Enorme lap grond op fietsafstand van de stad 
huis zelf is prima maar niet bijzonder (hoewel, #jaren30huis)
5 likes
Ik duim voor je!
1 like
Goh dit plaatst wel mân eerste huisbezichtiging in context (voordat we een aankoopmakelaar hadden). Daar was zoân nare verkoopmakelaar aanwezig. Geen introductie op het huis of iets dergelijks, hij ging meteen bellen. En daarna reageerde hij vrij bot op alles. Over een eventuele dakkapel: âtja waarom zou jeâ. En dat we de open trap in de woonkamer wellicht zouden dichtmaken voor de hond: âlaat hem erdoorheen vallen, dan leert ie het wel afâ. Over mân werk: âgaat zeker weer over een vrouw? Dat moet he tegenwoordigâ.
Was zo raar
We hadden achteraf echt het gevoel dat het bewust was.
Schoot me ff te binnen. Morgen voor het eerst een heel ander soort woning bekijken (oud en sfeervol huis), ben heeel benieuwd!
2 likes
We zijn het niet geworden. De verkopers hebben volgens de makelaar gekozen voor een substantieel hoger bod. Dat vinden wij het no way waard, dus geen spijt van hoe we dingen hebben aangepakt. We gaan nu niet weer maanden wachten tot er een fatsoenlijk huis online komt, dus op naar plan B: briefjes bij mensen in de brievenbus stoppen.
4 likes
Zijn er nog meer mensen die bij elk huis twijfelen?
Ik vind het zoooo moeilijk. Ergens zegt mijn gevoel bij twijfel niet doen, maar tegelijkertijd ben ik ook bang spijt te krijgen en dat er niet een echt droomhuis gaat komen.
Vanmiddag een huis bezichtigd en ik weet het weer niet 
Ja wel herkenbaar, maar bij mij gaat het altijd over de prijs. Het belangrijkste is denk ik (naast natuurlijk dat je het kĂșnt betalen afgezien van of je dat wil) dat het goed voelt. Zie je jezelf er wonen? Kun je je voorstellen dat jullie er rondlopen, je dagelijkse dingen doen, ect? Voelt dat goed als je eraan denkt? Dat lijkt mij het belangrijkst.
2 likes
Hier ook altijd twijfel, maar wat @the.rebel.club zegt: altijd over de prijs. Ik zou in elk huis dat we tot nu toe gezien hebben willen wonen, alleen niet voor de financiële last die erbij hoort. Dus focus inderdaad op: kan je hier wonen? Voor de komende jaren?
2 likes
Ik vraag me af of âdoes it spark joyâ wel geldt voor huizen. Dus dat je echt voelt dat je iets wil hebben. Ik vond het in ieder geval een Ă©norm bedrag waardoor we tot het definitieve bod bleven twijfelen of dit huis het dan Ă©cht was, of dat we ook meer moesten bezichtigen tot iets helemaal 100% als de droom voelde zonder twijfelen. Het is gewoon een grote keuze, misschien ook wel een die veel in je leven verandert, je grootste aankoop even en een grote financiĂ«le verantwoordelijkheid. Wat ons hielp was wel heel duidelijk weten wat we wilden. Dus prijs, wijk en type huis (aantal kamers, bouwjaar, staat van het huis). Dit voldeed aan alle wensen Ă©n het voelde goed, naast heel spannend en daardoor twijfels. Nog geen seconde spijt gehad (okee, misschien dag van de overdracht toen het leeg was en we met een iets minder roze bril naar het schilderwerk keken 
)
3 likes
Weet niet of ik hiervoor in het goede topic zit of dat het in het in het relatieleedtopic moet:
Mijn vriend en ik hebben dus een huis gekocht en moeten in totaal zoân 22.000 euro zelf bijleggen (incl. Notaris, hypotheekadviseur, aankoopmakelaar, verschil verkoopprijs-taxatie, etc). Dit doen we 50/50 en dat kunnen we allebei ook prima betalen van ons spaargeld.
