Ja dat heb ik destijds aangegeven, maar de meeste antwoorden van hem waren 'ik weet het niet’s . Begin januari maakte hij er een einde aan en ik probeerde hem zoveel mogelijk met rust te laten maar ik heb hem dan toch nog eens een berichtje gestuurd om te bellen. Uiteindelijk bleef hij het weken uitstellen en werd ik gefrustreerd en toen (begin februari) zei hij dat dit niet meer ging en dat hij zich niet constant wil verantwoorden en cirkels wil blijven draaien. Dan heb ik gezegd dat ik het begreep en dat ik egoïstisch was geweest, en hem met rust ging laten en hopende dat hij op een gegeven moment contact zou opnemen. Uiteraard heeft hij dat nog niet gedaan, maar er zijn andere dingen duidelijk voor me nu, ik ben nu ook vrijwel zeker dat hij ADD heeft, wat ik eerst niet wist en die info zou hem ook wel vooruit helpen.
Ik voel gewoon zo’n sterke ‘urge’ om contact met hem op te nemen pff.
Ik weet niet of dit de reactie is die je perse wilt horen maar je verhaal komt me bekend voor. Mijn relatie met mijn ex was ook vrij vaag uitgegaan (terwijl we samen woonden) en ik weet nog steeds eigenlijk precies waar het mis is gegaan. Hij had allemaal problemen en moest eerst aan zichzelf werken blabla maar hij zou contact opnemen als hij er weer klaar voor was en mij antwoorden geven op mijn vragen. Nu kan ik je vertellen dat ik 6 jaar later nog steeds niks van hem gehoord heb 
natuurlijk heb ik er nu ook geen behoefte meer aan maar toch vind ik het nog steeds ZO vreemd dat je zo makkelijk “iemand” aan de kant kunt schuiven. Wat ik wil zeggen is dat je van sommige mensen nooit de antwoorden krijgt die je wilt krijgen (en zou verdienen) en soms moet je zelf doorgaan met het leven en accepteren dat het is hoe het is (en ik weet uit ervaring dat dit véél makkelijker gezegd is dan gedaan hoor). Om nog maar even een cliché quote erdoor heen te gooien: ‘Sometimes you don’t get closure, you just move on’.
Ik kan me ook nog voorstellen dat het in de corona periode helemaal zuur is omdat je weinig afleiding kunt zoeken maar het heeft mij wel geholpen om gewoon lekker met een vriendin af te spreken en je hart te luchten. Heel veel sterkte en echt waar, het gevoel gaat weg en het wordt beter 
We hebben inderdaad een vrij gelijkaardig verhaal…
Mijn ex heeft ook allerlei problemen en hij zat ook in een depressie toen hij het uit maakte, en ging dus idd contact opnemen als hij terug beter voelde. Wanneer kon hij niet zeggen natuurlijk, want op zo’n dingen kan je geen tijd plakken, dat begrijp ik ook wel.
Toch blijf ik met zo’n buikgevoel zitten dat ik hem wel nog ga horen, misschien niet nu, maar hem kennende misschien over een jaar. Ik weet niet of dat buikgevoel er is omdat ik het zelf zo graag wil of omdat het effectief iets zegt. Mijn buikgevoel heeft al eerder juist gezeten met andere dingen in m’n leven.
Goed, niemand die het weet natuurlijk. Maar ik begrijp ook echt niet dat je, ondanks je het zelf heel moeilijk hebt, iemand waar je van houdt zomaar aan de kant kan schuiven. Dat doet mij het meeste pijn. Zeker ook omdat hij zo benadrukte dat hij echt van me hield en zich nog nooit zo goed gevoeld had bij iemand, we hebben ook hele bijzondere dingen samen gedaan. Dus ergens denk ik, snap je niet wat je nu laat gaan??? Maar bon, moest ik zo speciaal zijn, zou ik hem wel al gehoord hebben denk ik. Ik ben gewoon nog steeds in de war.
