Heb je hem gezien zonder mondkapje? Het kan ook nog heel erg tegenvallen
Pff, ik heb even positieve verhalen/ervaringen nodig denk ik . Mijn ex en ik zijn nu ruim een halfjaar uit elkaar. Ik had echt het gevoel dat dit m was, had ik het blijkbaar ff mis. Ik heb momenteel echt nog totaal geen zin om te daten. Sta er nog niet voor open merk ik, maar ik vind het eigenlijk ook doodeng. Ik merk vooral dat ik niet zo geloof dat ik weer iemand kan vinden die zo goed bij mij past? Ik ben gewoon een beetje bang dat dit hem dan was ofzo en dat het vooral heel spijtig is dat hij haar blijkbaar toch anders over denkt? Ik snap dat het niet echt helpende gedachten zijn haha, maar poeh
Iedereen verwerkt een break up in zijn eigen tijd en als jij nog niet toe bent aan daten (wat helemaal niet gek is na āpasā een half jaar!) dan mag dat gewoon zo zijn.
. Dat proces versnellen heeft geen zin, dus laat je gevoel er gewoon zijn! Het komt echt goed!
Dat je denkt dat er maar 1 persoon is die bij je past en dat dit hem was, hoort denk ik ook bij het break up proces. Het feit dat je bang bent dat je hem bent misgelopen komt ook omdat je die verliefdheid en bevestiging aan een persoon verbindt, terwijl die gevoelens uit jezelf komen. Hij stopt die gevoelens niet in je, dat is echt je eigen lichaam die dat doet.
Er bestaat niet zoiets als een ware, dus dan kan je die ook niet verliezen of mislopen! Er zijn heel veel mensen die bij je passen en bij elke fase in je leven of elke ontwikkeling die je hebt meegemaakt, zijn dit weer andere personen!
Ik lees dus verslaafd aan liefde en daar wordt hier heel erg op ingegaan, echt een aanrader!
Ohh dat vind ik echt een ander inzicht , dat he verschillende mensen hebt die bij je passen bij elke andere fase. Daar heb ik nooit zo over nagedacht.
Ik had altijd het (naieve) beeld dat er maar 1 ware was en als dat niet lukte had je āpechā de rest van je leven. Geen idee hoe ik daar ooit op ben gekomen tbh
Terwijl natuurlijk zijn er meerdere personen die bij je passen.
Als kind leren we natuur al aan dat liefde oneindig moet zijn en hetalles moet kunnen overwinnen. Liefde staat immers ver boven het geluk van single zijn, dus daar moet je ook voor vechten om dat niet te kunnen verliezen. Kijk maar naar disneyfilms waarbij er 1 ware is en het sprookje pas af is als ze samen lang en gelukkig leven. Daarnaast hebben we ook vaak onrealistische gedachtes van wat de ander ons moet brengen in een relatie of wat we voor een ander moeten overhebben. We worden van jongs af aan getraind om ons geluk uit bevesting van andere te halen.
We worden opgevoed met het idee dat je faalt als je ouders niet meer samen zijn en dat je pas stappen kan maken in het leven, als je samen bent. Als iemand met je wil trouwen is dat toch pas het ultieme geluk?
Als we single zijn niet meer zien als een tussenfase in een relatie of āonvolmaaktā zullen we heel anders een relatie in en uitstappen.
Daarnaast ben je je gevoel niet, maar heb je deze. Vecht hier dus ook niet tegen, want dat zorgt ook alleen maar voor afwijzing tegen jezelf. Geforceerd niet opzoek moeten gaan naar een relatie werkt ook niet
Thanks voor je lieve en ook wel geruststellende woorden. Je omschrijft het heel mooi vind ik. Ik merk dat ik behoorlijk gekwetst ben en best wel tijd nodig heb. Maar idd het maar de tijd geven gaat het meest helpend zijn.
Inderdaad precies dat gevoel van nu heb ik het verpest en ben ik āāmijn persoonāā misgelopen, zo lastig! Het is ook wel ingewikkeld als je gevoel zo zegt āādit is goed, dit is hetāā en dat je dan volledig moet gaan bijstellen ofzo. Ik vind het wel een fijne gedachten dat er meerdere personen zijn die goed bij je passen, afhankelijk van waar je in je leven bent. Natuurlijk is de gedachten van āāde wareāā ook niet heel realistisch, met zo veel mensen op de wereld haha.
Ben wel echt bang hoe dit in de toekomst gaat zijn. Of ik dan weer het vertrouwen kan hebben eigenlijk bij een ander. Ik had dit zo niet zien aankomen allemaal en na zoān lange relatie. Vind het best eng dat je gevoel er blijkbaar zo naast kan zitten?
Ik heb dat boek overigens meteen even opgezocht haha! Thanks voor de tip. Klinkt goed!
