Over 15 jaar zijn die gelukkige stellen van nu gescheiden.
Met een hypotheekschuld en co-ouderschap maar weer naar de sportschool, op single reis, datingapps gebruiken en vooral niet op zoek gaan, want het komt wanneer je het niet verwacht. 
28 likes
Ja dan zou het leuk zijn, dat is nu niet het geval natuurlijk.
2 likes
Klinkt leuk, maar de realiteit is dat iedereen die mij wil koppelen aan âecht een leuk iemandâ denkt dat we dan bij elkaar passen omdat we allebei single zijn, alsof dat een eigenschap is.
âJij bent single en hij is single, dus waarom niet?!â
18 likes
Ja dus we hebben een hoop gemeen. Onze relatiestatus dan. En dat is per slot van rekening het enige wat telt.
7 likes
Mijn zus heeft me een keer aan een gozer gekoppeld omdat hij rijk Ă©n aardig was. 
Was echt mad. En het boeit me niet eens of een jongen rijk is of niet en dat hij aardig is, wilt nog niet meteen zeggen dat we bij elkaar passen.
ik vind het echt jammer dat ik deze zomer âweerâ geen vriend heb om samen mee op vakantie te gaan. Ik ga wel op vakantie dus heb in dat opzicht echt niets te klagen maar vind de eerste vakantie samen met een nieuwe vriend altijd zo leuk en spannend
@Charliee zou het inderdaad zeggen, sommige mensen lijken niet echt goed te begrijpen wanneer een grap niet meer zo grappig is 
2 likes
Ik vraag me altijd af wat je op zoân vakantie allemaal doet. Ik heb nog nooit een relatie gehad dus weet dat niet echt. Een vriendin van me gaat elk jaar met haar vriend naar een all inclusive. Doe je dan alleen maar lekker zwemmen eten en slapen? The dream 
2 likes
Ja precies dat haha, en dan 's avonds kaarten op het terras terwijl je stomme animatieshows kijkt. Heerlijk
3 likes
Ja wel herkenbaar, had me er ook op verheugd dit jaar. Al moet ik zeggen, met mijn ex heb ik op die eerste vakantie ook echt voor het eerst echt slaande ruzie gehad inclusief me afvragen hoe ik in mân eentje vanuit het buitenland terug moest komen zonder auto en zonder rijbewijs 
vind het ook altijd spannend of je elkaar niet de tent (ha ha) uit vecht.
Met wie ga je nu, lekker alleen of met vrienden/familie?
ja dat risico heb je natuurlijk ook inderdaad 
al hoor ik wel vaker dat het daarna toch wel weer goedkomt, ieder stel heeft natuurlijk wel eens ruzie en op vakanties misschien wel iets vaker denk ik omdat je zo dicht op elkaar zit de hele tijd
ik ga een paar dagen met een vriendin en dan een weekje met familie! Ga jij nog wel met iemand anders?
Ah dat klinkt wel heel gezellig Ja ik ga met een vriendin, heel veel zin in wel.
1 like
Ik ben sinds een paar maanden na een laaanngge relatie ook weer vrijgezel en ik vind het naast het gemis en alle andere emotionele ellende inderdaad ook heel jammer dat ik nu geen partner meer heb om mee op vakantie te gaan. Heb gelukkig wel plannen voor deze zomer met vrienden, maar ik ben 30+ en de meeste van mijn vrienden zijn gesettled dus zullen niet gauw echt een verre reis maken met iemand anders dan hun partner - denk ik althans. We zullen zien hoe dat nu gaat de komende tijd.
Sowieso is de hele situatie nogal wennen voor mij, terwijl mijn ex is alweer aan het daten is. Ik ben net een maand verhuisd uit ons gezamenlijke huis, dus vind dat zelf vrij vlot. Het staat hem natuurlijk vrij maar het is wel pijnlijk. Ik denk zelf dat ik veel meer tijd nodig heb om alles te verwerken, en dat vind ik ook weer balen, lijkt me een stuk makkelijker en prettiger voor jezelf om een soort knop om te zetten en je gewoon weer op nieuwe dingen/mensen te richten. Maar valt helaas niet te forceren.