Ik heb gelukkig wel al periodes gehad dat ik me beter voelde, maar nu ik me even moet afzonderen om te studeren voor examens, slaat het weer hard toe. Ik vind het gewoon zooooo energievretend en slopend hoe lang je kan vasthangen aan iemand zonder dat die persoon misschien nog aan je denkt. Waarom is dat zo??
Anyway dankjewel voor je berichtje, is heel lief <3 Wat rot voor jou ook dat je niks meer gehoord hebt van je ex, is echt een lullige manier om het uit te maken. Ik ga het zelf echt nooooooit begrijpen.
Maar wil je nog aan hem vast houden? Want blijf je nu niet stilstaan in je verwerkingsproces en in de mogelijkheid weer iemand nieuw te ontmoeten of gelukkig alleen te zijn, door de hoop op iets wat misschien wel nooit gaat komen?
Hmm nu het zo vroeg donker wordt en het richting najaar/winter gaat merk ik aan mezelf dat ik “iemand” mis.
Same 
Ik zie ook echt op tegen komende periode, zeker in combinatie met corona waardoor de opties nog meer beperkt worden Ben echt bang me heel alleen te gaan voelen terwijl de rest met vriend / vriendin lekker gezellig op de bank hangt.
Ik denk nu ook al aan de feestdagen in december.Slaat echt nergens op want het duurt nog even maar toch.Dat zijn de enige dagen waarop het ‘alleen zijn’ nog even extra binnenkomt.Vorig jaar was ik bij mijn oma maar die is heel ziek en we konden ook geen diner houden want ze eet via een sonde.Verder ook geen familie waar ik bij aan kan sluiten.En nu met corona al helemaal,normaal ga ik met feestdagen of mijn verjaardag altijd naar het buitenland maar dat zal er ook niet van komen ben ik bang.
Misschien ipv buitenland vlak over de grens (of in NL) een hotel boeken?
Hi allemaal, ik lees al een tijdje mee, maar ik dacht misschien nu zelf ook maar even wat posten. Ik ben sinds kort ook vrijgezel na een lange relatie. Ik merk dat ik het best lastig vind om veel alleen te zijn, helemaal nu er ook nog vanuit huis gewerkt wordt. Ik merk dat ik heel erg steeds het initiatief moet nemen om mensen te zien en ik voel mij dan soms ook een beetje teveel en opdringerig ofzo…waardoor ik het dan ook soms maar niet doe. Hoe ervaren en doen jullie dit? Hoe vullen jullie je week? Ik merk dat ik nu opeens meer aan het sporten ben, terwijl ik mijzelf niet per se als een sportief persoon zou omschrijven haha.
Het nu al met de feestdagen bezig zijn herken ik trouwens ook… Ik ben 31 jaar maar heb hiervoor eigenlijk altijd in lange relaties gezeten. Ik moet zeggen dat ik nog even niet zo goed weet hoe ik het moet doen allemaal 
.
Heel erg herkenbaar @Crest. Hier ook 31 en nog nu net weer paar maanden op mezelf wonend na een lange relatie. Corona helpt ook niet echt mee nee. Ga morgen toevallig wel weer voor het eerst in halfjaar weer naar het kantoor 
Hoe ik mijn week vul: ook vaak sporten. Met name in de avonden want die vind ik het langst duren altijd. Verder heb ik een hond, dus moet zeggen dat dat wel heel veel scheelt, ook voor de eenzaamheid. Maar ik wandel dus veel. In de weekenden wandel ik ook soms de stad in, lekkere koffie of ijsje ergens halen, rondje stad en dan weer naar huis.
Verder: lezen, series/films, bij mijn ouders/broers op bezoek, fotografie (nieuwe dingen leren en uitproberen), soms rondje tuincentrum of woonboulevard, iets bakken/uitgebreid koken, bioscoop… En inderdaad ook met vriendinnen afspreken maar die hebben allemaal een heel actief gezinsleven dus dat is eigenlijk toch maar 1, maximaal 2 keer per week.
