Het leed dat single zijn heet

Centraal Station
#511

“Je ziet er zo bezet uit” hahahaha alsof dat kan? Wat betekent dat nou weer?

En je bent te intimiderend om op af te stappen kan je toch ook helemaal niks mee? Wat moet je dan? Rondrennen en roepen dat je single bent en iedereen bij je langs mag komen? Ik snap de insteek wel dat je (algemene je, niet jij specifiek) je naar mensen open kan stellen ipv heel gesloten zijn maar als je niemand vindt met wie het klikt houdt het op he. “Je verdient iemand” is niet hetzelfde als gelukkig zijn. Het moet wel de juiste iemand zijn.

1 like
#512

Haha ja echt he, dat vroeg ik ook aan die persoon, maar die had er uiteraard geen antwoord op. Alleen “Ja geen idee, dat straal je uit ofzo…”
Ik zei ook tegen diegene dat ik voortaan wel een bordje zou omhangen met single, en dat ik maar overal moest aankondigen dat ik single ben.

#513

@Hufflepunk @Flerken zo herkenbaar! Ondertussen ook bang dat ik forever alone ga zijn… Ik hou niet van uitgaan, ik heb geen grote vriendengroep, redelijk introvert ook wel

#514

Dit allen betekend helaas helemaal niks, want ik heb dat wel en heb ook geen partner. Gelukkig hebben ze nu iets als online dating!

2 likes
#515

Ik meld me ook. Ik heb eigenlijk ook nog nooit een serieuze relatie gehad. Ik klap compleet dicht als ik iemand leuk vind en ga dan eerder heel ongeïnteresseerd doen dan dat ik laat weten dat ik diegene leuk vind. Daardoor blijft het eigenlijk altijd bij een crush waar verder nooit wat mee gebeurt:(.

1 like
#517

Yes, beetje hetzelfde maar ook niet helemaal. Ik klap niet dicht, maar kom gewoon altijd mannen tegen waar het uiteindelijk niet mee werkt. Heb ook geen zin meer om te daten, dus misschien moet ik maar een kat of hond nemen.

1 like
#518

Over 15 jaar zijn die gelukkige stellen van nu gescheiden.

Met een hypotheekschuld en co-ouderschap maar weer naar de sportschool, op single reis, datingapps gebruiken en vooral niet op zoek gaan, want het komt wanneer je het niet verwacht. :slight_smile:

28 likes
#522

Klinkt leuk, maar de realiteit is dat iedereen die mij wil koppelen aan “echt een leuk iemand” denkt dat we dan bij elkaar passen omdat we allebei single zijn, alsof dat een eigenschap is.

“Jij bent single en hij is single, dus waarom niet?!”

18 likes
#524

Ja dus we hebben een hoop gemeen. Onze relatiestatus dan. En dat is per slot van rekening het enige wat telt.

7 likes
#526

Mijn zus heeft me een keer aan een gozer gekoppeld omdat hij rijk én aardig was. :upside_down_face::upside_down_face::upside_down_face::upside_down_face::upside_down_face: Was echt mad. En het boeit me niet eens of een jongen rijk is of niet en dat hij aardig is, wilt nog niet meteen zeggen dat we bij elkaar passen.

#529

ik vind het echt jammer dat ik deze zomer ‘weer’ geen vriend heb om samen mee op vakantie te gaan. Ik ga wel op vakantie dus heb in dat opzicht echt niets te klagen maar vind de eerste vakantie samen met een nieuwe vriend altijd zo leuk en spannend

@Charliee zou het inderdaad zeggen, sommige mensen lijken niet echt goed te begrijpen wanneer een grap niet meer zo grappig is :thumbsup:

2 likes
#530

Ik vraag me altijd af wat je op zo’n vakantie allemaal doet. Ik heb nog nooit een relatie gehad dus weet dat niet echt. Een vriendin van me gaat elk jaar met haar vriend naar een all inclusive. Doe je dan alleen maar lekker zwemmen eten en slapen? The dream :heart_eyes:

2 likes
#531

Ja precies dat haha, en dan 's avonds kaarten op het terras terwijl je stomme animatieshows kijkt. Heerlijk

3 likes
#532

Ja wel herkenbaar, had me er ook op verheugd dit jaar. Al moet ik zeggen, met mijn ex heb ik op die eerste vakantie ook echt voor het eerst echt slaande ruzie gehad inclusief me afvragen hoe ik in m’n eentje vanuit het buitenland terug moest komen zonder auto en zonder rijbewijs :+1: vind het ook altijd spannend of je elkaar niet de tent (ha ha) uit vecht.

