Het leed dat single zijn heet

Ahh hoe voelde zich niet goed dan? Mentaal? Want anders mocht ze toch niemand zien?

En je konijnen vonden die extra aandacht vast juist wel erg leuk!

Ze zat in een dipje zei ze, dus ik neem aan mentaal. Wel pijnlijk dat vriendinnen altijd hun vriendjes op 1 hebben staan maar goed ik voelde me toch niet zo sociaal dus vond het niet heeel erg om alleen te zijn. Maarja het was wel kerstavond
 quality time met de bunnies was inderdaad wel leuk!

1 like

Ah ja dat is rot he, die vriendinnen die hun vriendjes op nr 1 hebben staan. Iig dat is rot als je single bent. Ik ben dus uitgenodigd door een vriendin om het samen met drie anderen te vieren (twee stellen) en tis zo lief bedoeld maar ik weet het nog niet. Aan de andere kant weet ik zeker dat ik alleen maar loop te janken als ik alleen ben :sweat_smile: niet om het alleen zijn maar meer door alle dingen dit jaar. Oja en je mag max 2 mensen uitnodigen ik weet het, maar jeetje een vrijgezelle arme stakker zoals mij erbij kan heus


En ik moet zeggen nu tegen het einde van het jaar voel ik me zo labiel. Aan de ene kant heel gelukkig dat ik me als single echt super fijn voel, ik kan echt even veel lol halen uit daten (nooit gedaan) en geniet echt van die periode. Maar ik voel me ook wel eenzaam op sommige momenten. Met oud en nieuw bijvoorbeeld, of elke avond alleen naar bed. Niet iemand die zich echt afvraagt hoe je dag was. Iemand die voor je door het vuur gaat
 zucht

1 like

Jij ook fijne kerst! :star_struck:

1 like

:yellow_heart::yellow_heart::yellow_heart: Eenzaamheid is ook heel lastig en ik kan me voorstellen dat het einde van het jaar daardoor wat zwaarder valt. Normaal gesproken ervaar ik ook wel het gevoel van eenzaamheid, maar ik maak oa van boodschappen doen een uitje. Na een wandeling richting de supermarkt waarbij ik onderweg genoeg mensen tegenkom voel ik me vaak al beter. Nou ja, daar heb je niks aan in de avonduren natuurlijk, maar wat ik bedoel te zeggen is dat hoe beter mijn dag was, des te beter mijn avonden.

2 likes

Mijn moeder zit me tegenwoordig te bestoken met vragen als “waarom ga je niet op een betaalde datingsite die voor hoogopgeleiden ofzo??? Ik hoop wel dat je ooit nog een leuke man vindt hoor”.

Ok bedankt voor je goedbedoelde adviezen, zo kan ie wel weer. Daarnaast, zo wanhopig ben ik nou ook weer niet op zoek naar een relatie, bij voorbaat zo snel mogelijk, maar blijkbaar moet dat wel đŸ„Č

8 likes

Ik herken de droom en droom ook weleens dat ik terug samen ben met mijn eerste ex :anguished:

1 like

Jeetje wat een lijst aan toxische mannen:( Snap wel dat je zo anti-relatie bent met zulke mannen als referentiekader. Maar je herkent nu wel sneller fout gedrag in gasten, dus de kans is klein dat als er weer een relatiekandidaat langskomt, hij in dat rijtje zou passen. Wel heel vervelend dat je relaties zo hebt ervaren.

Ik heb de relatiedroom andersom: Ik droom dat ik een vriendje heb en voel me echt verliefd (iets wat irl zelden word) en als ik wakker word, denk ik WAAR IS MN VRIENDJE?!:frowning:

3 likes

Heel herkenbaar, niet van de dromen (wel gehad) maar van die toxic relaties. Al heb ik maar één serieuze relatie gehad en de rest waren losse flodders. Maar die ene serieuze relatie was met een jongen die zwaar verslaafd was aan drugs en daar ging ik langzaam in mee. Hij had alleen de drugs en mij zei hij altijd, en is een keer bijna het balkon afgesprongen van ons appartement toen ik het wilde uitmaken. Maar ik bleef bij hem want ik hield wel heel veel van hem en dacht dat het allemaal goed zou komen, we woonden ook samen en dachten echt dat we ‘het’ waren voor elkaar. Hoeveel energie me dat heeft gekost, en toen bleek hij na 4,5 jaar een paar maanden een stiekeme relatie te hebben met een collega en toen dumpte hij me. En een jaar later was hij ineens clean en vol energie en toen verloofden ze zich. Voelde me echt zo’n loser? Echt nog even een schop na.

