Hoe ga je om met activisme/idealisme in je dagelijks leven?

Actualiteit, politiek en maatschappij
#115

@Chuckie goede toevoeging van LinkedIn! Heb 'm afgeschermd. @FISSA iemand was het tegengekomen en die sxreenshot is naar een vriend gestuurd die 'm weer ook naar mij stuurde. Woensdagavond is de foto door de originele poster offline gehaald dus dat is prettig :).

Ik struggle de laatste tijd heel erg met mijn activisme. Als ik realistisch nadenk vind ik mezelf echt heel goed bezig. Ik ga vaak de straat op, ik voer lokale acties, ik spreek me op diverse niveaus uit, ik draag bij aan Facebook pagina’s als beheerder, ik draag bij met een bestuursfunctie en in een groot percentage vd gesprekken wijs ik mensen ook terecht of verbeter hen, en ik ga er bijna altijd open over in gesprek en inspireer anderen graag.
Maarrr nu dus de keerzijde. Er wordt vaak gezegd ja als je dit belangrijk vind deel je dit, post je erover, beheerst het je insta etc. En dat is dus iets waar ik gewoon helemaal geen zin in heb, en dan zie ik anderen wel sxreenshots delen en denk ik waarom neem ik die moeite niet. En dat is gewoon echt luiheid/geen zin hebben. Terwijl ik dus wel geloof/merk dat het werkt (vanuit de paar x dat ik het wel doe) en dan voel ik me echt falen. Als ik mensen dus op insta een oproep zie plaatsen over deel dit want belangrijk en ik doe dat niet dan merk ik dat ik mezelf gewoon minder serieus neem als activist, want ik neem die moeite niet eens en dan ga ik alle andere dingen die ik doe ook omlaag praten onder het mom van ja zo vaak en zoveel is dat ook niet wat ik wel doe (want ik zou nog veel meer actie kunnen voeren en dat doe ik ook niet, ik kies er bv voor om de zondag de 17e thuis te zijn ipv naar kozp den Bosch te gaan) nouja daar loop ik dus heel erg tegenaan

#116

Ah jeetje ik schrik hiervan. Voel je je veiliger inmiddels?

#117

Ja ik voel me wel beter maar vind de intocht wel echt spannend (en niet goed spannend)

1 like
#120

Mensen, er is iets geknapt in me. Ik KAN ER NIET MEER TEGEN. Vriend en ik hebben huis gekocht, moet in geklust worden maar ik word echt helemaal leip dat mensen die dichtbij ons staan aan mijn vriend vragen hoe het met ZIJN huis gaat en hoeveel HIJ nog moet klussen. Ik sta gvd meer te klussen dan hij, hij werkt alleen maar. M’n verfkwast, schroevendraaier of whatever wordt letterlijk door m’n schoonvader uit m’n handen gerukt en ik word dan gesommeerd koffie te gaan maken of de vloer latexvrij te maken met een sopje. Als ik zeg dat ik de deuren eruit wil laten of de trap nog niet tapijtvrij wil maken tot de nieuwe vloerbedekking er is, word er gewoon COMPLEET over me heen gewalst. Ik kom niet uit een ei???

Echt, leven we in de 17e eeuw ofzo?

3 likes
#122

Ik kan echt even niet meer tegen alle (witte) mensen die ik ken en waar ik bevriend mee ben die zich niet uitspreken tegen Zwarte piet, dit weekend niks gedaan hebben, hun familie niet aanspreken, whatever. Ja fijn dat je zelf ook inziet dat zwarte piet racisme is maar op deze manier gaan we het niet winnen??? Ook veel witte feministische insta-accounts uit Nederland die er niet/nauwelijks aandacht aan besteden. Natuurlijk heeft ieder z’n manier om zich uit te spreken, of goeie redenen om dat op bepaalde manieren niet te doen, maar sommige mensen staan wel zo dichtbij me dat ik denk, je hebt eigenlijk geen excuus om nu stil te blijven. Vind het echt even lastig om hiermee om te gaan tegenover m’n peers.

