Er is al heel veel nuttigs gezegd maar wilde toch nog iets toevoegen. Wij zaten vorig jaar ook in zo een situatie en hoewel we van zo veel mensen hoorden “ je wilt toch geen hypotheek van 1400-1500 euro pm” ben ik wel blij dat we het gedaan hebben. Koopsom van het huis vind ik misselijkmakend, dus wij hebben vooral gekeken naar wat de maandlasten voor ons zouden betekenen.
Qua maandlasten waren we hetzelfde kwijt in ons huurhuis (wat een appartement was waar we geen 2 werkplekken thuis konden realiseren wat wel moest van onze werkgevers). Nu hebben we zo veel meer woongenot dan toen, voor dezelfde maandlasten. Het verschil is alleen wel dat ons huurhuis jaarlijks 3% ofzoiets mocht stijgen qua huur, en dat heb je met een hypotheek (als het goed is) niet. Dat punt is nog niet genoemd, maar vond ik zelf wel belangrijk in de afweging welke maandlasten ik een koophuis waard vond.
Verder hebben we ook nog rekening gehouden:
- Met zo ongeveer elk scenario financieel gezien, wat al eerder werd genoemd door anderen ( Wat als we minder gaan werken? Hoeveel houden we maandelijks over en kunnen we dan dingen doen we belangrijk vinden? Wat als we kinderopvang moeten gaan betalen?)
- En nog een heel ander scenario uitgewerkt: wat als het huis onder water komt te staan voor X aantal jaar. Zien we ons hier nog 20 jaar wonen als het moet? Vooral ons zelf er lang zien wonen vonden we heel belangrijk (zodat we niet bij wijze van opgesloten zouden zitten in een mweh-huis als de huizenprijzen opeens dalen oid). En de kans op onder water komen te staan wordt natuurlijk wel elk jaar kleiner omdat je verplicht aflost (ipv de aflossingsvrije hypotheken vroeger),
En zo klonken de bizare koopsommen van huizen enigszins oke voor ons destijds. Natuurlijk zou je liever minder uitgeven dan nu, maar vroegah toen de huizen goedkoper waren lagen de rentes natuurlijk wel hoger waardoor de maandlasten soms ook hoger kunnen zijn dan wat je nu kwijt bent (terwijl de koopsom misschien maar 3 ton was).