Ik denk dat dat ook misschien een beetje te maken heeft met mijn jeugd? Mijn moeder heeft een NPS en drank/drugs komt in mijn familie zoveel voor dat ik soms denk dat ik niet anders weet? En ook een beetje last heb van het ‘redderssyndroom’. Lijkt wel alsof ik die mensen aantrek ofzo? Terwijl ik zelf (met af en toe even een verkeerde afslag) helemaal clean ben van de drugs en er ook heel makkelijk nee tegen kan zeggen. Maar altijd als ik een klik heb met iemand (en dat is echt niet vaak het geval) komt er altijd wel weer drugs in het spel.

(niet citeren dit bericht)

1 like

Ah, mijn hart breekt een beetje bij ‘die schop na’. Wat rot dat je dat zo voelt. :yellow_heart:

20 likes

Ik heb vorig jaar hier vrij veel gepost over hoe lastig ik het vond dat vriendinnen relaties hadden en ik nooit en dat ik er heel veel moeite mee had dat ik geen behoefte had aan een relatie. Inmiddels heb ik een nieuwe baan die ik super leuk vind, heb ik een eigen huis, weer een studie begonnen en ben ik eigenlijk super gelukkig met mijn leven zonder die jaloezie.

Nu ben ik één keer in mijn leven verliefd geweest, op een jongen uit Zuid-Amerika die maar voor heel even in Nederland was. Maar hij is professioneel sporter dus ik ben altijd (like a stalker) zijn wedstrijden blijven volgen. Nu zit het er echter dik in dat hij vanavond gaat aankondigen te stoppen en ik vrees echt voor een mental breakdown. Het voelt echt alsof er dan een deel van mijn leven waar ik blij van word en waar ik altijd weer dat ‘verliefde gevoel’ van krijg gaat wegvallen. Wat echt nergens op slaat en super dramatisch is, want ik spreek hem nooit meer verder. En dan ga ik weer helemaal twijfelen of ik dan niet toch weer moet gaan daten om dit gevoel te vervangen. Terwijl ik eigenlijk nu al weet dat ik dan twee weken met iemand date en er dan weer klaar mee ben omdat ik eigenlijk helemaal geen relatie wil. En soms vraag ik me dan af of juist dat vasthouden aan deze jongen misschien het hele probleem is. Dat ik hem te perfect heb gemaakt waardoor niemand ooit beter gaat zijn dan hij (zelfs hijzelf voldoet waarschijnlijk niet eens aan de versie in mijn hoofd).

Sorry voor het enorm vage verhaal wat waarschijnlijk niet te begrijpen is. Ben nu al zenuwachtig voor vanavond of hij wel of niet stopt. Ik weet dat als hij niet stopt dat slechts uitstel is, maar dan kan ik tenminste weer even mijn kop in het zand steken en heel gelukkig zijn met mijn leven + zijn wedstrijden.

2 likes

Aw, wat een verhaal. Ik begrijp uit je verhaal niet zo goed of je die jongen hebt ontmoet. Is dat zo? En zo ja, hoezo is er geen contact gebleven?

Ja, die jongen was een vriend van een vriend van mij! Gingen vaak samen uit toen met een hele groep en na zijn wedstrijden altijd nog even blijven hangen en praten. Maar het was op een gegeven moment duidelijk dat hij niet ging slagen bij de club waar hij toen zat en toen ging hij weer weg uit Nederland. Ik was nog bezig met mijn eerste studie en kon moeilijk mijn eigen leven stop gaan zetten om mee te gaan naar het buitenland met iemand die ik nog geen jaar kende (als hij mij al leuk had gevonden). Dus ik heb hem verder ook nooit verteld dat ik hem leuk vond. We zagen elkaar ook nooit buiten die gezamenlijke vriend verder, dus daarom verder geen contact meer.