Met wie ga je nu, lekker alleen of met vrienden/familie?

#534

ja dat risico heb je natuurlijk ook inderdaad :stuck_out_tongue: al hoor ik wel vaker dat het daarna toch wel weer goedkomt, ieder stel heeft natuurlijk wel eens ruzie en op vakanties misschien wel iets vaker denk ik omdat je zo dicht op elkaar zit de hele tijd

ik ga een paar dagen met een vriendin en dan een weekje met familie! Ga jij nog wel met iemand anders?

#535

Ah dat klinkt wel heel gezellig :slight_smile: Ja ik ga met een vriendin, heel veel zin in wel.

1 like
#536

Ik ben sinds een paar maanden na een laaanngge relatie ook weer vrijgezel en ik vind het naast het gemis en alle andere emotionele ellende inderdaad ook heel jammer dat ik nu geen partner meer heb om mee op vakantie te gaan. Heb gelukkig wel plannen voor deze zomer met vrienden, maar ik ben 30+ en de meeste van mijn vrienden zijn gesettled dus zullen niet gauw echt een verre reis maken met iemand anders dan hun partner - denk ik althans. We zullen zien hoe dat nu gaat de komende tijd.

Sowieso is de hele situatie nogal wennen voor mij, terwijl mijn ex is alweer aan het daten is. Ik ben net een maand verhuisd uit ons gezamenlijke huis, dus vind dat zelf vrij vlot. Het staat hem natuurlijk vrij maar het is wel pijnlijk. Ik denk zelf dat ik veel meer tijd nodig heb om alles te verwerken, en dat vind ik ook weer balen, lijkt me een stuk makkelijker en prettiger voor jezelf om een soort knop om te zetten en je gewoon weer op nieuwe dingen/mensen te richten. Maar valt helaas niet te forceren.

1 like
#538

Ja dat lijkt me ook heel leuk! Maar ik kijk wel eens videos van ‘van life’ en ik denk dat dat toch wel zwaar is hoor

#543

Hoi hoi!
Dit is geloof ik mijn eerste bericht in dit topic ooit. Ook niet in het egf tijdperk. Ik heb wel vaak meegelezen en heb meegeleefd en gefrustreerd. Nu ben ik op het punt dat ik ook eens wat wil delen.
Ik ben een eeuwige vrijgezel, en heb er tot kort geleden zeker niet onder geleden. Ik vind dat ik alsnog een leuk leven heb, leuke vrienden, leuke dingen doe. En wat helpt; ik had ook wat vrijgezelle vrienden, dat scheelt. Nu heb ik steeds minder vrijgezelle vrienden en steeds meer huwelijken en babies in mijn omgeving. Nu begint het echt te kriebelen en slaat frustratie toe.
Mijn jongere zusje heeft mij aan iemand gekoppeld (hier sta ik overigens voor open, hartstikke leuk om zo nieuwe mensen te ontmoeten) die nog eens met mij wil afspreken.
Ik voel niet zoveel voor een nieuwe date om meerdere redenen, naar de voornaamste was dat ik nu eenmaal niet zo kapot van hem ben. Mijn zusje zei me dat ik het voorstel om opnieuw af te spreken enkel om die reden mocht afslaan als ik wekelijks meerdere uitnodigingen krijg van leuke mannen…
Dat was echt best wel een steek in mijn hart, en ik reageerde vrij fel, maar ik begin het langzaamaan wel te geloven.

Herkennen jullie dit? Dat je langzaamaan aanvoelt dat je toch je eisen/verwachtingen/voorkeuren aan het bijstellen bent terwijl je er eigenlijk niet achter staat?

#544

Ja, en het werkt voor mij ook niet, ja als ik bijstel als in echt veranderd bén en m’n eisen/voorkeuren veranderd zíjn dan is er geen probleem, maar dat is het niet, ik doe bewust alsof en word met die houding sowieso niet verliefd en ben het snel zat.

1 like