Bluh ondanks dat ik zelf een punt zette achter mijn relatie (2,5 jaar) zo’n 1,5 maand geleden. Doet het best pijn om te zien dat hij inmiddels verloofd is… (religie dingetje)
Wow ja, ik kan me voorstellen dat dat steekt. 1,5 maand is niks en dan nu verloofd? Wil je er meer over vertellen?
Wow snap ik! Heftig. Was jij dan ook verloofd met hem of konden jullie wel een relatie hebben zonder verloving?
Ja, ik heb de relatie verbroken omdat ik merkte dat ik mijzelf steeds meer kwijt raakte. Het klinkt zo zweverig maar dit is denk ik de beste omschrijving. Mijn grenzen vervaagde alsin accepteren dat ik nooit voor ‘vol’ aangezien zou zijn door zijn familie. Immers ben ik ‘ongelovige’ en draag geen hoofddoek.
Daarbuiten had zijn familie er een handje van om nooit eerlijk te zijn en vrijwel altijd te liegen. Om alles in feite.
@Sjern ja, wij waren gelukkig (achteraf!) niet verloofd oid. Iedereen wist het en er werd niet over gepraat.
In het laatste ‘gesprek’ zei die ik ga morgen kijken naar een ander meisje en dan moet jij toezien hoe ik gelukkig getrouwd ben
Ik ben 30, en hij 31 maar de afgelopen tijd voelde het alsof ik in de kleuterklas zat…
Lief dat jullie reageren, ik lees al zolang mee maar durfde nooit iets te plaatsen. En voel mij opeens gehoord (dat klinkt gek haha)
Ach wat heftig ook dat hij dan gaat kijken naar een ander meisje - en dat zegt tegen jou. Ik hoop niet dat er meelezers zijn die dat een vervelende reactie vinden. Ik schrik ervan omdat het niet heel Westers is om op die manier te trouwen, maar ik heb niks tegen gelovige mensen.
Klopt! Is ook niet westers. Hij woont ook pas 5 jaar in NL. En is zijn geboorteland is het normaal. Zijn broertje heeft bv 2 vrouwen, en zijn nichtje is getrouwd met zijn neefje. Daar kunnen wij ons ook weinig bij voorstellen.
Ik heb ook niets tegen gelovige, en heb voor mijzelf duidelijk dat dit een cultuur ding is (familie cultuur eigenlijk) en geen religie.
Leerzaam is het wel. In mn hoofd heb ik alles goed op een rijtje. Echter mn hart moet ik soms toch nog overtuigen. En nadat ik dit hoorde moest ik toch een paar x slikken.
Broer en zus of zijn die nicht en neef ook precies dat van elkaar naast man en vrouw?
Jeetje wat een heftige situatie. Heel knap dat je hebt gekozen om niet meer met hem samen te zijn! Als er vervolgens dat soort opmerkingen komen van zijn kant weet je wel dat je de goede keuze hebt gemaakt. Echt heel flauw en expres pijnlijk van hem. Ik twijfel er sowieso aan of je gelukkig getrouwd kan zijn met iemand die je niet kent, maar zal wel een cultureel ding zijn. Veel sterkte❤️
Nee echt neef en nicht. Hun moeders zijn zussen.
Dat was al de ‘afspraak’ zeg maar, jouw meisje trouwt met mijn jongen.
@Jeg het is inderdaad iets middeleeuws is het in jouw familie ook religie gebonden?
@Kauai
Dankjewel! Echt heel lief van je ik hoop dat het ook snel zo gaat voelen ipv ‘weten’.
Ik snap echt niet dat dat in NL nog gedaan wordt. Ik denk dat je het over de islam hebt? Overigens is daar niet perse zo dat je met je eigen familie moet trouwen. Wordt wel vaak als religie argument gebruikt, terwijl in dat religie uitgegaan wordt trouw met iemand met goede normen en waarden. Dat kun dus ook buiten je eigen familie om zijn. Religie argument wordt vaak gebruikt om toch wat druk uit te oefenen op de jongeren. Vind dat zo kwalijk. Ik hang overigens de zelfde religie aan.
Edit; sterk dat jij voor jezelf hebt gekozen
Ik heb het inderdaad over de islam in deze. En klopt hoor, het word als religie argument gebruikt maar in feite is het gewoon 9/10 cultuur/familiecultuur.
Vind het ook een kwalijke zaak dat er zoveel druk opgelegd word. Ik weet dat in zijn omgeving veel meer naar status word gekeken (geld,bezittingen) dan bv naar iemand met goede normen en waarden.