Nu is het zo dat mijn vriend veel meer spaargeld heeft dan ik, ongeveer het dubbele. Dat komt voor een groot deel omdat ik al een huurappartement had toen wij een relatie kregen en hij om die reden niet zelf hoefde te huren, dat vond hij zonde. Hij pendelde eigenlijk tussen zijn ouders en mij, en nu tegenwoordig (veel) meer bij mij dan bij zijn ouders. Daarnaast hoeven we nauwelijks meubels te kopen omdat al mijn meubels meegaan naar het nieuwe huis. Ik heb destijds denk ik zoân 6500 euro betaald aan mân hele inrichting. Het stoort mij eigenlijk dat mijn vriend niet zelf bedenkt dat dit wat scheef ik. Of zien jullie dit anders? Mijn moeder vindt dat hij in elk geval het bedrag van de meubels extra moet inleggen, omdat ik dat als het ware ook extra inbreng. Ze vindt zelfs dat hij eigenlijk ook meer dan de helft van de 22.000 euro moet betalen, omdat hij dankzij mij veel heeft kunnen sparen. Anders beginnen we nooit âgelijkâ, en blijft hij altijd veel meer geld hebben dan ik, terwijl we toch straks samen een huis en kind hebben.
Ik twijfel heel erg, snap wat ze bedoelt maar vind het ergens ook heel gierig en kinderachtig om alles nu zo ik geld te gaan uitdrukken. Daarnaast kom ik er ook niet uit of hij, stel dat ie meer gaat inleggen, het volledige bedrag van de meubels of slechts de helft meer zou moeten inleggen. Wat vinden jullie? Hoe zouden jullie dit verdelen/hebben jullie dit verdeeld?
Ik mis even in dit verhaal of je dit ook al met hem hebt besproken? Sommige mensen bedenken dit zelf echt niet namelijk.
Als je het zo uitlegt als hier kan het haast niet anders dan dat hij tot de conclusie komt dat hij iets meer spaargeld inlegt dan jij? Gezien hij ook al nauwelijks kosten aan meubels gaat hebben, die jij als hebt gehad.
2 likes
Nee nog niet besproken! Ben ik dus wel van plan maar vind het lastig, heb het gevoel dat ik zeur. Wou daarom even hier toetsen wat jullie vinden!
Ik vind helemaal niet dat je zeurt. Je koopt samen een huis en dan mag je de boel echt wel eerlijk verdelen. Het gaat niet om en tikkie voor het avondeten. Zoals je het nu schetst vind ik het echt meer dan fair dat hij nu zijn duit in het zakje doet. Anders is het wel echt een lekkere deal voor hem en trek jij aan het kortste eind. Ik neem aan dat hij die disbalans ook niet ziet zitten toch?
15 likes
Bij ons was alles op 1 hoop⊠dit huis had ik âgeld overâ, want ik had heel veel uur gemaakt door Corona. Dus de tuin is volledig door mij betaald.
Maar als zijn vakantie geld binnen kwam, dan kochten we daar bijv een nieuw bed van. Het ene jaar betaald hij de vakantie, het andere jaar ik, het is maar hoe het uitkomt en wie het meest toevallig op zân rekening heeft 
We zijn ook in gemeenschap van goederen getrouwd, maar ook daarvoor deelden we vanaf ons eerste huur en later koophuis alles al
Hoe is dat voor jullie nu & in de toekomst? Want als je alles op een hoop gooit financieel over een poosje zou ik er niet moeilijk over doen⊠wil je echt alles gesplitst houden Altijd, dan zou ik wel voor nu eerlijk verdelen zijn.
3 likes
We willen ons geld wel gescheiden houden, (voorlopig) ook in de toekomst denk ik! Hebben wel een gezamenlijke rekening waar de hypotheek enzo vanaf gaat maar daar storten we dan elke maand de helft op. Dat gaat wel echt 50/50 want onze inkomens verschillen niet veel (ik verdien iets meer dan hij).
