Het leed dat single zijn heet

Ik koppel juist geen insta omdat ik niet wil dat mensen zoveel foto’s kunnen opslaan/screenshotten… :eyes:

1 like

Ik had het eerst niet gekoppeld maar omdat ik maar niet kan kiezen welke foto’s ik op m’n profiel zet dacht ik: ‘zo kunnen ze ze allemaal zien zonder dat ik moet kiezen’ :sweat_smile:
M’n profiel staat toch openbaar en mensen kunnen er sowieso screenshots van nemen/doorsturen, alles staat online tegenwoordig, daar maak ik mij niet zo’n zorgen om persoonlijk.

1 like

Ja, is misschien wat para maar met zoveel foto’s denk ik gelijk: iemand zou een compleet nieuw profiel van mij kunnen maken, hahaha. Maar ja, staat wel al veel openbaar dus misschien houd ik gewoon van het idee :joy:

Meh, ik zou zo graag eens op date willen (even los van corona), maar het lijkt alsof niemand op date zou willen met mij :frown:

1 like

Ben je actief op zoek naar dates?

Ik ben weer aan het tinderen, maar ik krijg niet eens matches dus echt goed voor mijn zelfvertrouwen is het niet. En door corona is uitgaan/nieuwe mensen leren kennen ook niet echt een optie

:frowning: :frowning: ik hoop dat je snel leuke matches krijgt maar zo niet, dan zegt dat sowieso niks over jouw leukheid!

Ik vind daten in deze tijd sowieso ingewikkeld, zit dan nog op OkCupid maar het gaat niet echt ergens heen omdat ik steeds denk: hoe gaan we op een safe manier afspreken dan?

1 like

Ik heb de laatste tijd echt weer veel melancholische gedachten over mijn ex. Het is goed dat we niet meer samen zijn maar we waren op veel vlakken ook wel echt een goede match. Die vlakken mis ik zo haha

2 likes

Ik ben nu een paar weken aan het daten met iemand en ik merk dat ik gevoelens begin te krijgen. In plaats van daar lekker van te genieten, geeft het me zoveel onzekerheid. Opeens heb ik iets te verliezen. Mijn hoofd wil gewoon al drie stappen verder zijn. Ik weet dat rustig aan doen een goed idee is maar zo moeilijk! Ik switch constant tussen het idee dat ik me er een beetje aan mag overgeven en mijn zelfbescherming die bang is om gekwetst te raken als ik mezelf laat dromen.
Nu weet ik weer waarom ik deze tussenperiode van daten vervelend vind :unamused:

7 likes

Aaah dat herken ik zo erg, ik heb dat ook altijd. Dan hangt er ineens van alles van af en tegelijk heb je nog nada om op te rekenen. Echt janken.

2 likes

Vandaag zag ik een foto van een oudklasgenootje dat ze getrouwd was en een foto van de partner van de jongen die ik vroeger leuk vond dat ze zwanger was. En toen dacht ik waarom zend het universum mij deze dingen tegelijkertijd!!!

3 likes

Ik ben zooooo klaar met single zijn vanavond. Heb een super tof leven, hobby’s, vrienden, alles (en nog bescheiden ook). Maar toch denk ik dat een chille relatie nog net een stukje leuker zou zijn. Het idee van een relatie zie ik helemaal zitten maar ik vind gewoon niemand! Waarom is me dit niet gegund?!!

2 likes

Wel herkenbaar hoor, maar bij mij gaat dat gevoel op den duur vaak weer over! Ik was eerst ook altijd in de mood a la: wat is er mis met mij? Waarom is het mij niet gegund? Etc.
Maar voor mij persoonlijk was de reden ook gewoon: vallen op jongens die niks serieus willen, me afgestoten voelen tot jongens die wel iets serieus willen. Mja, dat wordt lastig, dus ik moet daar eerst proberen iets in aan te passen.
Ik zeg niet dat dit voor jou ook het geval is, maar misschien dat er wel een soort van (onbewuste) reden is dat het niet lukt.

1 like

Ik ben nu een paar jaar vrijgezel, nadat ik van mijn eerste liefde gescheiden ben en hoewel dit leven me absoluut rust geeft en ik verder best gelukkig ben begin ik op sommige momenten steeds beter te beseffen wat ik aan warmte in mijn huwelijk gemist heb. Gek genoeg wil ik nu het liefst gewoon iemand naast me in bed, lekker knus en veilig tegen me aan. Heb dat in het huwelijk nooit gehad en nu na een korte scharrelperiode met iemand die dat wel deed mis ik het echt heel erg en voel ik me 'savonds best vaak alleen. Zo stom…

5 likes

Ik snap je helemaal, dit heb ik ook. Het niet hebben van een relatie is oké, maar het alleen slapen vind ik moeilijk. Laatst bleef iemand slapen (voor het eerst in een jaar) en ik heb in zijn armen geslapen. Sindsdien vind ik het nog moeilijker om s avonds alleen in mijn bed te liggen.

3 likes

Ja, precies dat dus. Ik vind het ook moeilijk…

1 like

Herkenbaar! Als ik een paar maanden single ben zonder dates, gaat het prima. Maar zodra ik weer een date heb en dan met hem slaap of al een avondje knuffel op de bank, mis ik dat als dat weer wegvalt zo erg. Voelt bijna verslavend.

8 likes

Dat ‘verslavende’ is zo herkenbaar! Ik ben nu aan het daten met iemand, maar we kunnen dus niet zo heel vaak afspreken de laatste paar weken. Nu heb ik hem al 2 weken niet gezien en komende weekend is hij zaterdag laat thuis en moet hij zondag weer vroeg weg. En het enige wat ik denk is ‘i don’t care, ik wil gewoon tegen je aan slapen en knuffelen, maakt niet uit hoe vroeg ik er voor op moet op m’n vrije dag’.

6 likes

Dit is zo herkenbaar. Hierdoor vind ik het moeilijk om dingen af te kappen waarvan ik weet dat het op termijn niks wordt, maar dan voel ik me ineens extra alleen als het dan stopt?? Terwijl als ik een tijd niet date ben ik perfectly lonely. Zo vermoeiend wel

2 likes

Mag klein leed ook? Het is zo naar om niemand te hebben die even een armband voor je vast maakt. Ooit was het een satc stukje bij Samantha die dacht dat ze zonder Jerrod kon en begrijp nou precies hoe ze zich voelt.

Als ik maar lang genoeg geen knuffels of meer heb dan vergeet ik hoe dat voelt, naast iemand slapen kan fijn zijn maar iemand die je armband omdoet of je midden in de nacht uit je jurk ritst zodat je niet je arm hoeft te verrekken dat zou alleen al fijn zijn.

20 likes