8 likes
#123

Ik herken het! Het gemak van veel witte mensen omtrent deze onderwerpen. Ik sprak mijn zus dit weekend over zwarte piet en haar reactie was ‘ja, ik zie zelf niet echt een probleem maar als het andere mensen kwetst dan vind ik het het prima dat zwarte piet afgeschaft wordt’. Enerzijds is het ‘goed’ dat ze in ziet dat mensen kwetst en ‘openstaat’ om zwarte piet af te schaffen, maar anderzijds het gemak om alle racistische aspecten te negeren en een beetje een argument geeft van ‘sorry dat je je gekwetst voelt’. Ik gaf toen oa aan dat het ten eerste een enorm privilege is om je er niet in te hoeven verdiepen en er met zo’n gemak over te kunnen spreken, toen vertelde ik wat context over de hele discussie en de gebeurtenissen omtrent geweld/haat naar KOZP/gebrek aan politie bescherming - en stuurde haar wat links(ze zat b.v. in de trein en zag een man verkleed als zwarte piet en zei grappend dat ze ‘bang was voor geweld in de trein’ , maar dus geweld vanuit mensen de anti zwarte piet zijn). Maar toen gaf ze aan ‘ja desalnietteplus, ik hoef het niet te weten en ik ga ook niets opzoeken’. Ik werd toen zo pissed. Waarop ik van haar een betoog kreeg over hoe ik constructief in deze discussies moest staan en niet mijn mening op moest dwingen/boos worden.
Maar man, ik weet het echt niet. Enerzijds denk ik ja ok ik kan inderdaad wat constructiever discussiëren, maar wil ik dat??? Wil ik begrip opbrengen voor mensen die zich er niet in willen verdiepen, te lui zijn om er ene fuck om te geven en 0 reflectie hebben op hun eigen (racistische) denkbeelden? En dan denk ik wtf boos zijn en boos kunnen worden in deze discussie is eigenlijk ook een privilege en dan weet ik het echt niet meer en ben ik vooral boos en verdrietig.
Sorry dat ik je post zo overneem, maar ik begrijp je.

6 likes
#124

Ja ik ben in sommige vrienden ook echt teleurgesteld, die dan niets hebben gedaan dit weekend
 En vooral de witte, able-bodied mensen van mijn leeftijd. Ik snap echt dat er redenen zijn waarom je niet naar zo’n protest kan gaan, maar ik heb zooooveel gemakzucht en onverschilligheid gehoord ook, bah. Ik weet ook gewoon niet meer hoe ik dan wel het gesprek aan moet gaan, terwijl ik dat ehct wel belangrijk vind en graag wil. Onverschilligheid vind ik misschien nog wel lastiger om mee te dealen dan mensen die het gewoon met je oneens zijn. Wat een nare reactie van je zus ook, alsof zij constructief in de discussie staat door geen informatie te willen.

3 likes
#125

Heb dit pas bij familie gehad, totdat ik uit frustratie maar begon te huilen. Ze zagen toen in ieder geval dat het menens was.

En echt 75% van m’n vrienden en familie is neutraal of pro :pensive::pensive:

#126

Wellicht dat het al besproken is in dit topic (ga het zo nogmaals doornemen denk ik).

Maar hoe gaan jullie om met onderwerpen zoals racisme/koloniaal verleden/white privilege/zwarte piet wanneer je het bespreekt met mensen die een andere mening hebben?
Ik merk dat ik steeds meer moeite heb met mensen onverschillige/luie mensen en daar ook slecht op ga ipv constructief het gesprek aan te gaan. Hoe doen jullie dit, tips?

1 like
#129

Ik word door mijn collega’s zelfs uitgelachen omdat eigenlijk niet wil vliegen vanwege het milieu. Dat ik daarom met de trein naar Londen ga vinden ze al helemaal belachelijk.