Hij heeft ook weleens gezegd dat ik er uiteindelijk ook profijt van ga hebben dat hij zoveel kon sparen maar eigenlijk merk ik daar nu dus niks van. Ik ga het dus ook maar aankaarten, maar baal ervan want ik vind dit soort gesprekken echt kut. Maar kan best dat hij het zelf echt niet bedenkt
3 likes
Ja of dat hij dus in zân hoofd heeft dat het logisch is dat hij dan de tuin betaald of de vakantie oid. En het zo in zân hoofd recht trekt oid. Dat kan natuurlijk ook nog. Dus ik zou het gewoon bespreken!
Eventueel een keer luchtig brengen: âals we mijn meubels meenemen, moet je ik je dan eigenlijk een tikkie sturen of hoe doen we dat eigenlijk hahaha?â Dan heb je t gesprek iig open.
2 likes
Nee dat idee heb ik niet, we gaan namelijk ook nog wel wat verbouwen en dat gaat ook gewoon 50/50⊠heb dus weleens iets gezegd van âje hebt wel mazzel eigenlijk dat je zelf helemaal geen meubels hebt hoeven kopen heâ en dat beaamde hij wel, maar kwam verder niet echt iets uit. Misschien is jouw suggestie wel een goede opening, misschien moet ik het wat serieuzer brengen⊠lastig hoor
Ja ik denk dat het grootste probleem is dat ik van mijn huis nu eigenlijk wel spijt heb, en mij er nooit helemaal thuis heb gevoeld. Dus ik ben bang dat dat weer gebeurd. Ik weet wel duidelijk wat ik wil, maar dat is gewoon onrealistisch haha.
Maar wel fijn dat het herkenbaar is en dat het niet zo erg is om te twijfelen!
Dankjewel ook voor jullie reacties! @the.rebel.club en @Shaaar Ik ga mij inderdaad proberen te focussen op het goed/thuis voelen.
Je bent wel beide 50% eigenaar straks? Dan vind ik niet dat hij meer moet betalen voor het verkrijgen van de woning. Dat jij nu bijv. niet meer bijdraagt aan stukken die in de inrichting missen/vervangen moeten worden is wat anders. Maar op deze kosten vind ik niet dat je dit kunt maken.
Je moet het zo zien: als hij meer bijdraagt in het verkrijgen/verbeteren van de woning zou hij financieel gezien er een groter aandeel in hebben. In eigenaarschap niet bij de notaris vastgelegd maar ik zou dat zelf een heel onprettig idee vinden? Stel je gaat uit elkaar dan zou ik als persoon die meer geld in heeft gebracht ook een groter deel van de waardevermeerding willen ontvangen bij verkoop bijv. Dat is ook gebruikelijk, stel iemand legt meer geld in of had ooit al een woning en legt overwaarde in en de andere persoon niet.
6 likes
Ga je een samenlevings contract aan of leg in ieder geval vast wat jij qua meubels en spullen apparaten inbrengt. Bij ons is het ook niet helemaal eerlijk maar wel goed vast gelegd. Daarnaast zou ik met verbouwing hem meer laten betalen en dat ook vast leggen als dat jou het eerlijker laat voelen.
1 like
En ook @mikselke
Goed punt. Ja we zijn wel 50% eigenaar straks . Gaan idd nog wel een samenlevingscontract laten opstellen, waarin we gaan vastleggen wie wat heeft ingebracht. Maar woning en daarmee zijn evt grotere aandeel stijgt natuurlijk in principe waarde, de meubels worden alleen maar minder waard.
Denk dat ik hem ook maar ga laten nadenken wat hij zelf eerlijk vind qua verdeling. Het zit me nu iig niet lekker dus ga het wel uitspreken.
Edit: ja van de verbouwing is idd ook een goed idee. Punt is wel dat ik dit nodiger vind dan hij, van hem hoeft het allemaal niet zo. Dus dat maakt het ook weer lastiger om hem dan meer te laten betalenâŠ