Ik heb ook best wel wat vriendinnen wat verder weg wonen. Daar maak ik dan soms echt een dagje van, vooraf ingepland, om bij ze langs te gaan.
Het is ook wel jezelf vermaken en ook er blij van worden om in je eentje dingen te doen. Ik heb dus een lijstje gemaakt ooit met dingen die ik kan doen en die mij blij maken, en daar kijk ik soms op als ik niet meer weet waar ik zin heb. Beetje simpel maar werkt wel!
Thanks voor je reactie @Airy-fairy! Heel fijn om wat van iemand te horen die in een soort gelijke situatie zit 
. Wat fijn dat je morgen weer naar kantoor mag! Heerlijk haha. Ja, ik vind het best ingewikkeld. Heb het nog behoorlijk moeilijk met de hele break-up, die ook niet van mijn kant kwam. Probeer mijzelf inderdaad zo goed mogelijk te vermaken, maar toch dat in ene zoveel alleen zijn vind ik wel ingewikkeld. Thanks voor jouw tips, daar kan ik zeker wat mee! Ik spreek ook graag met vrienden af, maar eigenlijk zit nu iedereen in een relatie en is daar ook druk mee natuurlijk haha. Ik woon zelf gelukkig ook in de stad, dus genoeg reuring om mij heen en ga ook graag even wandelen en ergens wat lekkers te eten of drinken halen. Goed idee om een lijstje te maken voor als ik even helemaal uit inspiratie ben, dat ga ik ook doen!
Hier een gelijkgestemde. Zelfde leeftijd, zelfde woonsituatie (hartje binnenstad), uit een lange relatie. Loop precies tegen hetzelfde aan. Ik kan zelf best goed alleen zijn dacht ik, maar nu ben ik echt alleen en is alleen zijn echt een heel ander level. Eigenlijk heel klote. Kan op dit moment nog weinig genieten van zelf dingen ondernemen. Daarnaast heb ik nu geen baan en dat is natuurlijk extra kut. Heb echt even niets om voor uit bed te komen (behalve mn hond, heel blij met dat ‘gezelschap’).
Wil me idd ook gaan focussen op sporten. Daarnaast wil ik gaan surfen om toch iets te vinden waar ik nu heel gelukkig van word. Wilde ik al heel lang doen maar mn baan hield me tegen (nooit tijd in het weekend). Misschien is dat ook iets voor jou? Iets nieuws ondernemen? Boksen/surfen of iets wat je altijd al hebt willen doen?
Ik vind het nu met corona soms wel lastiger om m’n avonden/weekenden te vullen moet ik zeggen. Maar sporten, met vrienden of familie afspreken, uitgebreid koken voor mezelf of wat bakken, gewoon buiten wandelen met een podcast of luisterboek, iets hobby-achtigs (ik vind borduren en puzzelen heel ontspannend haha). Voor corona ging ik ook best wel vaak naar lezingen oid en was ik ook wel andere avonden van huis voor verenigingsachtige dingen en vrijwilligerswerk, maar dat is nu allemaal een stuk minder. En ik ga nu een teken/boetseercursus doen omdat ik bang ben dat de combinatie herfst + corona er anders voor zorgt dat ik nooit meer buiten kom haha
Overigens app ik m’n vrienden altijd gewoon als ik zin heb om iemand te zien, ik denk niet dat iemand vragen ooit als opdringerig gaat zien als je mensen gewoon nee laat zeggen als ze er geen zin in hebben haha.
Ik woon net weer alleen nadat ik een tijd met een vriendin, huisgenoten en m’n ouders heb gewoond. Ik vind het weer zo wennen.
Qua avond opvulling, ik ga een taalcursus doen, dat is 1 keer per week. 1 avond wil ik naar pilates gaan en hardlopen vind ik ook leuk om te doen. Ik zit ook te denken om een (team) sport te gaan doen, maar ik weet niet zo goed wat.