1 like
Ja dat lijkt me ook heel leuk! Maar ik kijk wel eens videos van âvan lifeâ en ik denk dat dat toch wel zwaar is hoor
Hoi hoi!
Dit is geloof ik mijn eerste bericht in dit topic ooit. Ook niet in het egf tijdperk. Ik heb wel vaak meegelezen en heb meegeleefd en gefrustreerd. Nu ben ik op het punt dat ik ook eens wat wil delen.
Ik ben een eeuwige vrijgezel, en heb er tot kort geleden zeker niet onder geleden. Ik vind dat ik alsnog een leuk leven heb, leuke vrienden, leuke dingen doe. En wat helpt; ik had ook wat vrijgezelle vrienden, dat scheelt. Nu heb ik steeds minder vrijgezelle vrienden en steeds meer huwelijken en babies in mijn omgeving. Nu begint het echt te kriebelen en slaat frustratie toe.
Mijn jongere zusje heeft mij aan iemand gekoppeld (hier sta ik overigens voor open, hartstikke leuk om zo nieuwe mensen te ontmoeten) die nog eens met mij wil afspreken.
Ik voel niet zoveel voor een nieuwe date om meerdere redenen, naar de voornaamste was dat ik nu eenmaal niet zo kapot van hem ben. Mijn zusje zei me dat ik het voorstel om opnieuw af te spreken enkel om die reden mocht afslaan als ik wekelijks meerdere uitnodigingen krijg van leuke mannenâŠ
Dat was echt best wel een steek in mijn hart, en ik reageerde vrij fel, maar ik begin het langzaamaan wel te geloven.
Herkennen jullie dit? Dat je langzaamaan aanvoelt dat je toch je eisen/verwachtingen/voorkeuren aan het bijstellen bent terwijl je er eigenlijk niet achter staat?
Ja, en het werkt voor mij ook niet, ja als ik bijstel als in echt veranderd bĂ©n en mân eisen/voorkeuren veranderd zĂjn dan is er geen probleem, maar dat is het niet, ik doe bewust alsof en word met die houding sowieso niet verliefd en ben het snel zat.
1 like
Ja dit herken ik ook heel erg. Heb een tijdje geleden gedate met een jongen die qua karakter echt perfect was. Op papier was het gewoon een enorm goede match voor mij. Ik was alleen gewoon niet verliefd/voelde fysiek geen aantrekkingskracht. Ik heb wel geprobeerd me eroverheen te zetten, maar het voelde gewoon echt niet goed en kreeg er op een gegeven moment heel veel stress van zelfs.
We hebben nog contact als goede vrienden (hij was ook niet verliefd op mij, maar vond dat geen dealbreaker. Verliefd zijn vindt hij verder niet nodig voor een goede relatie). En ik blijf momenten hebben dat ik toch weer ga twijfelen of ik geen relatie met hem aan moet gaan. We zouden best gelukkig zijn samen waarschijnlijk. En is verliefdheid dan echt nodig? Terwijl ik het natuurlijk gewoon al eens geprobeerd heb en het niet echt werkte.
Maar zoveel van mijn kennissen en oud-klasgenoten gaan trouwen, krijgen babyâs en dan denk ik: oh shit ik heb ook nog maar een paar jaar om te bedenken of ik dat ook wil. En in zoân bui ga ik dus ook mijn verwachtingen bijstellen. Terwijl ik inderdaad eigenlijk zelf ook wel weet dat dat niet de oplossing is.
1 like
Ja ik ken het bijstellen van verwachtingen ook wel, maar vooral door mensen een kans te geven om mee op date te gaan. Altijd blijkt dan tijdens de date dat we gewoon echt geen match zijn, dus het heeft echt geen zin haha. Ik heb daarentegen wel vaak genoeg een date gehad waarover ik in het begin wat twijfels had, maar die uiteindelijk super leuk was, maar dat waren altijd lichte twijfels. Als je ongeveer zeker bent dat het niks gaat worden moet je het ook niet proberen 
1 like
Ik vind dit echt pure onzin, een relatie is leuk maar niet het ultieme doel in het leven en daarnaast: je hoeft er maar 1 tegen te komen, het is niet verplicht om eerst 2983793 dates te hebben voordat je aan een relatie begint. Als jij je er niet goed bij voelt, hoef je zeker niet nog eens af te spreken, jij -en jouw gevoel- zijn hier het belangrijkst, niet het eventuele krijgen van een relatie!