1 like

Nee nooit iets gebeurd, dat durfde ik niet. Ik was gewoon vanaf dat ik hem voor het eerst zag al verliefd haha. Herinner me dat ik echt de hele avond een soort ‘high’ en zweverig was na die ontmoeting. En toen bleek hij ook nog super lief en intelligent te zijn en toen was ik helemaal verkocht. Maar ik denk juist dat dat het probleem is: er is nooit iets gebeurd en ik kende hem helemaal niet lang, dus ik heb in mijn hoofd van alles in kunnen vullen om hem perfect te maken.

2 likes

Ik herken mij in je verhaal en hoop dat het niet te hard is wat ik zeg. Maar ik verlies mij ook altijd in een droom die ik in mijn hoofd mooier maak dan het is. Dan heb ik iemand een paar keer ontmoet en ben ik verliefd en hij niet en dan ga ik hem volgen op instagram en facebook en leeft het verhaal door in mijn hoofd. Maar daardoor ga ik niet verder in mijn leven omdat ik daardoor nooit meer flirt in het echte leven. Het is namelijk makkelijker om thuis te komen en weg te dromen bij de eerste jongen die ik kan volgen op internet. Ik denk dat het goed is dat je hem niet kan volgen zodat je in het echte leven makkelijker naar een andere jongen toe kan stappen.

7 likes

Nee hoor is zeker niet te hard, je hebt ook helemaal gelijk. Want dit is exact wat ik doe, me vasthouden aan iets wat niet bestaat. Bij mij is het niet zo dat ik hierdoor in het echte leven niks meer doe, maar wel dat ik iedereen ga vergelijken met deze jongen.

Ergens weet ik ook wel dat het voor mij heel goed gaat zijn als hij stopt, want uit mezelf stoppen gaat me niet lukken. Het is denk ik een soort verslaving aan het verliefde gevoel wat ik heb als hij speelt. Net als mijn verslaving aan Ajax-wedstrijden vanwege de adrenalinekick haha. Het haalt een soort van de sleur weg uit het dagelijks leven ofzo. Bij een relatie heb ik altijd het idee dat je zo’n sleur ook snel krijgt, en daarom heb ik daar niet perse behoefte aan. Maarja dit is ook niet echt een gezond alternatief haha.

2 likes

Ik had dat met een schilder (niet superbekend), die vond ik zo knap. En toen heb ik hem op facebook een bericht gestuurd of hij nog exposities had en hij reageerde heel professioneel, en toen heb ik hem een keer een bericht gestuurd onder het mom van hoe trek je de lockdown ook zo zwaar in jouw land? En toen reageerde hij niet meer en ik voelde zo erg dat ik een blauwtje had gelopen en het deed nog meer pijn dan in het echte leven een blauwtje lopen. Sindsdien volg ik hem met een ander account en in mijn hoofd komen we elkaar een keer tegen in een museum en wordt hij plots verliefde op mij. Vooral op saaie dagen zoals vandaag merk ik dat ik meer op zijn facebook en instagram kijk.

8 likes

Ik vind het wel ‘fijn’ om te horen dat andere mensen dit ook hebben. Voel me af en toe zo raar. In het echte leven word ik nooit verliefd en ben ik heel snel niet meer geïnteresseerd, dus zo jaren aan iemand vasthouden is eigenlijk heel raar voor mij. Waarschijnlijk als ik destijds wel een relatie met hem had gehad, was het echt niet zo speciaal geweest als dat ik het nu allemaal maak.

Maar het is idd wat jij zegt: dagdromen om saaie situaties door te komen, zijn wedstrijd kijken om mijn week wat interessanter te maken. Blijkbaar heb ik gewoon iets nodig om naar uit te kijken dat ‘anders dan anders’ is, ondanks dat ik helemaal tevreden ben met mijn gewone dagelijks leven.

1 like

Dat laatste heb ik ook helemaal, ik ben gelukkig en vind het heerlijk om alleen thuis te komen en het huis voor mezelf te hebben. Maar als het saai is en ik wil wat spanning dan is er niemand op whatsapp die ik interessant vind om mee te flirten of te zeggen laten we iets leuks doen. Ik heb gewoon vrienden, en dan ga ik zijn foto’s opzoeken en mij helemaal inbeelden hoe later ons leven zal zijn samen.

Mijn doel is voor volgend jaar om mij ook minder hard en afstandelijk op te stellen naar mannen en oogcontact niet meer zo te mijden omdat ik verlegen word als iemand gaat flirten.

1 like