Hier nog iemand hoor die dit ook doet/deed Je bent niet alleen!
Als ik mezelf ook maar iets altijd voorhou en ook echt geloof: je bent nooit alleen, niks is raar, er is altijd iemand ergens die hetzelfde voelt, meemaakt, doet, etc. Is echt mijn mantra omdat ik anders gek zou worden van mezelf.
@Rose_Gold Ik doe dit ook met iemand die veel in de media verschijnt/waar veel materiaal van te vinden is op internet. Het geeft me ergens veel rust en ik merk dat ik me kan ontspannen door het fantasiewereldje wat in mijn hoofd bestaat. Soms heb ik het inderdaad even nodig om uit de sleur te komen. Niemand uit mijn omgeving weet ervan.
Ja precies! Voor mij is fantaseren altijd een soort van tijdverdrijf en ontspanning geweest. Doe het eigenlijk al zolang ik me kan herinneren. Denk ook niet dat er per se iets mis mee is…
Maar het moet je natuurlijk niet in het echte leven in de weg gaan staan @Rose_Gold (maar again, dit heb ik dus zelf ook wel eens gehad met iemand. Kan tegenwoordig wel wat beter los van elkaar zien maar eig pas gekomen na mijn vorige lange relatie)
En @Airy-fairy. Ja precies, ik doe het ook met name op momenten dat ik even gek word van mijn eigen leven en even aan totaal iets anders wil denken. Ik merk ook dat ik het minder doe op momenten dat het bij mij heel goed gaat en alles lekker loopt en ik veel heb om naar uit te kijken.
En dat heb ik altijd gedaan, en was nooit zo’n probleem. Maar die mannen had ik allemaal nooit ontmoet en was gewoon leuk tijdverdrijf. Maar dit is echt aan één persoon gekoppeld, al jarenlang, waarbij ik me dus soms oprecht zorgen ga maken om zijn problemen en zijn toekomst. En dat slaat natuurlijk nergens op, want mijn toekomst en zijn toekomst hebben niks met elkaar te maken. Maar mijn leven zou ‘minder leuk’ worden als ik niet meer naar hem kan kijken, dat gevoel zou ik heel erg missen.
Edit: Even een omschrijving van ‘het gevoel’. Bij alle dates die ik met andere jongens heb gehad vond ik het allemaal wel spannend en leuk en het gaf adrenaline. Maar bij hem had ik voor het eerst dat ik super gelukkig werd van alleen maar naast hem staan en dat ik de kleine dingen aan hem bijzonder vond. En als ik hem nu zie, dan kan ik dat gevoel makkelijk weer oproepen en dat voelt dan zo fijn. Dat maakt de verslaving denk ik. En bij eerdere en latere dates haal ik dat gevoel er gewoon niet uit.
Ik herken heel erg het idee dat mijn leven minder leuk zou zijn als deze persoon ermee stopt en ik moet teren op oud materiaal. Om eerlijk te zijn ben ik veel verslaafder dan ik zou willen toegeven. Voor nu ziet het eruit dat hij nog wel even doorgaat, dus ik kan lekker verder met mijn kop in het zand steken. Sorry, hier heb je niet zoveel aan, maar je bent in ieder geval niet de enige en ik kan me voorstellen de vraag of hij doorgaat of niet je heel onrustig maakt.
Hier heb ik zeker wat aan hoor! Vind het wel ‘fijn’ (niet voor jou natuurlijk) om te weten dat meer mensen ook echt de verslaving herkennen. Ik dacht ook altijd dat het gewoon leuk tijdverdrijf was: totdat hij de leeftijd kreeg dat ik bij elk aflopend contract bang werd dat hij ging stoppen. En als hij straks toch nog naar een andere club gaat ga ik idd lekker verder met mijn kop in het zand steken, maarja het gaat er toch een keer van komen.
Maar eh, nu we het beestje toch bij zijn naam noemen. Wil je iets veranderen aan de verslaving?
Ik heb voor mezelf voorgenomen dat te doen als hij stopt. Voor nu heb ik niet de motivatie om daar iets aan te doen (net een nieuwe studie begonnen + nieuwe baan, huis gekocht). Ik hoop dat als ik hem niet meer kan zien spelen dat het dan al helpt. Uit het oog, uit het hart.
Zijn er meer singles hier met een dubbel gevoel bij kerst? Mijn relatie ging tijdens de eerste lockdown uit (we woonden samen en ik was nog in volle vaart verliefd), maar ben inmiddels echt wel gelukkig in m’n eentje. Maar met kerst voel ik me dan toch wel extra alleen en mis ik de gezelligheid en vanzelfsprekendheid van met z’n twee. Dat iemand je gewoon begrijpt; even een blik uitwisselen, ook fysiek dichtbij iemand kunnen zijn (sowieso even een dingetje sinds Corona). Vond het lastiger dan ik dacht!
Ik vond juist kerst wel oké, toen was ik met m’n ouders en broertje, maar voel me nu wel echt heel alleen nu ik weer in m’n eigen huis ben.
Ik wil komend jaar:
Vaker gaan windsurfen
Minder geld uitgeven aan onzinnige dingen/beter sparen
Beter ritme krijgen in mijn leven
Regelmatig gaan sporten
Ja, heel herkenbaar. Kerst is natuurlijk al over, maar alsnog bij deze een digitale hug
Mijn relatie is van de zomer uitgegaan, woonde ook samen. En op een heel nare manier uitgegaan (hij ging vreemd). Hoewel ik nog steeds echt boos op hem ben en hem niet terug wil, miste ik hem echt heel erg met kerst. Idd precies wat jij zegt: even een blik uitwisselen, dat iemand je begrijpt. Dat er iemand helemaal van jou is/bij jou hoort en waar je je veilig voelt te midden van je familie (in mijn geval alleen ouders en broer, maar toch). Bluh. Van tevoren zag ik niet zo heel erg op tegen kerst, maar vond het idd ook echt lastiger dan ik dacht… Tweede kerstdag wel even een emotionele melt down gehad. Ben blij dat kerst over is, voel me echt opgelucht
Ah zo herkenbaar dit! Mijn ex ging ook vreemd, zo rot hoe dan je hele relatie ineens heel anders in elkaar blijkt te zitten. En stom hoe dat werkt met de feestdagen he, dat deze tijd dan toch weer aanleiding geeft om ‘m te missen. Gelukkig zijn ze voor nu weer even voorbij! Al zie ik nu wel een beetje op tegen oud en nieuw haha. Hopelijk zijn er hierna dan een paar ‘eerste keren zonder hem’ geweest en worden dit soort dingen steeds makkelijker. En fijn dat je wel bij je familie kon zijn
Meh ik wil even niet meer single zijn
Wil je dan even verkering met mij?
Graag
Zoooo de feestdagen achter de rug, door naar de lente zijn jullie de feestdagen wat doorgekomen?
Lente!! Nu al zin in. Zeker als je nu kijkt naar de lucht buiten. Hier mooi blauw met wolken hier en daar.
Jaaa fijn! Ook wel gek dat het weer een winter alleen is… maar kom maar op met de lente!