Ik hoop dat je je niet aangesproken voelde wbt islam, ik vind het een mooie religie. Ik ben zelf christen maar werd als ongelovige gezien. Je hebt overal rotte appels laten we het daar op houden.
De afgelopen tijd heb ik veel succes gehad met mannen…
- Date gehad met een oudstudiegenoot die een misogynistische, arrogante zak zonder empathie blijkt te zijn.
- Eindelijk iemand leren kennen wiens type ik bleek te zijn… Op seksueel gebied (ik ben niet van plan om ook maar iets te doen met hem, want ik ben duidelijk een fetish)
- Iemand bij mij thuis uitgenodigd met wie ik zo goed als ben opgegroeid. Ik crush een beetje op hem en was super excited om hem te zien, maar hij gaf alleen m’n huisgenoot een high five toen hij vertrok. Ook werd ik onzeker toen hij loerde naar de bil van m’n huisgenoot, want ik heb een kleine bil.
- Ik heb overmorgen eigenlijk een coronaproof date staan, maar hij is zo co-dependent en gaat veel te snel met de dingen die hij zegt. Toch heb ik er echt moeite mee om af te zeggen, omdat ik hem niet wil kwetsen, terwijl hij hiervoor ook een paar keer afgezegd heeft.
AMEN!!! Deze uitspraak kreeg ik pas ook. Ik zou mezelf ook niet accepteren, waardoor een relatie uitblijft??? Het zal allemaal wel.
kennen jullie het boek: 27 (wrong) reasons why you’re single van sara eckel? die lees ik nu en is echt feest van herkenning! (zij zelf mega lang single geweest, pleit ervoor dat het vooral geluk is en zeikt al die redenen die anderen geeft af (met feitelijke onderzoekjes), te kritisch/onafhankelijk/te eager/je moet er meer uit etc.
Nee, maar klinkt wel interessant!
Oh en voor het nieuwe jaar raad ik iedereen een zero bullshit tolerance aan! Gewoon lekker afkappen als de eerste vlag rood kleurt. Een single bestaan kan echt nooit erger zijn dan een ongelukkige relatie.
Andersom, toch?
Ik heb mijn vorige scharrel waar ik verliefd op was al sinds juli niet gezien. Nu zag ik hem op de gram met een ander meisje. Ik in een verdwaalde bui gevraagd of dat zijn nieuwe vriendin is, hij zei ‘we hebben het leuk samen’ en nu ben ik kapot verdrietig. Ik mis hem soms nog zo erg.
Ah knuffel. Herkenbaar wel.
@Twijfelkont thanks. Merk dat ik het lastig vind en echt in mn hoofd zit ermee van wat kan wel en wat kan niet. Heb overigens het bericht toch verplaatst naar het date topic. Leek me iets meer passend
Ik had dan 4,5 jaar een relatie. Niet zo lang als jij en had verder weinig echt ingewikkelde dingen, maar ik benoemde op de eerst date rustig dingen over / met m’n ex. Echt niet constant en direct suuuper diep op dingen in. Maar ja, joe, het is toch gewoon 4,5 jaar onderdeel van m’n leven geweest. So be it, ik ga dat niet ontwijken omdat het ‘niet zo zou horen’
Oh ja die hoor ik ook zo vaak!! Ik word er gewoon boos van, “je kunt pas van iemand anders houden als je van jezelf houdt”.
Oké, dan zal ik met mijn bipolaire stoornis wel voor altijd alleen blijven. Dat is het dus!!
En ik ben ook best gelukkig enzo in mijn leven nu (natuurlijk met ups en downs) maar soms denk ik wel gewoon dat ik minder leuk ben omdat niemand ooit interesse in mij toont.
Ik heb de laatste tijd ook niet veel geluk gehad, met als laatste een jongen die in de winkel onder mijn huis werkt en soms klusjes doet in mijn huis (hij komt binnenkort ook een nieuwe vloer bij mij leggen). En ik probeerde steeds contact te maken en gesprekjes te starten, blijkt dat hij wel heel veel interesse heeft in een vriendin van mijn buurvrouw. Sprak haar (de buurvrouw) van de week en die vertelde dat. “Ja weet je die ene leuke jongen die bij die winkel onder je werkt die is helemaal gek op een vriendin van me!!”. Ik heel krampachtig proberen het gesprek leuk te houden en het te verbergen, lol.
En dan komt hij ook nog binnenkort die vloer leggen, dus dan heb ik hem een hele dag hier in mijn huis. Fucking kut.