Hoezo kun je er dan niks mee doen? Met iemand zoenen, seks hebben, iemand langere tijd zien of zelfs iets hebben staat toch niet gelijk aan besluiten je leven met iemand te delen? Je kunt het heel leuk hebben met mensen die voor geen meter bij je passen. Maar een vaste relatie aan gaan met het doel bij elkaar te blijven is een heel ander uitgangspunt toch?
Deze tegenstrijdigheid inderdaad. Heel herkenbaar.
Hmm, goede vraag. Voor mij is dat niet zozeer zoân letterlijk punt. Meer emotioneel? Wanneer ik merk dat ik echt investeer in iemand, dat ik bereid ben om echt mijn best te doen voor iemand, niet alleen de lusten maar ook de lasten wil, dat soort dingen. Het is niet een moment van ânu ga ik mijn leven met jou delenâ voor mij. Dat groeit langzaam zo, of dus niet. En je merkt gaandeweg dan dus vanzelf of iemand bij je past of dat je dus toch merkt dat je te veel van je eigen pad aan het wijken bent om die ander maar bij je te houden. Zo zie ik het?
@Eddie dat deel waarin hij zegt dat je dan jaren verspild hebt ben ik het ook echt mee oneens inderdaad ja! Zou dat nooit als verspilling kunnen zien. Als het is wat je toen wilde is het nooit verspild en zelfs al was dat het toen al niet, dan vind ik het altijd nog een les.
Je laatste alinea ben ik het ook heel erg mee eens. Hoe ik de analogie interpreteer is daar ook gewoon ruimte voor. Maar met zulke analogieen is het natuurlijk altijd maar net hoe ieder voor zich het interpreteert en in welke mate het resoneert. Lastig maar wel interessant om verschillende visies erop te lezen!
Het gaat er ook om, en dat is volgens mij ook wat hij zegt, dat je bepaalde keuzes maakt die jou gelukkiger maken dan andere keuzes. Net zoals het in een relatie blijven terwijl het je doodongelukkig maakt, maar het is de makkelijke optie. Omdat je niet weet hoe het is om niét in die relatie te zitten en of je wel weet of dat beter is, doe je het maar niet. Ik denk dat als je (bijvoorbeeld) sinds je 16e in een relatie zit, je op je 26e niet weet hoe het leven is zonder die persoon terwijl dat misschien een beter leven is. Ik ben het met je eens dat het niet zo zwart wit is en dat het leven niet concreet is omdat het constant verandert met ervaringen etc. maar ergens zie ik wel een kern van waarheid in het hele verhaal over weten wat je wilt en jezelf kennen. En die percentages is natuurlijk meer om iets vaags wat begrijpbaarder te maken, natuurlijk kun je geen percentage aan dit soort dingen hangen.
2 likes
Ik denk eigenlijk dat het wel degelijk belangrijk is om enigszins te weten âwat je wiltâ. Natuurlijk is zelfkennis niet allesbepalend en staan plannen/voornemens helemaal niet vast, maar als twee personen totaal verschillende toekomstbeelden hebben dan is de kans dat een relatie gaat werken gewoon echt een stuk kleiner. Ik heb zelf persoonlijk bijna drie jaar de hoop gehad dat het ging werken met een partner die bij defensie werkte en daarom ook om de zoveel tijd weg ging, terwijl ik me dan ondertussen thuis heel eenzaam voelde. In het begin dacht ik nog: ach, dat komt heus wel goed. Alleen dat gebeurde dus niet en uiteindelijk is het daarom ook stuk gelopen. Ik kan daardoor nu wel met zekerheid zeggen dat ik geen relatie meer zou willen met een militair en dat zoiets voor mij bij voorbaat al een dealbreaker is, hoe leuk ik de ander ook vind. Voor mij werkt dat gewoon niet dus ik wil dat niet meer.
Je kan nog zo flexibel willen zijn in je toekomstidealen en heel graag wĂllen dat iets werkt, maar soms is dat gewoon niet genoeg. Ik ben het dus wel met @Cozycute eens dat partners wel deels in elkaars leven moeten âpassenâ om iets goed te kunnen laten werken.
2 likes
Herken je laatste stuk echt 100%. Vind het soms ook een beetje verdrietig, maar het heeft ook wel echt veel rust gegeven. Ik heb zoân one line a day dagboekje wat ik weer een beetje ben gaan bijhouden en vond het echt zo confronterend hoeveel energie er de afgelopen vier jaar is gegaan naar de mannen in mân leven/relaties, lees alle twijfels en ups en downs ook wel echt in het licht van mijn gedachte âomg is dit HEM dan eindelijk?â en heb echt geen zin meer om mezelf die vraag de hele tijd te stellen.
Edit: en echt super fijn dat je je wat beter lijkt te voelen mbt dit onderwerp.
3 likes
Ja precies! Ergens denk ik ook dat die ups en downs ook wel een soort verslaving vormden hoor. Omdat ik mân alledaagse leven dan zo saai/een sleur vond probeerde ik met dat soort relaties te voelen dat ik lĂ©Ă©f (haha gatver dit klinkt stom, maar het is wel de meest kloppende beschrijving). Dus ik ging daardoor ook vaak te lang mee met mannen waarmee het moeizaam ging juist uit een soort van mezelf pijnigen om me niet te vervelen. Het klinkt echt heel erg getikt als ik dit zo opschrijf, maar ik denk wel dat dit het echt is. âGoedeâ jongens die lief en zorgzaam zijn, oprechte interesse hebben, er gewoon prima uitzien, slim zijn: het lukt me gewoon niet om daar iets bij te voelen. En dan hoeveel verlatingsangst ik heb bij die âslechteâ mannen, zoveel bindingsangst heb ik bij de âgoedenâ.
