optie 1 heb ik tenminste zeker weten nog kaas vast

[Eileen]

Het moet ook je ding zijn natuurlijk, maar in ga vaak alleen op vakantie met oud en nieuw. En dan vind ik altijd wel waar ik zin in heb dat jaar. Feestje met met mensen van het hostel / random bumble date of alleen in m’n tent winter kamperen.
Het was me dit jaar ondanks initiatief nemen niet gelukt om met andere mensen te vieren (ik mis eigenlijk gewoon wat vrienden…), en thuis had ik me ook zielig gevonden omdat ik wel graag dat soort vriendschappen had gehad.
Maar ik zit nu in Parijs en hier heb ik er helemaal zin in.

[Freya]

Ik vind dat je dit heel zwart wit schetst, alsof die mensen de hele avond staan te vozen en jou negeren. Ik vraag me dan af of de mensen die nu moeite hebben met de jaarwisseling, de rest van het jaar wel tevreden zijn over hun sociale leven? Want als je leuke vrienden hebt, laten die je toch niet alleen met oud en nieuw, of een situatie zoals je hier schetst waarbij iedereen staat te zoenen zonder aandacht voor jou. Dat zal heus meevallen lijkt mij.

[Merrow]

Ik zeg: om middernacht. Tijdens het aftelmoment zoeken stellen elkaar op, vervolgens zoenen die stellen eerst een tijdje met elkaar en denken daarná pas aan anderen. Dus je staat in zo’n ruimte vol stellen de laatste seconden van het oude jaar en eerste momenten van het nieuwe jaar alleen. Meerdere keren al meegemaakt. Het gaan om een kort moment, maar juist dat moment vind ik het confronterend dan niemands eerste keus te zijn.
En dat je meestal alleen in die ruimte staat als je zélf weer eens actief het voortouw hebt genomen om jezelf uit te (laten) nodigen.

De rest van het jaar vind ik mijn leven veel leuker dan dat van die vrienden dus hoef verder niet met ze te ruilen.

@Eileen Vorig jaar zat in Londen en vond dat ook echt heel leuk! Veel plezier in Parijs!

[Solee]

Dit duurt bij mij iig ook altijd letterlijk 3 seconden of men is gewoon heel blij op dat moment ondanks dat ik al weer bijna 5 jaar single ben heb ik me daar nooit zo druk om gemaakt

[Freya]

Ja precies ik ben jaren single geweest maar het stoort me niet als mensen elkaar een kus geven. Maar goed ik voel ook niet de behoefte om per se de eerste keuze te zijn, zoals hierboven beschreven wordt. Bij vrienden vind ik het juist fijn dat er geen rangorde hoeft te zijn.

[Zemraluani]

@Hiphopopotamus

hoe ongezien je je soms voelt

Dat heb ik wel eens ja, elke keer als ik weer een verloving/mijlpaal mee moet vieren en ik me bedenk dat die mensen mij nog nooit hebben ‘gevierd’ en dat wss ook niet gaat gebeuren.

Vind ik niet heel erg, maar denk wel vaker van wat stom dat ik jullie wel de hele tijd moet ‘erkennen’ en jullie mij… nooit?

[Marquez]

Ja zo ongemakkelijk is dat moment en helemaal als ze er ook nog iets van zeggen. Goed bedoeld maar ugh dat was nou niet echt nodig geweest.
Ik vind het dit jaar ook een stuk lastiger dan andere jaren. Misschien komt het wel door de leeftijd zo bijna 30 allemaal stellen die gezinnen hebben door partner en of kinderen, kweet niet. Je wilt je ook niet opdringen ofzo en rest van het jaar is het allemaal prima, maar oud en nieuw valt het zo op ineens dat je single bent.

Oh wat jullie zeggen @Hiphopopotamus en @Zemraluani. Om die reden vier ik elk jaar met een etentje bij mij thuis het feit dat ik al zoveel jaar in mijn huis woon. Je moet wat haha en het is oprecht gezellig. En zo probeer ik wel meer feestelijke momenten te bedenken.

[Janniebeton]

maar zijn dat dan vrienden die het rest van het jaar wel attent zijn en rekening met je houden? Ik begrijp het gevoel wel en vind het ook wel kut als mensen al allemaal andere plannen hebben, maar aan de andere kant vind ik het ook wel echt je eigen verantwoordelijkheid er achteraan te gaan als je behoefte hebt aan samenzijn met anderen. Ik had een paar jaar geleden zo’n situatie en toen vond ik zelf het ongemak van vragen beter te doen dan het idee het alleen of met ouders te gaan doorbrengen (wat gezellig is hoor normaal gezien, maar ik had wel zin in een feestje).
Ik denk dat veel mensen gewoon vooral in hun eigen bubbel zitten en daar voor anderen ook van uitgaan dat die al van alles geregeld hebben. Ik zou ook niet er vanuit gaan dat anderen de hint oppikken als je zegt ‘een avond bij mn moeder op de bank’ en van goede vrienden vind ik wel dat je er op mag rekenen dat je gewoon eerlijk kan zijn dat je graag met hun viert.
Maarja, ik vind het ook niet echt een van de leukste dagen, het voelt vaak heel onrustig en alsof je er heel erg op tijd bij moet zijn om iets te doen voordat iedereen idd al plannen heeft.

[Hiphopopotamus]

@Janniebeton

maar zijn dat dan vrienden die het rest van het jaar wel attent zijn en rekening met je houden?

Het zijn goede vrienden waarbij het contact echt niet altijd van mijn kant komt, maar juist op dit soort dagen verdwijnen ze van de radar met hun partner. Het zijn dus geen slechte vrienden hoor.

In mijn geval is het ook heel sterk gekoppeld aan de dood van mijn broer en dat ik me soms nogal eenzaam voel omdat iedereen juist zo snel weer in zijn eigen bubbel zit terwijl ik nog volop in de rouw ben. Natuurlijk kan ik zelf vragen om af te spreken of te bellen. Dat doe ik ook. En het is ook niet alsof zij me helemaal vergeten. Maar je merkt als single dat je 99% van de tijd aan jezelf bent overgelaten en ik mis het juist dat er gewoon iemand is die zich een beetje over me ontfermt ipv steeds alles moeten vragen of aangeven. Juist ook op beladen feestdagen.

[Janniebeton]

Sorry! Ik had jou getagd, maar het was eigenlijk meer een soort reactie op alles daarboven wat al gezegd was (en meer bij algemenere situaties dat het helpt zelf controle te nemen). Ik ben het met je eens, zeker op dit soort dagen wil je dat mensen iets meer rekening met je houden en aan je denken in die zin (op een bepaalde manier een beetje voor je zorgen). Kan me voorstellen dat dat extra beladen is en eenzaamheidsgevoelens triggert en misschien ook wel teleurstellend is.

[LastYoungRenegade]

Ik herken dit heel erg! Ik heb in mijn eerste jaar oo mezelf het alleen gevierd, want ouders waren toen allebei net overleden, geen broers/zussen en vrienden hadden zelf al plannen. De afgelopen 2 jaar heb ik het met een single vriend gevierd, maar ik denk dat ik weer alleen zal zitten als hij een relatie krijgt.
Vooral dat je niemands to go bent is zo pijnlijk.

Ik vind het fijn (maar eigenlijk ook niet, want ik gun het jullie niet) dat hier meer mensen zitten die het herkennen.