Ja, ik heb de relatie verbroken omdat ik merkte dat ik mijzelf steeds meer kwijt raakte. Het klinkt zo zweverig maar dit is denk ik de beste omschrijving. Mijn grenzen vervaagde alsin accepteren dat ik nooit voor ‘vol’ aangezien zou zijn door zijn familie. Immers ben ik ‘ongelovige’ en draag geen hoofddoek.
Daarbuiten had zijn familie er een handje van om nooit eerlijk te zijn en vrijwel altijd te liegen. Om alles in feite.
@Sjern ja, wij waren gelukkig (achteraf!) niet verloofd oid. Iedereen wist het en er werd niet over gepraat.
In het laatste ‘gesprek’ zei die ik ga morgen kijken naar een ander meisje en dan moet jij toezien hoe ik gelukkig getrouwd ben 
Ik ben 30, en hij 31 maar de afgelopen tijd voelde het alsof ik in de kleuterklas zat…
Lief dat jullie reageren, ik lees al zolang mee maar durfde nooit iets te plaatsen. En voel mij opeens gehoord (dat klinkt gek haha)
ik hoop dat het ook snel zo gaat voelen ipv ‘weten’.


En dat niemand echt naar me omkijkt behalve mijn ouders dan (gelukkig).