Dit ja… Ik kan het huis gewoon niet eens uit, omdat de hele woningmarkt op zijn gat ligt of gericht is op 2 inkomens. Wat een drama.
3 likes
Wij moeten nu na elk coschap een evaluatie invullen waar nadrukkelijk gevraagd wordt naar (seksuele) intimidatie. Hebben er ook een practicum over gehad over hoe je moet omgaan met beoordelaars die je heel anders bejegenen dan de bedoeling is. Stom dat dat nodig is.
3 likes
Vind ik wel alvast een stap in de goede richting! Idd zoals @Damnatio zegt, je zit in een afhankelijkheidspositie.
Ik heb het zelf gelukkig niet meegemaakt, maar wel met patiënten die me onheus benaderden en dat is ook moeilijk vind ik.
2 likes
Ik heb het inderdaad met patiënten ook al meegemaakt, echt bizar. Had achteraf ook pas door dat het eigenlijk niet oké was wat hij zei.
Als je wilt kan ik je wel een paar van mijn ervaringen pm’en? Vond t toch niet zo fijn om ze open en bloot hier te hebben staan
Ik heb tijdens coschap neurologie wel eens meegemaakt dat een poli patiënt me na afloop opzocht op Facebook en met een berichtje stuurde, en een keer op afdeling Interne dat een oudere man zei dat hij mij graag zag komen en zag gaan knipoog, knipoog, maar meest vervelende vond ik tijdens coschap kindergeneeskunde. Lag een peutertje opgenomen met vrij heftig nierfalen, ouders beiden in de 30, leken hele nette mensen, en toen heeft de vader buiten de kamer tegen me staan vertellen dat hij hield van brunettes met billen zoals ik. Terwijl z’n vrouw binnen zat met hun zieke kind. Ik heb toen wel uitgesproken dat ik het een ongepaste situatie vond en hij grinnikte alleen maar, leek zich totaal niet aan te trekken.
2 likes
Ik las net perongeluk even in het geluk dat een relatie heet topic
Au…
Ah, dat er zulke mensen zijn he. En dan niet begrijpen dat het gelijk de grootste afknapper ooit is. 
Ik heb het ook meerdere malen meegemaakt in het ziekenhuis, en dan voornamelijk met patiënten. Zo had ik eens een man van in de zeventig die vroeg of ik niet m’n eigen nummer op kon schrijven ipv het nummer van de afdeling, een jongen van begin dertig die duidelijk met me zat te flirten en uiteindelijk zei dat 'ie me een hele aantrekkelijke vrouw vond, een man van in de vijftig die vond dat ik een mooi figuur had en dat ik z’n vriendin wel mocht worden (deze man was wel verstandelijk beperkt, dus die had misschien niet helemaal door hoe ongepast dit is) en zo kan ik nog wel even doorgaan…
Vind het lastig om mee om te gaan, lach het meestal maar een beetje weg (‘haha, nou zullen we dat maar niet doen!?’) maar voel me vaak best wel een beetje geïntimideerd ofzo. Met collega’s gelukkig nog nooit zo’n situatie meegemaakt.
Leed: nieuwe functie op het werk aangeboden gekregen en geaccepteerd.Dan vind ik het jammer dat ik het niet kan delen met een partner of dat ik een bos bloemen ofzo kado krijg van een partner ofzo. Ik weet iig dat mijn moeder wel blij voor mij is 
4 likes
Herkenbaar. Toen ik een vast contract kreeg had ik dat echt wel met iemand willen delen. Gek genoeg alleen niet met vrienden of familie? Nee echt per se met een liefde. Laatst een nieuwe baan en weer niet gevierd terwijl de behoefte er wel is. Ik vind echt dat ik meer mag delen met vrienden en familie maar dat gaat van mijn kant uit niet vanzelf.
Werd jaloers van de lieve dingen die vriendjes/vriendinnetjes voor de FF’ers deden, heb dat al zo lang niet meer gehad!
3 likes
Man o man, echt gare dingen
Ik snap je, ik vier het met familie, met vrienden minder. Maar ik herken de behoefte van het willen vieren met een partner, kan niet goed uitleggen wat de extra waarde is.
1 like
Ff het leed dat een relatie heet- topic lezen en je bent weer genezen 
3 likes
Haha serieus ik lees dat topic echt veel en graag inderdaad
2 likes
Intussen ben ik nog chagrijnig/verdrietig vanwege liefdesverdriet. Het gaat niet weg door over relatietroubles te lezen, maar laat me wel denken van: yes even geen kerel die effectief invloed heeft op mijn humeur. Want ja liefdesverdriet is k u t en heeft ook invloed op mijn humeur, maar het voelt anders dan gezeik ín een relatie en dan zo afhankelijk zijn van wat iemand wel/niet doet dat mijn emoties bepaalt.
1 like
Ja echt helemaal eens. Ik kan me echt nog precies het gevoel voor de geest halen als m’n ex-date me weer liet zitten, of lullig deed, of continu kritiek had of mij weer op m’n plek zette. Dat ging echt door merg en been ofzo, en dan daarbovenop de angst dat dit het dan was. Echt brrrr, inderdaad liefdesverdriet is heel erg kut maar wel een soort van ‘berekenbaar’ en je weet waar je aan toe bent ook als is het blegh
1 like
Ja dit!!! Ik heb een vriendin die me heel graag met iemand anders wil zien, echt tot op het irritante af. Ik heb het idee dat ze vooral ook graag “stelletjesvrienden” wil zijn, dat we kunnen dubbeldaten enzo, vindt ze leuk. Maar het voelt vooral heel erg alsof ze mijn leven pas compleet en/of waardevol vindt als ik een relatie heb en dat is gewoon echt niet zo? Ook als ik dan op een feestje ben en ik praat drie seconden met iemand, komt ze erna meteen naar me toe ‘Vond je die leuk? Ik heb hun nummer wel!’ en dan denk ik KALM EVEN IK VOER GEWOON EEN GESPREK!
6 likes
Maar ehum je weet toch dat een gewoon gesprek voeren met een jongeman niet kan?! Ik bedoel iedereen die single is, is de godganse dag met niks anders bezig dan een levengsgezel zoeken. Want tja, zonder is je leven natuurlijk geen cent waard… Weet je toch wel?!
(nee sorry, sarcasme, ik ben het helemaal met je eens. Fucking irritant. En als je dan eens gewoon goed overweg kan met een leuke man (of vrouw of waar je maar op valt) en iedereen gelijk denkt als je wat afspreekt dat het een date wordt. en dat de ander jou leuk vind. of dat jij diegene leuk vindt. want hoe je lacht en kijkt en praat. ehm hallo, dat heet sociaal doen jah. Frustratie modus uit)
4 likes