Ik heb al eens eerder zo’n verhaal verteld maar oke. Ik heb m’n opa uit Polen vandaag weer gebeld, want hij zit in een verzorgingshuis sinds kort en is al 95. Ik bel hem niet graag, WANT:
Bij het afscheid begint ie heel zwaarmoedig te worden ‘Ja, weet je wat ik jou wens?’.
En dan komt er een hele rant:
Ik wens dat je een gezin krijgt, want alleen zijn is niks. Ik zit hier alleen en het is verdrietig, zoiets wens ik jou niet. Ik zie hier mensen van 80 en 90 die geen familie hebben en die weten niet wat ze met zichzelf aanmoeten. Ik wil dat niet voor jou.
En dan zeg ik dat ik vriendinnen heb en een prima leven heb. Zegt ie:
Vriendinnen zijn niks waard. Als ze hun eigen gezin krijgen, laten ze je vallen. Op vrienden kun je niet rekenen.
Dus ik zei van nou dan word ik een leuke tante voor m’n vriendinnen met kinderen. Zegt hij weer:
Nee, die hebben dan genoeg aan hun gezin en die ga je niet meer zien.
Nou oke. Vervolgens begon ik over m’n neef (m’n opa heeft maar twee kleinkinderen, dus ik en m’n neef) want hij woont in Kopenhagen en heeft al 5 jaar een relatie met een meisje dat in Indonesië woont. Dus ik zei van ja maar hij doet het toch ook niet op een traditionele manier. Zegt m’n opa:
Ja ik heb al honderd keer tegen hem gezegd dat hij een normaal gezin moet stichten en een woning voor zichzelf en gezin moet zoeken. Op zijn leeftijd was ik al arts en had ik een vrouw en dochter. Waar is hij nou mee bezig. Als hij z’n been breekt, wie gaat er dan voor hem zorgen??
Dus ik zei dat ie dan thuisbezorgd kan bestellen en niet voor zichzelf hoeft te koken.
M’n opa: MAAR HIJ KAN NIET LOPEN, ALLEEN IN BED LIGGEN ALS IE ZN BEEN BREEKT.
Naja oke opa. Ik denk dat m’n neef prima voor zichzelf kan zorgen als ie hypothetisch z’n been breekt.
Einde rant.
Ik denk wel niet dat er iets serieus in zit… zie hem zo heel af en toe. Ik had eigenlijk gehoopt op een ronde 2 dit weekend maar ja, met die blaasontsteking is echt kut. En ik wil hem ook niet laten weten dat ik nu een blaasontsteking heb want wil niet dat hij zich schuldig voelt of zo, hij kan daar niets aan doen 