Denk wel dat het een logische reactie is om bij jezelf te gaan zoeken naar dingen/verwachtingen die anders kunnen, maar nogmaals ik ben ervan overtuigd dat het het beste is als je dicht bij jezelf blijft.
Stel je doet concessies, dingen waar je later toch op terugkomt omdat het niet goed voelt, dan ben je nog steeds geen stap verder maar heb je wel aan je eigen gevoel getornd en vraag is of je dat wilt.
Begrijp dat dit makkelijker gezegd is dan gedaan, vind het heel logisch dat dit dingen zijn waar je over twijfelt en als er dan zoân opmerking komt al helemaal maar ik denk dat je (voor jezelf, en voor potentiele dates) het leukst bent als je dicht bij jezelf blijft.
1 like
Even een soort kleine update hierop⊠ik heb een hele week zitten malen over deze kwestie. Ik had ook een mega stressvolle week die ik goddank positief heb afgesloten dus zaterdag kon ik er opeens wat positiever over nadenken. Ik neigde toch wat meer naar âhet wordt vast niet ongezellig en het kan nooit kwaadâ.
Dus ik heb gereageerd op zijn berichtje door te stellen dat alles goed ging, gelukkig na deze stressvolle week en dat ik verrast was dat hij na 3 maanden nog eens iets liet horen.
(De tijdlijn was namelijk; januari 1e ontmoeting (weliswaar âgekoppeldâ maar afgesproken vanuit professionele bedoelingen) maart; eerste voorstel om nog eens af te spreken maar het daadwerkelijk voorstel werd nooit gedaan. Juni; hij vraagt of ik nog wat wil afspreken.)
Hij reageerde als volgt: âja sorry, ik had veel aan me hoofd, ik begrijp dat je niet staat te sprinten om af te spreken na 3 maanden.â
(Schrijffouten incluis;) )
Sindsdien heb ik ook nog niet gereageerd eigenlijk. Opzich kan het best zo zijn dat er om welke reden dat ook veel tijd overheen gaat. Dat boeit mij niet zo, maar het geeft ook aan dat hij ook niet helemaal wild van mij is.
En dan zit ik nog met het volgende (en laat mij aub weten of dit overdreven isâŠ)
Ik woon in stad A, werk in stad B. Woonde in stad C waar ik nog veel sociale dingen te doen heb en kom uit provincie D. Hij woont in stad E. En stad E ligt niet op de route naar een van de andere locaties waar ik vaak kom. Ik vind de logistiek van mijn sociale en werkende leven al lastig genoeg en word al een beetje zenuwachtig van de gedachte van nĂłg een stad op mijn lijstje.
1 like
Ik heb geen idee of dit helpt, maar misschien zou je het anders kunnen proberen te benaderen. In plaats van al nadenken over âzou dit een relatie kunnen worden of niet? Hebben we allebei wel voldoende interesse?â, kun je ook een stapje terug doen en bedenken of je zin hebt in Ă©Ă©n avond een drankje doen met âm (of een ander soort date natuurlijk). Niets meer, niets minder. Denk je dat je een leuke avond met hem kunt hebben en heb je eventueel het reizen (misschien zouden jullie in het midden kunnen meeten) ervoor over? Dan doen, in het ergste geval loopt de date op niets uit maar heb je het wel geprobeerd. Ook al niet heel veel zin om af te spreken/voelt het niet goed? Dan zou ik het laten. Vervelend dat je de druk voelt om âop zoek te gaan naarâ, misschien kun je af en toe een keer laten vallen in je omgeving laten vallen dat je gekoppeld worden niet erg vindt (tof dat je daarvoor open staat!).
5 likes