Ik vind dit sowieso een lastige discussie. Ik zou namelijk zelf niet aangesproken willen worden in de supermarkt terwijl ik snel mijn boodschappen probeer te kopen. Dat is voor mij niet echt een plek waar ik daarvoor open zou staan? In een kroeg of op een feest kun je dat verwachten en dan vind ik dat niet erg, maar gewoon in een supermarkt? Hmm.
1 like
Nou wat ik nog weet, hef is al even geleden dat ik haar boekje had gelezen, was dat je idd wel open moet staan er voor. En dat je moet oppassen voor een dode hoek. Dus wel echt contact hebben aan beide kanten en dat het dan wel kan iemand aanspreken.
Maar juist dat open staan op andere plekken dan de kroeg enzo is ingewikkeld. Sophie Rozendaal is daar wel heel goed in heb ik altijd het idee.
Naja ik weet ook niet wat ik hier verder mee wil zeggen eigenlijk. Was wel benieuwd naar jullie ervaringen. En @Twijfelkont misschien kom je hem binnenkort wel weer tegen?
1 like
Ja voortaan zorg ik er iig wel voor dat ik er wat meer representatief uitzie haha.
Maar eerlijk, inderdaad wat @papierhier ook zei, ik denk dat ik zelf best gek op zou kijken in de supermarkt als iemand mij aanspreekt en daar ook niet op zit te wachten. Ik ga daar dan gewoon heen met een heel ander doel. En liefst alles zo snel mogelijk want als ik iets haat is het boodschappen doen.
Edit; @Eddie misschien volgende keer zelf maar zorgen dat we allebei gelijktijdig naar hetzelfde product grijpen 
Lekker romantisch bij het paneermeel ofzo
5 likes
@backto505 Ahhh stom 
Sterkte! En high five, ik zit helaas in hetzelfde schuitje.
Heb Bumble weer geĂŻnstalleerd en ben het nu al zat⊠hahaha. Doe mij zoân onrealistisch filmscenario please
2 likes
Ik vind bumble ook zo irritant soms, ik kreeg pas ook deze mail van ze, echt doe rustig k vind single zijn heel chill eigenlijk doe niet alsof ik het daarmee zwaar heb :â)
7 likes
Thanks! Vijf maanden. Ik ben zo slecht in afscheid nemen, manman. Maar was een beslissing van ons beiden, dus niet heel heartbroken gelukkig.
En haha, dat geeft hoop. Neem lekker tijd voor jezelf! 
2 likes
Kunnen we een tldr krijgen? Ik ben wel benieuwd.
4 likes
Haha same!
2 likes
Jaaa, ik zie ook best vaak leuke mannen in de supermarkt. Ik werk daar trouwens als bijbaantje dus ik zie veel mensen voorbij komen op een dag! Helaas nog geen succesverhalen, ik ben alleen wel 2x aangesproken door mannen (in de 8 jaar dat ik daar werk) en ik voelde me daar echt zo onprettig bij 
3 likes
Ik houd wel van die dingen, maar ik ben vlak voor de lockdown single geworden (inmiddels 1,5 jaar geleden) en heb al die dingen gewoon nog nooit als single kunnen doen 
Ik vraag me oprecht ook af waar iedereen zijn dates of partner leert kennen. Dating apps zijn niets voor mij.
Ik had wel eventjes hoop. Onlangs was er wel een knappe jongen die mijn nummer vroeg in de wachtzaal van het ziekenhuis (we hadden beiden een gebroken pols). Bleek het een creep te zijn die loog over zijn leeftijd en interesse in me had omdat hij dacht dat ik een stuk jonger was, die me nog dagenlang smsâte hoe ik de liefde van zijn leven was (nadat ik gezegd had dat ik hem nooit meer wou horen) en me vervolgens stalkte op allerlei sociale media. 
2 likes
Ja eigenlijk al mijn vriendinnen hebben hun partner en/of dates leren kennen via internet of bijvoorbeeld van studie ofzo. Datingapps vind ik ook echt niks. Ik wil ook niet perse een relatie oid, en vind mijn leven als single helemaal prima. Maar ik vraag me idd ook af waar mensen partners en dates leren kennen. Ik kom eigenlijk nooit iemand tegen waarvan ik denk: nou met jou zou ik wel op date willen!
En wtf, wat bizar van die jongen! Dat je dan in het ziekenhuis zit met je gebroken arm en denkt: hé weet je wat me nu een goed idee lijkt! Heel apart.
1 like
Ja was echt vreemd van die gast. Ik hoop dat ik hem nooit meer tegenkom want het was echt een creep.