3 likes
#130

Laat ze lekker lachen. Goed bezig.

2 likes
#131

Ik vond dit wel een heel goed artikel over consumentenactivisme en waarom we dat niet moeten zien als dé oplossing voor de klimaatcrisis: https://www.vn.nl/pleidooi-tegen-consumentenactivisme/

5 likes
#133

Gatver wat eng! Hoe gaat het nu met je?

#135

Goed artikel en iets waar ik me al langer van bewust ben. Enige wat ik na het lezen denk is wel: wat kan ik in godsnaam doen? Ik maak me oprecht zoveel zorgen om het klimaat, ben me bewust van alle lobby’s en de politiek die niet meewerkt, maar wat ik dan wel kan doen heb ik geen idee van.

Edit: heb overigens wel zin dit artikel naar types als Nina Pierson door te sturen.

2 likes
#137

Het gaat mij om dit stukje:

afbeelding
afbeelding1125×1407 261 KB

Gaat echt om Nina zelf, niet om SLA. Ik volg haar en zie haar vaak duurzame dingen promoten die duidelijk een partnership zijn (en eigenlijk dus weer oproepen tot kopen). Terwijl zij dus zo iemand is die wel meer macht heeft denk ik.

2 likes
#140

Nee dat is echt jammer en dat is volgens mij precies wat het artikel probeert te zeggen. Zij focust zich dus ook op consumentenactivisme terwijl ze meer zou kunnen doen. Het voelt ook een beetje hypocriet eigenlijk.

Maar voel me door het artikel een beetje persoonlijk aangevallen omdat ik consumentenactivisme best wel promoot, maar ook weet dat het geen grote invloed heeft. Het artikel geeft alleen geen oplossing voor de gewone mensen, alleen voor mensen die al invloed hebben.

Edit: nee ik zie haar ook nooit anderen veroordelen, maar dus wel echt consumentenactivisme promoten.

#143

Ja precies dit heb ik ook! Wat kan ik als individu doen?

#146

En @Jenn
Het gaat goed met me, ik heb niks meer gehoord van die facebook post en zit ondertussen zelf al weer op Facebook. Voel me prima veilig.
De actie zaterdag is vreedzaam verlopen en itt sommige andere steden heeft de politie ons goed beschermd en ook met demonstranten tot het station meegelopen.
Van de actie zelf heb ik weinig meegekregen helaas. Ik had door KOZP acties en andere dingen een heel zware week met weinig goede slaap gehad. Dus ik heb daar als een zombie gestaan en echt weinig meegekregen (gelukkig ging er dus niks mis want ik had wel verantwoordelijkheden).
Ik ga as zaterdag naar Rijswijk, samen met een andere forummer. Dus ja ik zou zeker weer gaan.
De sfeer in ons vak was trouwens ook best gezellig/eensgezind. Dus dat is fijn.

Iig aanstaande zaterdag Rijswijk als iemand meewilt laat het weten :)!

2 likes
#150

Ik denk ook dat het wel goed is om te erkennen dat er helaas niet een quick-fix oplossing is voor het klimaatprobleem. Dat is natuurlijk wat mensen zo aanspreekt in het consumentenactivisme, het is lekker overzichtelijk. Vegan eten, minder vliegen: allemaal duidelijke acties. Veel duidelijker dan politieke invloed proberen uit te oefenen, lobby van grote vervuilers tegen te gaan etc. Toch zal dat tweede uiteindelijk meer effect hebben, maar dat is dus wel een stuk lastiger te bereiken.

#152

Naar aanleiding van dit artikel; heeft iemand concrete tips wat je kunt doen in plaats van (of eigenlijk naast) consumentenactivisme? Ik zou niet weten hoe ik grote lobby’s aan zou moeten pakken of politieke invloed uit moet oefenen als ik niet zelf in de politiek zit of grote bedrijven moet aanspreken op hun gedrag als enkel individu etc.