Amen
Ik heb best jong al een vrij lange relatie gehad en de relatie die daar op volgde ook. Eigenlijk voor het eerst nu ben ik echt op mezelf aangewezen (sinds een week ook pas) ik heb er zoān moeite mee, maar in relaties ben ik ook geen stap verder gekomen want ik zou eigenlijk samen gaan wonen, toen koos hij ineens voor een andere vrouw. En mijn laatste relatie heeft me inmiddels zo beschadigd maar lijk nog steeds āverslaafdā aan hem te zijn. Ik word er echt ongelukkig van nog thuiswonend te zijn en het niet voor elkaar kunnen krijgen om een fatsoenlijk appartementje te kunnen huren. Laat staan mijn huisje boompje beestje wens die me nu heel ver van het lijf staat en ondanks dat ik de schuld niet op mezelf moet betrekken vraag ik me wel eens af wat er mis met mij is? Heel pijnlijk ook om te zien dat mijn vriendinnen allemaal pas getrouwd zijn en kinderen krijgen.
Dus al bij al wil ik even aangeven, ik ken ook enorm dat gevoel van falen.
Mijn leed nu is dat mensen me soms heel duidelijk en openlijk zielig vinden, met vragen als ātrek je het nog een beetje in je eentjeā. Ja best prima eigenlijk, ik mis vooral mijn vrienden en familie en collegaās in het echt zien en knuffelen maar ben verder helemaal OK, ben vrij content ook met het idee dat ik niet in lockdown hoef met een van mijn vorige vriendjes. Maar ik schaam me bijna een beetje omdat ik het idee heb dat mensen me nu zien als een zielige oude vrijster en dat vind ik lastig, vooral omdat ik bang ben dat dat in de toekomst erger wordt.
Edit: enkel met vrienden en familie knuffelen natuurlijk.
Pfff ik ben soms echt ff klaar met die lockdown en avondklok hoor. Probeer echt genoeg sociale contacten in te plannen (vaak ook digitaal) maar merk dat mensen ook zo vaak dat afzeggen en normaal vind ik dat nooit zoān probleem maar nu blijf ik zo alleen zitten, bah. eigenlijk spijt dat ik niet toch naar een huis met huisgenoten op zoek ben gegaan afgelopen maanden
Ja, ik ben echt immuun geworden voor zulke opmerkingen. Blijkbaar ben ik toch niet leuk genoeg als het nooit gelukt is.
Mooi inzicht! Logisch ook wel eigenlijk, want als mens ontwikkel je natuurlijk ook⦠en ook met vrienden/kennissen heb je wel dat die bij een bepaalde fase horen en dat dat op een gegeven moment kan doodbloeden/verwateren omdat jullie dan niet meer bij elkaar āpassenā.
Lees al een tijdje dit topic mee, en zo eens met alles wat je zegt! Word er zo moe van dat single zijn gezien wordt als iets dat gefikst moet worden, of ājouw tijd komt nog welā. Ik ben in bepaalde periodes gelukkiger geweest als single dan wanneer ik een relatie had!
Ik begin de opmerkingen over dat ik geen relatie heb ook steeds irritanter te vinden. Ik wil gewoon geen relatie, ben er te egoĆÆstisch voor en geniet juist van rust en dingen alleen doen. Maar volgens sommigen komen bepaalde problemen die ik heb meteen doordat ik geen relatie heb en door wat ik vroeger meegemaakt heb.
Terwijl mijn problemen juist vooral komen doordat anderen denken zoveel te kunnen bepalen voor mij en dat ik vaak mezelf niet mag zijn.
Mijn manager laatst: hoe gaat het nou met je?
Ik: ja redelijk⦠verveel me soms wel thuis maar het is te doen.
Hij: ja je bent natuurlijk single en helemaal alleen. Je zal je vast wel eenzaam voelen. Kan je niet anders even lid worden van een datingsapp of iets? Ga lekker daten joh! Je verdient gewoon een lieve vriend!!!
Ok.
Pffff vraag t dan niet, wat is dat voor stomme actie.
Zou bijna adviseren een klacht in te dienen
Ik herken echt heel erg dat mensen me de laatste tijd vaak zielig lijken te vinden en dat je je daar dan bijna voor schaamt, terwijl ik gewoon lekker mān leven leid?
Afgelopen weekend had ik wat avondjes voor mezelf, en heb echt van meerdere vrienden en familieleden reacties gekregen zoals āach dan ben je helemaal alleenā en zelfs een āouchā.
Laat me lekker? Ik heb de hele week gewerkt ik ben blij dat ik eindelijk rust heb joh
Ik vind het vooral ook zo vervelend dat single mannen toch een stuk minder als āzieligā worden ervaren dan single vrouwen. Alsof het bij mannen een keuze is en bij vrouwen gedwongen.
Ja echt he, echt zoān beeld dat mannen lekker grof bier gaan drinken met maten en vrouwen huilend op de bank zitten met chocola
Even een minipositief dingetje in dit topic: ik ben volgens mij voor het eerst in mijn leven okƩ met single zijn en gewoon lekker alleen op de bank zitten met een boek en kaarsjes aan. .