Als het net zo grappig is dan zeg ik doen 
Ik heb er al heel wat overgelezen. Maar hoe gaan jullie nu om met de eenzaamheid en het idee dat je voorlopig niet meer kan daten?
Iemand tips?
Mijn moeder hint er de laatste tijd vaak op dat ze een kleinkind wil. Hallo, ik heb niet eens een man. En daarnaast, misschien wil ik dat zelf wel niet? Echt irritantš
Ik reageer dan altijd heel stellig dat ik geen kinderen op deze āslechter wordendeā wereld wil zetten haha
Jaa heel herkenbaar. Had dat aan het begin ook. Met mijn goede voornemen om meer tijd voor mezelf te nemen. Maar heb het gevoel dat hoe langer het duurt hoe meer moeite ik met het niets doen heb.
Lol ja maar daten kan dus net niet en dat is toch gewoon lastig als je dat wel graag wil? Zit weinig op dan het te accepteren/te daten op afstand (maar ja: hoe houdbaar is het om dat een tijd lang te doen als dat goed bevalt) dan wel de regels niet te volgen maar ik vind het best gek dat je niet begrijpt dat dat lastig kan zijn. Vooral omdat nog niet duidelijk is hoe lang dit gaat duren. Gaat er toch niet om dat je jezelf niet kan vermaken maar dat je niet verder kan zoeken naar een partner, wat voor veel mensen gewoon wel best belangrijk is.
Ik zeg toch ook dat ik er over heen had gelezen? En toen ging het over niks doen.
Laat ook maar.
Om aan te geven dat ik het probleem/behoefte wellicht niet 100% snapte ja + omdat ik er over heen had gelezen. omdat het over āhet niets doen is saaiā ging.
En toen reageerde iemand met āāik mag dat toch vervelend vinden dat ik niet kan datenāā maar daar reageerde ik helemaal niet op. omdat ik over het woord ādatenā heen had gelezen.
Snapje?
Maar je zit in het topic dat āhet leed dat single zijnā heet, meestal komen mensen hier niet alleen om zonder context te vertellen dat ze niks te doen hebben 
On topic maar toch off topic:
Krijg om me heen de indruk dat een hoop mensen dat social distancen met een flinke schep zout nemen
zit je dan thuis met je goede gedrag.
Haha nee precies mijn bericht was meer bedoelt in de context van daten en dat dat lang duurt in relatie tot single zijn. Lezen en tuinieren doe ik ook, maar staat er los van mijn single zijn.
Klopt
slecht gelezen van mij. ik ga hier maar weer weg denk ik - beetje gescrolled en zie maar een paar reacties waar ik me aan kan relateren/kan begrijpen 
Had gehoopt wat meer gelijkgestemden hier te vinden. 
OT & OT: denk ook dat er over een paar weken een tweede golf aankomt en dat iedereen weer binnen moet blijven. En dat de mensen die het nu aan de laars lappen dan ook het hardste zeiken.
Gelijkgestemden in wat? Haha ik snap het niet meer
Dat heb ik al gedaan?
En dan is het maar onsympathiek, ik mag toch conlusies trekken op wat ik al hier lees en dat ik me daar niet in kan vinden?
Het o zo erg vinden dat je niet kan daten, dat begrijp ik niet. Het hele concept niet overigens, (en ja, ik weet wat de titeltopic is, maar was toch benieuwd).
Ik had het topic toevallig nog open dus ik zie posts van je verspringen, veranderen en verdwijnen dus toen @Eddie dat postte had je dat nog niet gedaan, nou niet zo obvious doen naar dār 
Had ik eerder al uitgelegd, mān situatie. En nu te snel gepost.
Maar definieer āo zo ergā?
We zitten nu sinds maart in de soort-van-quarantaine. Voor iedereen die geen huishouden vormt met zijn/haar partner betekent dat, als ze de voorschriften streng naleven, dat ze nu 2 maanden geen aanraking van een ander persoon hebben gevoeld. Deze maatregelen duren misschien nog wel tot september? Of langer? Misschien betekent dat dat je een halfjaar zonder knuffel, zonder kus, zonder een keer een hand op je schouder moet. Misschien langer. Laat staan voor meer dan dat.
Tuurlijk, als dit moet, overleeft de mensheid dat wel. Wat is een halfjaar immers op een mensenleven? Maar tja o zo erg? Tot voor kort was dit hartstikke onvoorstelbaar. Er zijn vele gradaties van kut, maar ik vind het niet raar dat dit ook kut gevonden wordt.
En als dit een dramatische post is I donāt care.
Het voelt een beetje gek om te zeggen, maar ik mis daten ook niet omdat ik nooit heb gedatet. Ik weet dus niet wat ik zou moeten missen. Ondanks dat ik wel graag zou willen daten is het niet iets wat ik doe. Ik zou niet weten hoe ik aan dates kom. (tinder en zo geprobeerd, maar dat vind ik niks)
Dus eigenlijk is er gewoon niets veranderd in mijn single zijn sinds corona. Behalve dat ik me meer alleen voel dan normaal, omdat er ook geen irl contact is met vriendinnen
Ik weet even niet op wie deze post een reactie is, door de gele discussie hierboven maar goed dit is hoe ik er nu in sta.
Ja herken dit heel erg. Ik mis het concept van daten ook niet - omdat ik het amper deed - maar vind het wel stom dat als ik het wel zou willen het niet zo kunnen. Daarbij voel ik de eenzaamheid(+gebrek aan relatie-status) ook meer sinds corona. Dus de behoefte om iemand te āvindenā /daten is versterkt sinds corona, waardoor ik de mogelijkheid van daten (sjansen) wel meer mis.
Ja, ik woon nu ook weer even bij mijn ouders dat helpt sowieso wel 
Behalve alle vragen die mijn moeder over mijn liefdesleven stelt haha
Haha Lief!
Hahaha ik mis het daten opzich ook niet hoor. Aangezien het meestal ongemakkelijk is haha. Maar inderdaad het samen zijn met iemand en knuffelen etc wel.