Ik had vandaag een borrel met werk op een externe locatie, echter was de kok/cateraar een oude tindermatch die steeds dickpicks naar me stuurde 2 jaar terug. Zo ongemakkelijk! Ik wist ook gewoon dat hij daar werkte en hoopte zo dat hij me niet zou herkennen. Gelukkig was dat (denk ik) niet het geval, maar jezus wat zenuwachtig werd ik daarvan.
Oh er schiet me nog eens iets te binnen. Het is niet mijn ongemakkelijke ervaring maar van een therapeut. Gister was het de 8ste sterfdatum van mijn opa, en dat deed me denken aan mijn 1e dag therapie na zijn overlijden. Ik had toen beeldende therapie en iedereen wist dat hij er niet meer was. Was echt een big deal in mijn leven toen. Maargoed, vraagt ze doodleuk āEn, hoe is het met je opa?ā Waarop ik antwoordde āja, niet zo goed heā en die vrouw schrok zo van haar eigen vraag en mijn droge reactie dat ze een half uur krom heeft gelegen van het lachen. Zo niet gepast, maar ze schaamde zich daarna rot en het bleek dus dat ze eigenlijk wilde vragen hoe de begrafenis was geweestš