Wij hebben dit gedaan, vooral ook omdat we telkens het niet waren geworden omdat andere biedingen zonder voorbehoud waren.
Uiteindelijk was ik ook zo’n stress kip en heb ik me er veel zorgen over gemaakt, zelfs nog tot een dag voor overdracht (zie hierboven hahahah). Ik kon me pas echt ontspannen toen de notaris bij overdracht zei dat alle centjes in orde waren. Maargoed dit ligt ook wel deels in mijn karakter want mijn vriend had nergens last van.
Uiteindelijk denk ik dat het echte risico wat we hebben gelopen niet zo spannend was. We hadden ook veel eigen geld. Wat ook echt goed hielp is dat we twee hypotheek adviseurs hadden benaderd, die zeiden allebei hetzelfde qua leen capaciteit. Daarnaast zei onze uiteindelijke hypotheek adviseur ook zelf dat hij het niet zo spannend vond het bieden zonder voorbehoud in ons geval. Ook zei hij dat zo’n voorbehoud van financiering ook heel lastig is om onderuit te komen. Het is niet een kwestie van de verkopers opbellen met: oh sorry ik kan het toch niet betalen, je moet echt meerdere afgewezen hypotheek aanvragen voorleggen om onder dat voorbehoud uit te komen. De kans dat dat gebeurt is (als je het vantevoren al heb besproken met je hypotheek adviseur, en je veel eigen geld hebt), vrij klein.
Dat gezegd hebbende, mijn ouders hebben wel aangegeven (uit zichzelf) dat mocht het niet lukken met de financiering van de hypotheek, dat zij het eventuele gat konden dichten. Totaal niet wenselijk, maar ik had wel die ‘financiële escape’ mocht het totaal misgaan en mijn partner bijv onder een bus liep voor de hypotheek rond was. Dus dat we dit hebben kunnen doen is ook mede daardoor, en ben me bewust dat dit een enorm financieel privilege is om altijd terug te kunnen vallen op je ouders.
Edit- moraal van dit Lange verhaal is: kijk goed naar je eigen situatie, bespreek het met je adviseur, en ook een beetje naar je karakter, of dit voor jou relaxt is of dat je er vooral alleen maar gestresst onder raakt.