Ja ik ben moeilijk om te prikken en ze moest ook een beetje roeren met die naald, haha. Ik hou goed in de gaten of ie niet groter wordt nu, dat lijkt me niet de bedoeling. Doet gelukkig geen pijn.
Dat voelde ik helemaal niet hoor, maar ik zag haar een beetje duwen
Pff die dames daar kunnen echt niet prikken. Heb er een trauma aan overgehouden. In beide armen geroerd, tig keer geprikt, minimaal 15 keer, ben flauwgevallen. De hele tijd âja ik kom er niet doorheenâ alsof mn vetlaag zo enorm dik is. Bij de huisarts en assistentes etc gaat het wel meteen goed maar daar bij S. in T. echt niet.
Ik ben gewoon bij een prikpost in een buurthuis gegaan, dus ik weet niet welke plek jij precies bedoelt? Maar het is inderdaad wel eens soepeler gegaan!
Oh ik bedoelde sanquin in Tilburg
De diameter van de naald bij de bloedbank is ruim 2x zo groot als de gemiddelde naald die je bij gewoon bloed prikken gebruikt (en je hebt nog veel kleinere naaldjes als je denkt dat het moeilijk wordt), dus dat is iets lastiger.
Ik ben bij sanquin overigens altijd naar huis gestuurd als het bij de tweede prik niet gelukt was, ook al zei ik dat ze nog wel een keer mochten prikken, ik dacht dat dat standaard protocol was?
Klopt ze geven aan dat het 1 poging per arm is een dan stoppen ze hier in Zaandam
Nee daar was dat echt niet zo, geen idee wat het protocol is maar ze riepen er steeds een andere verpleegster bij en die weer een paar keer proberen, dan weer een andere, etc. Ik heb ook een klacht ingediend maar dat protocol ken ik niet natuurlijk
Maar je kan toch ook zelf zeggen: he stop maar mensen, ik wil geen nieuwe poging meer. Was daar geen ruimte voor?
Op een gegeven moment wel ja, maar ik wilde het ook doneren en had er een paar uur vrij van gevraagd van werk toen dus wilde het ook niet meteen opgeven, ook omdat er steeds iemand bij gehaald werd dacht ik nu gaat het hopenlijk wel lukken. Tot het echt teveel werd voor me dus. Maar nu ga ik in ieder geval nooit meer.
Klinkt wel beetje tegenstrijdig dat je zelf ook dacht van âzet maar door, wil niet voor niets zijn gekomenâ, en dan uiteindelijk een klacht indient, omdat ze te lang doorgaan. Maar goed, het kan dat je pas thuis denkt: he wat is er hier nu allemaal gebeurd.
Ik ken Sanquin juist als een instelling waar ze maar blijven vragen âgaat het goed met je?â en âvoel je je oke?â, totdat het zelfs irritant wordt, haha.
(Mijn grootste ergernis was daar altijd dat ze niet meteen kwamen zodra mijn apparaat begon te piepen, maar eerst hun klets-verhaal met een collega moesten afmaken. )
Ja goh ze hebben me niet vastgebonden ofzo he. En pas nadat ik flauwviel en in de bus half versufd zat dacht ik er pas over na. Was GEEN klacht naar de zorg toe, enkel naar de persoon die steeds zei: âwacht even, er komt zo iemand anders kijken. Wacht heel even, gaat zo vast lukken, maar we komen er moeilijk doorheen. Over een paar min komt er iemand die dit al jaaaren doetâ. Etc. Je mag het documenT inzien als je wilt?
Nee daar heb ik totaal geen behoefte aan hoor, ik ga gewoon in op wat je zelf hierboven schrijft.
Belg dus geen Sanquin maar bij het Rode Kruis prikken ze maar één keer, ze kunnen nog wel proberen de naald opnieuw te steken maar echt opnieuw mogen ze gewoon niet.
Haha nu lijkt het alsof jullie denken dat ik lieg ofzo
Nee hoor, ik snap je wel. Soms ben je gewoon op dat moment zo flabbergasted en denk je achteraf dat je toch anders had willen reageren. Toch goed dat je aangeeft dat je het eigenlijk onprettig vond.
Ik denk niet dat je liegt, maar je verhaal verbaast me wel. Ik ken Sanquin juist als een plek waar ze rustig en voorzichtig doen en als ze zien dat het niet lukt ze iemand er bij halen.
Ik ben bijvoorbeeld ook lastig te prikken, dus is er altijd 1 iemand die mij prikt en de rest probeert het niet eens. En toen ik laatst voor het eerst bij een nieuwe locatie kwam en uitlegde dat ik het spannend vind, waren ze juist superlief.
Vind het rot voor je dat je deze ervaring hebt! Heb je al eens overwogen naar een andere locatie te gaan?
Nee ik heb dit ook gehad. Bij mijn eerste keer bij Sanquin (en meteen de laatste) dus het was allemaal nieuw en ik vertrouwde volledig op de kennis van de medewerkers.
Mij is dus nooit gevraagd of ze het nogmaals mochten proberen. Ze deden het gewoon en hebben meerdere keren met die naald in mân arm staan prikken en roeren, meerdere collegaâs erbij geroepen, en alles terwijl ik steeds witter en witter wegtrok. Toen werd onderling (niet tegen mij dus) uiteindelijk de opmerking gemaakt dat mân arm zo kapot geprikt was dat ze het aan de andere verder gingen proberen. Daarop heb ik gezegd dat ze dat helemĂĄĂĄl niet gingen doen en dat ik naar huis ging. Heb wankelend nog een roze koek meegegrist omdat ik tegen flauwvallen aan zat en ben nooit meer teruggekomen. Niemand die ook vroeg hoe het met mij ging ofzo.
Weet niet meer hoe ik thuis ben gekomen en mijn arm werd uiteindelijk zo donkerpaars dat het bijna zwart leek. Echt een vreselijke ervaring
Ik heb ook geen goede ervaring met Sanquin hoor. Ik ben ook moeilijk te prikken en uiteindelijk hebben ze met 3 personen mijn beide armen geprobeerd. Ging met 2 blauwe armen en de mededeling: âu bent te moeilijk, u hoeft niet meer terug te komenâ naar huis.
Ik weet dat ik lastig te prikken ben maar in het ziekenhuis lukt het altijd wel in 1 keer goed. Het is echt wel een vak op zich.
Maar dat zal ook ongetwijfeld per vestiging verschillen.
Ik word helemaal naar van âRoeren met die naaldâ