Van die mensen die in een trein alles uitpakken en helemaal uitstallen alsof ze thuis zijn.
Ik krijg daar de zenuwen van.
dit ben ik
en dan vervolgens te laat erachter komen dat het mijn halte is en dan alles bij elkaar moeten gooien met de snelheid van het licht
Ik doe dit als ik weet dat ik 1,5 uur in dezelfde trein zit & het rustig is, dan kan ik lekker werken haha. In de spits/korte stukken kan ik t ook niet hebben
Als je een broodje worst eet en dat je dan zo hapt en dat dan het worstje steeds verder uit het broodje gaat aan de achterkant, aargh.
Of wraps die lekken. En dat dan je handen zo onder zitten met sap.
Mensen die midden op een fietspad gaan wandelen. En als je dan belt dat ze dan eerst langzaam omdraaien om te kijken wat er aan komt.
Heb even een deja vu. Volgens mij hebben we exact dit gesprek al eens gehad. Ik vertelde die anekdote over mijn scheet in de tuin, en jij postte dit filmpje.
Oke jij was het niet, maar iemand postte exact dit filmpje onder mij.
Je mag mij wel bannen hoor😘
Ugh die bank en die stoel staan ook veel te dicht op elkaar
Hahaha of denken dat je op een normaal volume zit te telefoneren in de trein maar eigenlijk super hard praat maar je dat niet doorhebt door de nc
Dikkie, dikzakje, vetzak en alle varriaties hierop als koosnaam voor slanke mensen
Mannen in leggings.
Harde ringtones
Linkedinberichten met een heel levensverhaal met vaak hele heftige psychische problemen. Natuurlijk mogen dit soort verhalen er zijn, maar hoezo moet dit op een werkplatform Linkedin?
En dan de categorie “inspirerende” Linkedinberichten. Deze zag ik laatst voorbijkomen en was wel echt het toppunt:
Eigenlijk gewoon LinkedIn dus.
Moet er echt een beetje van huilon
Hoe houdt zijn ene beenspier veel hoger op dan de ander
Wat bedoel je?
Dat komt gewoon door de stand lijkt mij? Een been voor, een achter, en zijn achterste been is wat gedraaid naar buiten en hij staat op zijn tenen. Puur optisch