Dus soms denk ik ook: volgens mij wil ik helemaal geen relatie volgens het boekje. Volgens mij wil ik alleen zijn en de ups en downs van romantische liefde hebben. Maar dat blijft alsnog eenzaam natuurlijk.
Maar nu die laatste ârelatieâ heeft mij zo geknakt dat ik wel even tevreden ben met een saai leven haha.
Jouw post destijds heeft me trouwens toen heel erg geholpen, denk er nog met regelmaat aan terug!
12 likes
Ik kwam hier eigenlijk om precies dit te posten wat jij hier al verwoord. Ik heb afgelopen week mijn date verteld dat het voor mij gewoon niks gaat worden. Het was echt een lieve, goede jongen, maar zoals altijd, daar voel ik gewoon niks bij. Bij series glijd ik bij sommige personages echt nog net niet van de bank (wel altijd de bad boy), en bij normale jongens krijg ik het niet voor elkaar om ook maar iets te voelen.
En toen bedacht ik me inderdaad ook. Volgens mij wil ik geen relatie, ik wil gewoon keer op keer die spanning. Het niet weten waar ik aan toe ben en de adrenalinekick die het elke keer oplevert. Wat jij zegt over âvoelen dat ik leefâ dat herken ik echt heel erg. Terwijl een normale relatie op een gegeven moment natuurlijk gewoon stabiel (en voor mij dus blijkbaar saai) wordt. En dan raak ik dat gevoel kwijt en vind ik het niet meer interessant.
Gek genoeg kom ik alleen maar âgoede jongensâ tegen, en als ik heel eerlijk ben zou ik mezelf in de categorie âslechtâ plaatsen. Ik ging laatst googelen op âwaarom zijn bad boys aantrekkelijkâ (ik heb tijd teveel) en kwam er tegelijkertijd achter dat ik eigenlijk al die eigenschappen ook heb. Dus ik ben wel benieuwd wat het met zou opleveren om een keer met zoân jongen te daten. Want ik word er onderhand wel gewoon heel onzeker van dat steeds meer mensen in mijn omgeving relaties krijgen en ik gewoon nooit ook maar iets voel.
5 likes
Aah wat fijn om te lezen 
En vind het rot voor je dat die breuk zoân nasleep heeft gehad, maar fijn dat je nu wel wat hebt aan de rust. Vind 't zelf ook zo chill om voor mân gemoedsrust niet van een ander afhankelijk te zijn.
1 like
Heel mooie post! En interessante discussie hier! Heb jigsaw ook gekeken net (naar aanleiding van dit topic) en denk dat hij mensen wel afschrikt met zijn vegan-haat haha.
Vind delen van zijn show wel mooi. Ik zat ook in relaties waarin het makkelijker geweest zou zijn om door te gaan ipv te stoppen, en zodra ik daar dan over nadacht wist ik eigenlijk dat het klaar was en ik de âpleisterâ rap af moest trekken, dat dat beter zou zijn voor ons allebei. Hoop dat er een keer een relatie komt waarin ik dat niet krijg! Maar nu eerst lekker alleen zijn, het gevoel niet afhankelijk te zijn van iemand vind ik zelf het belangrijkste startpunt voor een gezonde relatie. Gun iedereen dat ook echt, om daar eens achter te komen (dat je het prima alleen kan en dus niet uit afhankelijkheid of angst voor het onbekende bij iemand moet blijven, iemand moet wel wat toevoegen).
1 like
Had dit echt ff nodig
Iedere keer trap ik weer in de val die âde manâ heet.
Dan rij ik door de stad en dan mijmer ik over een leuk huis samen of samen eten en dan moet ik concluderen dat het gewoon nu even niet zo is en wanneer het wel gaat gebeuren, geen ideeâŠ
4 likes
Dit heb ik ook heel erg! Dan ga ik fantaseren over samen avonturen beleven en samen plannen uitvoeren. Dat kan ook prima in je eentje, maar samen is dat toch beter te behappen en je kunt dan het enthousiasme delen. Tegelijkertijd weet ik ook dat de liefde niet zaligmakend is 
1 like
@Sjern gaf ooit de tip om ook de rug van je hand te gebruiken, dan kan je ook bij stukjes waar je met gedraaide hand niet helemaal bij kan 
4 likes
Ik zou er ook echt zo in willen staan, maar ik heb dus het idee dat mij dat niet gaat lukken omdat ik ook een kinderwens hebt en je daarbij nou eenmaal afhankelijk bent van een ander (of ja,ik zou dan ook een gezin willen, ik zou niet bewust alleen voor een kind kiezen denk ik). Misschien verandert dat nog, maar dat maakt wel dat ik het lastig vind er zo in te staan als jij.
1 like
Ik zou graag jouw levenshouding overnemen, hoe duur?
8 likes
@Zemraluani ja wanneer geef je een online training op insta? Krijg ik er dan ook een gratis planner bij om al mn minnaars in verschillende wereldsteden in bij te houden?
4 likes
Ja ik heb echt nĂșl behoefte om na te gaan denken voor iemand anders. Je hebt twee ogen en niks mis met je handjes en benen (tenzij ik een piraat trouw), ga mij niet lastig vallen met wanneer, hoe, waarom, wat er gedaan moet worden.
Word al opgefokt als ik eraan denk dat ik een volwassen vent achter de broek moet zitten, ook als ie verder heus heel leuk is. Heb allang genoeg met huisgenoten geleefd om me te ergeren aan een ander zn gewoontes, lui- en laksheid en wedstrijden âhoe lang kan ik geen wc papier kopen voordat het magischerwijs verschijntâ
10 likes