Ik ben trouwens over enkele weken uitgenodigd voor een corona-proof opening van iets werkgerelateerds, op een vrijdagnamiddag. Normaal gezien ga ik daar met een collega naartoe of zie ik ter plaatse wel collegaâs, maar nu is er geen enkele collega die komt en denk ik dat ik er maar weinig mensen (worst case: niemand) ga kennen. Pre-corona zou ik dan gewoon alleen gaan en wel zien, maar nu vind ik de drempel precies hoger. Als je een relatie hebt is zoiets gemakkelijk, dan ga je gewoon met je partner. Wat zouden jullie doen? Alleen gaan of een vriendin meenemen?
Het moeilijke met een vriendin vind ik dat er geen enkele vriendin is die in mijn sector werkt of er interesse in heeft, wat netwerken en nieuwe mensen leren kennen moeilijker maakt (de meeste van mân vriendinnen houden helemaal niet van netwerken). Maar nu met corona lijkt het me ook lastig dat als je alleen bent en niemand kent, je met mondmaskers en afstand ook minder snel contacten legt en ik heb ook geen zin om daar een uur alleen te staan.
Ik zou wel gaan denk ik, wie weet wie je daar tegenkomt en als het werkgerelateerd is, ontmoet je vast mensen met wie je iets gemeen hebt om over te praten
2 likes
Ik heb haar boekje wel ergens liggen, dus zal deze week wel even een korte samenvatting plaatsen! In elk geval zegt zei dat je iedereen flirt maar dat je verschillende gradaties hebt. Van âgewoon small talkâ tot âseksueelâ. En ze heeft echt een stappenplan om te flirten. To be continued ^^
5 likes
Ik vraag me ook echt af hoe ik ĂŒberhaupt iemand tegen zou moeten komen. Ben best wel een loner en doe het meeste alleen. Nu natuurlijk zoals heel veel mensen werk ik thuis dus de enige mensen met wie ik communiceer zijn mijn collegaâs tijdens Teams vergaderingen/of de chat als we ons vervelen. Echt treurig. Vandaag ben ik eropuit gegaan en flink wat door de stad gelopen, en ik kwam best wel wat leuke mannen tegen maar lol ik ben altijd zo awkward en niet charmant. De enige mannen die opkijken als ik langsloop zijn oude creepy mannen die qua leeftijd tussen mijn vader en opa vallen. Sad. Nu de pandemie zo lang duurt valt het me ook zwaarder, maar wellicht ook omdat ik amper vrienden heb. Zoals nu dat iedereen lekker met vrienden gaat chillen op het terras en ik daar dan weer alleen zit.
5 likes
Ik zit al de hele middag met jouw post in mijn hoofd en de vraag of en hoe ik hierop zou reageren. Ik kan er eigenlijk niet veel over zeggen, behalve dat je echt niet de enige bent. Vandaag besefte ik ook weer dat er veel leuke potentiële dates in het wild rondlopen, maar ja, hoe raak je ermee in contact tijdens een fucking pandemie die al meer dan een jaar voortduurt. Tinder maakt me alleen maar extra ongelukkig en tja, naast werk en een paar vrienden zie ik ook niemand. En daar zitten bij mij écht geen toekomstige dates bij.
Het is soms om moedeloos van te worden. Vooral omdat je het zo weinig in de hand hebt. Het is bijna een kwestie van wachten tot het geluk een keer jouw kant op komt.
Nouja, hier heb je ook niets aan natuurlijk, maar weet in ieder geval dat je niet alleen bent in deze gevoelens.
7 likes
Ik denk ook echt wel dat het een kwestie van geluk is om iemand te treffen. Maar als jij ervoor gaat om je leven ook leuk in te richten zonder man, en blij te zijn met wat je wel hebt, dan straal je dat denk ik wel uit en trek je het ook sneller aan.
En ook door er wel in te geloven dat er echt nog wel iemand, zelfs meerdere iemanden zijn, die echt wel bij je passen. We moeten het wel LOAâen natuurlijk 
Ik begrijp uit jouw en @macaron berichtjes wel dat het lastig is om nu die houding te hebben dus ik wil het zeker niet bagatelliseren. Knuffel dus voor jullie want contact leggen wordt denk ik ook steeds lastiger naarmate je ouder wordt/geen student meer bent / je vaak in dezelfde omgeving beweegt. Corona helpt daar niet bepaald aan mee.