Edit: wat ik lastig vind is dat ik in m’n team op werk de enige ben zonder relatie. De meeste hebben ook nog eens kinderen.
wat de feestdagen betreft, ik heb nooit een relatie gehad dus dat is ieder jaar een beetje zoeken naar wat ik ga doen. zou fijn zijn als ik een vriendengroep of iemand zou hebben waarmee ik ook een dagje iets kan doen.
Hi! wat fijn zeg om even met gelijkgestemden te kletsen haha. Inderdaad heel erg herkenbaar @Chicago allemaal. Ik kan ook best goed alleen zijn dacht ik, maar ik vind dit toch wel vrij pittig. Idd een ander level. Ik kan dus ook nog niet zoveel genieten van het alleen ondernemen van dingen. Ook daarin nog te veel met de break up in mijn hoofd. Kan me heel goed voorstellen dat het helemaal lastig is als je nu ook even geen baan hebt. Fijn hoor dat je wel een hond hebt! Lijkt me echt veel gezelligheid toevoegen.
Ik had altijd best veel vrijgezellen vrienden, maar nu is echt het laatste halfjaar iedereen gesetteld. Merk toch wel dat als je vrijgezel bent je ook behoeften hebt aan andere dingen. Bv gezellig na werktijd samen eten ofzo.
Leuk surfen! Ik heb nu Claspass genomen en dat vind ik wel echt leuk. Zoals ik al zei zou ik mezelf niet als bijzonder sportief omschrijven haha, maar hierdoor probeer ik wel nieuwe dingen uit en dat bevalt wel goed. Grappig dat je ook boksen noemt, zit ik ook al een tijdje mee in mijn hoofd. Wellicht binnenkort maar eens doen ja!
hi @Chuckie, thanks voor je reactie! heel fijn. Corona maakt het inderdaad niet echt makkelijker om dingen te ondernemen, maar gelukkig zijn er wel opties ja. Leuk een teken/boetseercursus zeg! Zoiets lijkt mij ook nog wel wat. En idd wat je zegt… nu de herfst eraan gaat komen is het wel goed om dat soort dingen te doen. Met het mooie weer ben je toch automatisch al wat meer op stap en buiten.
En je hebt gelijk hoor wat betreft het appen van vrienden… denk ook meer dat dat in mijn hoofd zit. Ik merk vooral dat mijn leven even helemaal op zijn kop is gezet en dat van iedereen verder natuurlijk gewoon rustig doorgaat haha. Dus ik moet vooral mijn eigen draai even overal in vinden. Het is natuurlijk heel leuk dat ik het liefst iedere avond gezellig met iemand zou eten, maar andere mensen hebben natuurlijk ook gewoon hun eigen dingen haha. Dus ja… dan ga ik maar weer sporten ofzo
Hi @Parasol! Leuk een taalcursus! En idd zo probeer ik het nu ook een beetje te doen. Beetje sporten en afleiding zoeken. Een teamsport is idd ook altijd leuk. Leer je ook weer nieuwe mensen kennen.
Kan mij voorstellen dat dat lastig is op je werk. Het is toch ook gewoon heel fijn om even te praten met mensen die ongeveer in dezelfde fase zitten. Wat betreft feestdagen wordt dit voor mij eigenlijk wel voor het eerst sinds hele lange tijd dat ik alleen ben, dus ben benieuwd hoe die dagen eruit gaan zien. Komt vast wel goed, maar heb er eerlijk gezegd niet bepaald zin in. Ook denk ik omdat ik weet dat al mijn vrienden wel met hun partner zijn die dagen. Zou idd leuk zijn om die dagen ook met vrienden te kunnen besteden ja!
Meh soms doet het opeens zo’ n pijn om single te zijn vind ik. Op de meest onverwachte momenten krijg ik zo’ n kutgevoel. En ik kijk idd nu ook al op tegen de feestdagen.