Deels herken ik dat ook wel. Mijn vriendinnen zijn ook allemaal druk met hun gezinsleven en ik werk nu ook al 1 jaar fulltime thuis. Maar ik probeer ook zoveel mogelijk (waar het kan) uit huis te gaan en me onder de mensen te begeven. Niet per se om er contact mee te leggen, maar je er tussen begeven is al een eerste stap en het geeft mij ook gewoon positieve energie wat ik dan hopelijk weer uitstraal. Mensen die ik ken zeggen vaak dat ik zo goed alleen kan zijn en ik hoor de laatste tijd ook verdacht vaak dat ik er goed/stralend uitzie, dus ik gok dat het wel meehelpt 
Wat ik doe/deed/weer ga doen als het kan is bijv: een dag(deel) werken in een leuk koffietentje, sporten in de sportschool en evt groepslessen, wandelen met de hond door de stad en ergens ijsje eten of koffie to-go, in de bibliotheek of boekenzaak rondneuzen of een tijdschrift lezen, met de auto of trein naar een andere stad en daar lekker ronddwalen, straks weer op vakantie gaan (eigen kamer maar wel in een hostel zodat ik me terug kan trekken maar ook me onder de mensen kan begeven) etc.
10 likes
Ik vind dat je hiermee voorbarig conclusies trekt. Ik richt mij leven helemaal in zoals ik wil; ik heb een fijne baan, volg een studie, woon leuk en ga er graag en veel op uit en ik ben blij met hoe ik ben als persoon en hoe ik in het leven sta. De vlieger âje moet eerst van jezelf houden voordat iemand anders van je kan houdenâ gaat bij mij inmiddels echt niet meer op en dat gevoel kreeg ik ook niet bij de post van @macaron, maar daar kan ik niet over oordelen natuurlijk.
Ik ben dit jaar nota bene gestart met een master met meer dan 750 medestudenten, ben ontzettend zelfstandig en daarnaast ook vlot, spontaan en sociaal. Maar wanneer je contacten zich voornamelijk afspelen via zoom en je met max twee personen tegelijk mag afspreken en je dus nooit in de vrienden van je vrienden / mensen buiten je eigen cirkel treft, is het verdomd moeilijk om een romantische klik te vinden
16 likes
Ik zeg specifiek in mijn bericht âdenk ikâ. Dus dat is geen voorbarige conclusie maar iets wat ik denk en wat ik opmerk bij mijzelf. En daarnaast zeg ik ook letterlijk in mijn eerste zin dat ik denk (weer âik denkâ) dat het inderdaad een kwestie van geluk is.
Ik zeg nergens dat jouw leven niet leuk is of dat je je tegenover mij verdedigen dat je blij bent met je leven en met jezelf. Dit is puur vanuit mijzelf geredeneerd en wat ik merk. En ja, natuurlijk mag je gefrustreerd en verdrietig zijn over het feit dat je niemand treft met wie je die echte klik hebt of uberhaupt moeilijk iemand treft nu.
Dit was gewoon puur een manier van zienswijze, ik dacht misschien helpt het jullie ook om het op die manier optimistischer te bekijken, als je dat aspect lastig vindt. Maar je schiet ervan in de zelfverdediging dus kennelijk niet.
Edit: het voelt nu ook enigszins krom aan dat ik mezelf ook moet gaan verdedigen dat ik een optimist ben maar so be it
Edit edit: het is lastig verwoorden merk ik, want ik bedoelde mijn voorgaande berichtje en bovenstaande niet als aanval. Ik merk ook zeker die frustratie soms dat ik niemand tref maar het hebben van een relatie is bij momenteel gewoon heel erg een âwantâ en niet een âneedâ. En ik merk dat de dingen die ik doe er gewoon voor zorgen dat ik echt me goed in mijn vel voel, ook zonder die relatie. Maar iedereen ervaart dat anders, en dit is heel erg vanuit mijn perspectief geredeneerd, dat realiseer ik me uiteraard ook.
2 likes
Dit topic heet letterlijk het leed dat single zijn heet, dus het is dan ook niet gek dat de posts in dit topic gaan over de struggles van het single zijn. Ik post hier weer eens Ă©Ă©n keer dat ik, net als @macaron, vandaag weer even een momentje had waarop ik het lastig had met mijn singlestatus.
Dat ik vervolgens reageer op jouw post, zie ik nier als zelfverdediging maar als toelichting op aannames die jij in mijn optiek lijkt te doen in jouw post.
Ik zie nu je edit edit en ik denk dat we eigenlijk op Ă©Ă©n lijn zitten, een relatie of liefde is voor mij ook een âwantâ en geen âneedâ. Maakt het alleen op sommige momenten niet minder jammer en dat is wanneer ik dit topic erbij zoek. De overige 99% van de tijd ben ik juist weer happy dat ik mijn leven leef zoals ik dat wil en geen rekening hoef te houden met iemand anders
1 like